Ένα καλτ μπαρ στο Ελσίνκι
Ένα μπαρ στο Ελσίνκι (ή μήπως στο Μιλάνο του '70;)
Το 1968, ο γεννημένος στην Αμερική Βρετανός τραγουδιστής – ήταν βαρύτονος – και τραγουδοποιός Σκοτ Γουόκερ κυκλοφόρησε ένα τραγούδι, το «Τζάκυ». Ο Φινλανδός Antti Eerikainen έχει βαφτίσει το μπαρ του έτσι – βρίσκεται στην οδό Iso Roobertinkatu, στο Ελσίνκι – και κάλεσε την Joanna Laajisto να το διακοσμήσει με τρόπο που το αποτέλεσμα να ανακαλεί στη μνήμη ένα μιλανέζικο μπαρ της δεκαετίας του 1970.
«Μου έδωσε ιταλική μουσική lounge της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και γαλλική cosmic disco του ’70 για να καταλάβω την ατμόσφαιρα του χώρου που επιθυμούσε» αποκαλύπτει η σχεδιάστρια εσωτερικών χώρων.
Εξομολογείται ότι ήθελε να δημιουργήσει «την ατμόσφαιρα του λόμπι ενός ξενοδοχείου, χωρίς τα δωμάτια από πάνω». «Οι σκουροπράσινοι τοίχοι και το ταβάνι, μαζί με τους μεγάλους δερμάτινους, σε χρώμα μαρόν, καναπέδες, σε πηγαίνουν μακριά, ίσως σε ένα μπαρ στο Μιλάνο της δεκαετίας του ’70.
Το επιτραπέζιο φωτιστικό Pipistrello, που σχεδίασε το 1965 ο Ιταλός Gae Aulenti, ενισχύει αυτήν την εντύπωση» προσθέτει. DJs παίζουν συχνά σε αυτό το μπαρ. Κατά συνέπεια, το σημείο όπου είναι τα deck σχεδιάστηκε να είναι το μικρό «αδερφάκι» του πάγκου του μπαρ. Τα τραπέζια με τη μαρμάρινη επιφάνεια που σχεδίασε η Laajisto, δένουν με τα από ξύλο καρυδιάς καθίσματα που έχει σχεδιάσει για τον οίκο Matiazzi ο Konstantin Grcic. Η σχεδίαση του εσωτερικού αυτού του νοσταλγικού μπαρ ταιριάζει με την τοποθεσία του. Η συνοικία Punavuori είναι γνωστή ως η συνοικία ντιζάιν του Ελσίνκι, της πρωτεύουσας μια χώρας που είναι φημισμένη για τις επιδόσεις της στο ντιζάιν. Ένα πολύ ατμοσφαιρικό μπαρ, ομολογουμένως. Δίνει, στον επισκέπτη, την ψευδαίσθηση ότι όπου να ‘ναι θα παίξει σε ταινία της Cinecitta του ’70.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Η διεύθυνση του εδώ
