Η Γκρέις Κέλι ξεκίνησε αυτήν την τάση στους βασιλικούς γάμους

Εξήντα δύο χρόνια πριν από τον πρίγκιπα Χάρι, ο γάμος του πρίγκιπα Ρενιέ Γ΄του Μονακό και της Γκρέις Κέλι, η οποία μεσουρανούσε τότε στο Χόλιγουντ, ήταν η πρώτη που μεταδόθηκε από την τηλεόραση. Απευθείας σε μαυρόασπρη εικόνα, και αρκετά αργότερα στο αμερικανικό κοινό.

Δεν υπάρχει ακόμη το χρώμα και οι συσκευές τηλεόρασης δεν είναι τελειοποιημένες. Αλλά η νύφη, Αμερικανίδα όπως η μνηστή του Χάρι, η Μέγκαν Μαρκλ, είναι η ιδανική περίπτωση για να βγει το Μονακό από το γκρίζο του μεταπολεμικού πριγκιπάτου και να φυσήξει ένας αέρας γοητείας, κάτι που χρειάζεται ο 32χρονος πρίγκιπας για να ενισχύει τη μικρή χώρα στην οποία βασιλεύει.

Διαβλέποντας όλο το όφελος που μπορούσε να αντλήσει από την παρουσία των τηλεοπτικών καμερών και από την πολιτικο-οικονομική του συμμαχία με τις ΗΠΑ, το πριγκιπάτο δεν δίστασε να αναδείξει τη γαμήλια τελετή σε πλανητικό μιντιακό γεγονός.

Στις 19 Απριλίου 1956, το δίκτυο της Eurovision ήταν ακόμη στα σπάργανα της λειτουργίας του, τρία χρόνια μετά τη μετάδοση της στέψης της βασίλισσας Ελισάβετ το 1953. Τριάντα εκατομμύρια ευρωπαίοι τηλεθεατές σε εννέα χώρες παρακολουθούν απευθείας τον γάμο, ενώ 1.800 δημοσιογράφοι -αριθμός ρεκόρ για την εποχή-εισβάλλουν στον Βράχο του πριγκιπάτου.

“Ο γάμος μεταδόθηκε στην αμερικανική τηλεόραση αλλά αρκετά αργότερα, καθώς τα φιλμ στάλθηκαν αεροπορικώς. Τότε δεν υπήρχαν δορυφόροι και τα φιλμ τοποθετήθηκαν σε κουτιά στο τέλος της τελετής και μεταφέρθηκαν στο αεροπλάνο για τις ΗΠΑ”, διηγείται ο αρχειοθέτης Φρεντερίκ Λοράν. “Τις ημέρες που ακολούθησαν, ο γάμος μεταδόθηκε επίσης στα Επίκαιρα της εποχής μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες.

“Θα χρειαστεί να περάσουν 25 χρόνια και να γίνει ο γάμος του πρίγκιπα Κάρολου και της Νταϊάνας για να ζήσουμε ένα τέτοιο φαινόμενο”, παρατηρεί και θυμίζει: “Ο Ρενιέ είχε συνειδητοποιήσει τη δύναμη των μέσων ενημέρωσης. Ο γάμος του προβλήθηκε ως ένα σπουδαίο γεγονός που δίνει εκ νέου υπόσταση στο Μονακό σε μια εποχή που το πριγκιπάτο φυτοζωεί και που οι εφημερίδες της μεταπολεμικής εποχής αδιαφορούν γι’ αυτό”.

Μετάξι, τούλι και βιζόν

Ο έρωτας του Ρενιέ για την πριγκίπισσα του Χόλιγουντ ήταν ανέλπιστο δώρο για τον Τύπο που είχε γοητευτεί από αυτή την Αμερικανίδα που μεγάλωσε σε μια πλούσια οικογένεια Ιρλανδών Καθολικών στη Φιλαδέλφεια.

Ένας φωτογράφος του περιοδικού Paris Match ήταν εκείνος που είχε την ιδέα να συστήσει στον μονεγάσκο πρίγκιπα την ηθοποιό, μούσα του Χίτσκοκ, για μια σειρά αποκλειστικών φωτογραφιών στο Μονακό το 1955 κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών. Η Γκρέις Κέλι μόλις είχε βραβευτεί με ‘Οσκαρ καλύτερου γυναικείου ρόλου. Μαζί με την Άβα Γκάντνερ και τη Μέρλιν Μονρόε ήταν μια από τις τρεις μεγάλες σταρ εκείνη την εποχή.

Η αγωνία για το νυφικό της διάσημης μελλόνυμφης, προσφορά του χολιγουντιανού στούντιο MGM, διατηρήθηκε επιμελώς. Μόλις δύο ημέρες πριν από τον γάμο, το κοινό ανακάλυψε το ιβουάρ φόρεμα με τα μακριά μανίκια σε γραμμές που αναδείκνυαν απόλυτα τη φινέτσα της ηθοποιού.

Στην περιγραφή του πριγκιπικού γάμου μέσα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου, ένας από τους ειδικούς απεσταλμένους του Γαλλικού Πρακτορείου θα γίνει μάρτυρας της χλιδής της τελετής: παιδική χορωδία, εκκλησιαστικό όργανο, 1.100 αριθμημένες θέσεις και στα καθίσματα δεν διέκρινες τίποτε άλλο εκτός από μετάξι, τούλι και βιζόν. Όταν ο αιδεσιμότατος Ζιλ Μπαρτ την ώρα του μυστηρίου ρωτά πρώτα τον γαμπρό και μετά τη νύφη αν δέχεται ο ένας τον άλλο, τη σιγή διατάραξε ο θόρυβος από τις μηχανές των τηλεοπτικών καμερών. Μόνο ο πρελάτος μπόρεσε να ακούσει τα δύο “ναι”.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ