Η ιστορική Ρεντίνα και η σημασία της στην αντίσταση
Ο επισκέπτης, σύμφωνα με τον περιφερειακό σύμβουλο, μπορεί να δει το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από ανατινάξεις γεφυρών και σιδηροδρομικών γραμμών
Η Ρεντίνα δεν είναι μόνο μια όμορφη, ορεινή και δροσερή, τους καλοκαιρινούς μήνες κωμόπολη, χτισμένη σε υψόμετρο 900 μ. στο νότιο άκρο της Πίνδου, στα όρια των νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας.
Ο παραδοσιακός οικισμός, όπως έχει χαρακτηριστεί, διαθέτει και μια μεγάλη πορεία στον ιστορικό χρόνο έχοντας καταγράψει ηρωικές σελίδες αγώνων από την τουρκοκρατία μέχρι και τη γερμανοϊταλική κατοχή.
Μάλιστα, λόγω της θέσης της, πάνω στον δρόμο που οδηγούσε από τη Θεσσαλία στη Δυτική Ελλάδα, η Ρεντίνα αποτέλεσε πολλές φορές πεδίο σκληρών μαχών κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, αλλά και το 1845, το 1867 και το 1878. Η μακρά και ενδιαφέρουσα ιστορική πορεία της περιοχής συνεχίστηκε και στα χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής. Στα χρόνια της μεγαλειώδους αντίστασης, στη Ρεντίνα λειτούργησε, σύμφωνα με όσα δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αστέρης Χαλάτσης περιφερειακός σύμβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Θεσσαλίας, η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών (ΕΛΑΣ), από το Μάρτη του 1944 μέχρι το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου. Ήταν η περίοδος που διαπιστώθηκε η αναγκαιότητα συγκρότησης κατάλληλα εκπαιδευμένου οργανωμένου στρατού. Το ίδιο διάστημα οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στην περιοχή διεξήγαγαν νικηφόρες μάχες απελευθερώνοντας στρατηγικής σημασίας περιοχές και οργάνωναν στρατιωτικές υποδομές (αεροδρόμιο Νευρόπολης, τυπογραφεία κλπ).
Επίσης σύμφωνα με τον ίδιο, στη Ρεντίνα ο Σπύρος Μελετζής έβγαλε την περίφημη φωτογραφία της αντάρτισσας σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης κατά του ναζισμού, της Τιτίκας (Ελένης) Γκελντή – Παναγιωτίδου που πρόσφατα σε ηλικία 90 ετών έφυγε από τη ζωή. Έγινε αφίσα και γραμματόσημο, μα πάνω από όλα έγινε το σύμβολο της Εθνικής Αντίστασης. Να σημειωθεί επίσης, ότι στη Ρεντίνα φιλοξενήθηκε για ένα μικρό διάστημα και νοσοκομείο του ΔΣΕ.
Μιλώντας για τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών (ΕΛΑΣ), ο κ. Χαλάτσης τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: “Η σχολή στεγάστηκε στο πέτρινο διώροφο κτήριο του δημοτικού Σχολείου όπου γινόταν η θεωρία ενώ οι ασκήσεις γινόταν στα γύρω βουνά. Στη σχολή φοιτούσαν άνδρες και γυναίκες. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, γυναίκα έμπαινε σε στρατιωτική σχολή και αποφοιτούσε με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού. Μετά τη σχετικά σύντομη εκπαίδευση έπαιρναν μέρος σε μάχες. Τα στελέχη, κυρίως τα γυναικεία, ήταν λιγοστά και η ανάδειξή τους γινόταν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στον ΕΛΑΣ υπήρξαν 13 γυναίκες αξιωματικοί. Τη διεύθυνση της σχολής την είχαν αξιωματικοί του τακτικού στρατού που προσχώρησαν στον ΕΛΑΣ. Η πλειοψηφία των αποφοίτων στελέχωσαν τμήματα του ΔΣΕ προσφέροντας σημαντικές υπηρεσίες στην στρατιωτική εξέλιξη του ταξικού αγώνα της περιόδου 1946-49”.
Επίσης κάνει αναφορά και στο Μουσείο που βρίσκεται στο ισόγειο του δημοτικού σχολείου της Ρεντίνας -εκεί όπου στεγάστηκε η Σχολή των Εφέδρων Αξιωματικών του ΕΛΑΣ- το οποίο φιλοξενεί πλούσιο φωτογραφικό υλικό, έντυπα, διακηρύξεις, βιβλία και εικόνες από τόπους μαχών, από ομαδικές εκτελέσεις και σκηνές με καρότσια φορτωμένα με νεκρούς από την πείνα.
Ήταν από τα πρώτα Μουσεία, αν όχι το πρώτο Μουσείο που ιδρύθηκε μετά την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης. Μεταξύ των εκθεμάτων περιλαμβάνεται και υλικό από ηρωικές πορείες και διαδηλώσεις του αθηναϊκού λαού, καθώς και από τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης των Γερμανών.
Ο επισκέπτης, σύμφωνα με τον περιφερειακό σύμβουλο, μπορεί να δει το πλούσιο φωτογραφικό υλικό από ανατινάξεις γεφυρών και σιδηροδρομικών γραμμών, αλλά και από γιορτές και παρελάσεις του ΕΛΑΣ, μνήμες που απαθανάτισε ο φωτογράφος της Εθνικής Αντίστασης, Σπύρος Μελετζής.
