Φοιτητική ζωή, άλλο κεφάλαιο: Δες πώς θα αλλάξει η ζωή σου!

Περνώντας 12 χρόνια στο σχολείο, συν τις 2 τελευταίες χρονιές του Λυκείου που θεωρητικά είναι και οι πιο ζόρικες, ανυπομονείς να γίνεις κι εσύ φοιτητής, να ανοίξεις το κεφάλαιο που άκουγες από τους μεγαλύτερους ότι θα είναι το καλύτερο της ζωής σου.

Το πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο αποτελεί αναμφίβολα μία χρονιά προσαρμογής και περιπέτειας για εσένα. Το καλοκαίρι αυτής της χρονιάς είναι το πιο μεγάλο, τελειώνει Οκτώβρη, και φτάνεις στο σημείο να βαριέσαι και να σπρώχνεις τις μέρες για να ξεκινήσει η σχολή σου.

Ίσως να έχεις περάσει σε άλλη πόλη και να προσπαθείς να προσαρμοστείς στα καινούρια δεδομένα αφού όλα σου μοιάζουν άγνωστα. Αποχωρίζεσαι φίλους και οικογένεια μέχρι τα Χριστούγεννα, αλλά δες το θετικά: μένεις μόνος σου. Θα το καταλάβεις την πρώτη μέρα που θα πας στο ΙΚΕΑ για να διαλέξεις πιατικά!  Ίσως πάλι να πέρασες εδώ και να βαρέθηκες κάθε μέρα να πηγαίνεις για καφέ. Όπως και να ‘χει οι μέρες πλησιάζουν και η αρχή της φοιτητικής ζωής είναι κοντά, αλλά μην αγχώνεσαι: σου έχουμε συλλέξει τα βασικά στάδια που περνάς ως πρωτοετής.

1. Πρώτες μέρες, άλλες μέρες

Μιλάμε για τις πρώτες μέρες που μπαίνεις στο πανεπιστήμιο σου, και φεύγεις από την ιδέα του σχολείου. Μπαίνεις σε ένα πελώριο κτίριο, κοιτάς δεξιά αριστερά με μια αμηχανία για το πού πας και αν θα βρεις κανέναν γνωστό. Γνωρίζεις άτομα που πολύ πιθανόν το επόμενο πεντάλεπτο να έχεις ξεχάσει το όνομα τους, ή για τα επόμενα 5 χρόνια να μην ανταλλάξετε μια καλημέρα, όλα στο πρόγραμμα είναι. Μην αγχώνεσαι για τις φιλίες: μέρα με την μέρα θα γνωρίζεις και κάποιον άλλον ώσπου μέχρι το τέλος του έτους θα έχεις καταλήξει κι εσύ σε μία παρέα που θα ταιριάζετε όλοι μεταξύ σας. Πολύ πιθανόν τις πρώτες μέρες να απογοητευτείς από την σχολή, τις εγκαταστάσεις και τα μαθήματα, αλλά δες το θετικά αφού πρέπει να προσαρμοστείς για την υπόλοιπη πενταετία. Βρες πράγματα που σε γοητεύουν.

2. Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και πρώτες ώρες δεν πάνε μαζί

Αν σπουδάζεις σε μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, που έχει μόνο αστικά λεωφορεία και ταξί ξέχνα τις πρώτες ώρες. Όσο στενή συναισθηματική σχέση και να έχεις με τα λεωφορεία αυτής της πόλης, αφού αποτελούν το χιουμοριστικό σου στήριγμα και τον μόνο τρόπο για να βρεθείς στο κέντρο, στην διάρκεια της φοιτητικής σου ζωής θα είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο της ημέρας. Θα τύχει να έχεις μάθημα στις 9, να περιμένεις το αστικό από τις 8 και μόλις έρθει να μην χωράς να μπεις όσο και να σπρώχνεις την πόρτα. Στη χειρότερη μπορεί να μην εμφανιστεί και ποτέ και στην καλύτερη να μπεις μεν αλλά να ”αγαπηθείς” με όλο τον κόσμο. Θεώρησε δεδομένο ότι οι περισσότερες πρώτες ώρες πάνε χαμένες και ειδικά αν έχουν και απεργία τα Μέσα, χαιρέτα τες από μακριά. Αυτό μπορεί να σε βολεύει και λίγο αφού κι εσύ αν καμιά μέρα ”δεν ακούσεις το ξυπνητήρι”, η δικαιολογία σου θα είναι ξεκάθαρα το λεωφορείο.

3. Για έναν καφέ

Η φράση ”πάμε για καφέ” έχει γίνει σαν την καλημέρα. Ξέρεις ότι με το που τελειώσει το μάθημα θα πας για καφέ στο κυλικείο της σχολής σου ή σε ένα φοιτητικό στέκι εκεί κοντά. Ο καφές είναι αυτονόητο ότι θα διαρκέσει 3 ώρες τουλάχιστον, μετά θα ακολουθήσει φαγητό, βόλτα στο κέντρο της πόλης, ποτό και θα γυρίσεις ξημερώματα και καθόλου προετοιμασμένος ψυχολογικά για το γεγονός ότι αύριο έχεις εργαστήριο 8 η ώρα. Δεν πειράζει, για σένα είναι η ζωή, έχεις φύγει από την καταπίεση του σχολείου, ζήστο λίγο παραπάνω, δεν θα είναι και τα πέντε χρόνια έτσι.

4. Εξεταστική = Σεπτέμβρης

Έχοντας βιώσει λίγους μήνες πριν την κούραση των πανελληνίων, το ακατάπαυστο διάβασμα, τον δεκάλεπτο ύπνο πάνω στα βιβλία, την παπαγαλία και τις άπειρες πράξεις για το σωστό αποτέλεσμα, η όρεξη σου για εκμάθηση νέων γνώσεων (όχι ότι υπήρχε και ποτέ) έχει εξαφανιστεί. Οπότε σε 2-3 μαθήματα που έχεις να δώσεις απελπίζεσαι και δεν μπαίνεις καν στον κόπο να δεις σημειώσεις, ανάβεις ένα κεράκι στην εκκλησία και προσεύχεσαι να περάσεις με ένα 5 το μάθημα – πιο πιθανό είναι να ανταμώσεις με τις σημειώσεις τον Σεπτέμβρη. Πρόσεχε μην φτάσεις τέταρτο έτος κι έχεις χάσει την μπάλα με τα χρωστούμενα.

5. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά (ΔΕΝ)

Αν μένεις μόνος σου, προετοιμάσου για το πώς θα είναι το σπίτι σου σε λιγότερο από μια βδομάδα που θα αρχίσεις την σχολή. Όσο και να έχεις βαρεθεί την υστερία της μάνας αυτά τα χρόνια, θα σου λείψει τις μέρες που θα έχουν μαζευτεί τα πιάτα στον νεροχύτη, και που η ντουλάπα σου είναι άδεια γιατί τα ρούχα σου μετακόμισαν στα άπλυτα. Τι κάνεις γι’ αυτό; Δεν έχεις χρόνο από τους πολλούς καφέδες και τις βόλτες. Δεν πειράζει, θα το πάρεις μια μέρα απόφαση και θα νοικοκυρευτείς, αυτό θα συμβεί 1-2 φορές μέσα στα πρώτα εξάμηνα.

6. Πάρτι τι?

Είσαι ήδη εντός της φοιτητικής ζωής όταν ξεκινούν τα πάρτι της σχολής σου ή άλλων σχολών. Μέσα σε μια νύχτα έχεις γνωρίσει όσα άτομα δεν έχεις γνωρίσει σε όλη σου την ζωή. Χτυπιέσαι στις τρανσιές σαν να μην υπάρχει αύριο, πίνεις τις μπύρες λες και είναι νερό και περιμένεις να οργανωθεί το επόμενο. Το θέμα είναι γυρνάς στο σπίτι ή ξεχνάς τον δρόμο;

Διαβάστε σχετικά: Στα θρυλικά πάρτι στα Πανεπιστήμια

7. Ποσειδιακό καλοκαίρι

Δεν νοείται να είσαι φοιτητής και να μην περάσεις το πρώτο σου καλοκαίρι στο φοιτητικό κάμπινγκ στο Ποσείδι. Το πρόγραμμα εκεί έχει ως εξής: κοιμάσαι 8 το πρωί μετά τα πάρτι, ξυπνάς 10, πας στην θάλασσα, στο πάρτι και πάλι από την αρχή. Τρέχα να πας τουαλέτα τα χαράματα μόλις έχουν καθαριστεί γιατί μετά είσαι δύσκολα, και γενικά ο όρος μπάνιο στο Ποσείδι αφορά μόνο την θάλασσα. Προμηθεύσου ποτά από το σπίτι, ίσως και διπλάσια από τις μέρες που θα πας γιατί εντός είναι πανάκριβα, όχι και τίποτα, είναι αυτονόητο να πιεις και κατιτίς παραπάνω. Απόλαυσε το παρά την κούραση και την βρωμιά. Καλό κουράγιο ευχόμαστε.

Διαβάστε σχετικά: Μισός αιώνας summer sex, drugs, dirtiness & party στο Ποσείδι

8. Λέσχη και πάλι λέσχη

Όταν το μπάτζετ τελειώνει, και το ψυγείο μένει άδειο, τρέχεις με ανοιχτές τις αγκάλες στην Λέσχη της σχολής σου, κάπου εκεί σ’ ένα τραπέζι της μπαίνεις σε σκέψεις ότι ήρθε η ώρα να μάθεις να μαγειρεύεις, και ζηλεύεις αυτούς που μένουν ακόμα με τους γονείς τους. Το φαγητό στις πανεπιστημιακές λέσχες είναι για σένα πεντάστερου ξενοδοχείου. Αφού τρως δωρεάν, συμβιβάζεσαι με τις ατέλειές του που τις περισσότερες φορές είναι αρκετές (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) και ονομάζεις τις μπάμιες παστίτσιο. Η λέσχη μετά το πρώτο εξάμηνο θα γίνει δεύτερο σπίτι σου όσο και να μην θες να το αποδεχτείς.

Ετοιμάσου λοιπόν να ζήσεις την καλύτερη χρονιά της ζωής σου, νιώσε τον φοιτητικό αέρα χωρίς τύψεις – στην τελική το άξιζες κιόλας. Προσοχή όμως να φτάσεις στο 5ο έτος και να τελειώσεις, μην χρωστάς μια πενταετία μαθήματα. Καλή φοιτητική ζωή σημαίνει όταν τα πόδια σου πονάνε από τα πάρτι, τις βόλτες και το άραγμα στα φοιτητικά στέκια. Τα καλύτερα χρόνια έφτασαν: χορτάστε τα!