Καλοκαιρινοί έρωτες: Είναι πραγματικότητα ή ψευδαίσθηση;
Ψυχολόγος αναλύει στην Parallaxi γιατί οι έρωτες στιγματίζουν τα καλοκαίρια μας.
Καλοκαίρι, σε ένα νησί του Αιγαίου, με την αλμύρα στα μαλλιά και την ανεμελιά να κυριεύει τις λίγες ημέρες των διακοπών σου, ξαφνικά συναντάς τον απόλυτο έρωτα, την ώρα που κάνεις τη βραδινή περατζάδα στα πλακόστρωτα στενάκια.
Η μαγεία του καλοκαιριού και το μυστήριο των δύο αγνώστων που συναντήθηκαν τυχαία κάτω από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι μας ακούγονται ρομαντικά, ελκυστικά, πολλές φορές ακόμα και ιδανικά. Αναζητούμε να ζήσουμε τον απόλυτο καλοκαιρινό έρωτα στις 5 ημέρες της διακοπής από την ρουτίνα της καθημερινότητας και όταν μας τυχαίνει, τον εξιδανικεύουμε – με την προϋπόθεση πάντα, όταν επιστρέψουμε στην πραγματικότητα, να έχουμε χάσει κάθε επαφή με τον τέλειο ξένο του νησιού.
Γιατί ας γίνουμε ρεαλιστές. Μέσα στις λίγες – αν και παθιασμένες – ημέρες γνωριμίας, στην ουσία δεν γνωρίζεις τίποτα για το (καλοκαιρινό) άλλο σου μισό. Μπορεί να είναι από μία πόλη στην άλλη άκρη της χώρας, ή ακόμα και από άλλη χώρα. Δεν ξέρεις την πρωινή του ρουτίνα, πώς είναι το διαμέρισμά του, ο χώρος της δουλειάς του, η καθημερινότητά του. Μπορεί οι ζωές σας να είναι τελείως διαφορετικές από τις καλοκαιρινές συνθήκες που έτυχαν να σας ευνοήσουν και στην τελική να μην βρείτε κάποιο κοινό που να σας ενώνει πραγματικά. Μπορεί ακόμα, το μυαλό και η καρδιά σου να είναι ακόμα κάπου αλλού και απλά να χρειαζόσουν ένα διάλλειμα, κάτι το διαφορετικό, χωρίς διάρκεια και μέλλον και αυτό είναι αποδεκτό!
Άλλες φορές, το ειδύλλιο μπορεί να κρατήσει και να εξελιχθεί σε μία όμορφη ιστορία αγάπης – ή τουλάχιστον αυτό ονειρευόμαστε.
Κατά πόσο όμως οι έρωτες αυτοί αποτελούν μία ρεαλιστική πραγματικότητα ή μήπως απλά έχουμε δεχθεί μία πλύση εγκεφάλου, εξιδανικεύοντας τις καλοκαιρινές μας εμπειρίες;
Πόσες ταινίες έχετε δει – χαρακτηριστικό παράδειγμα τα αθάνατα μιούζικαλ Grease και Dirty Dancing – και πόσα τραγούδια έχετε ακούσει που περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια ένα τέτοιο ειδυλλιακό ρομάντζο; Αγόρι συναντά κορίτσι το καλοκαίρι, ερωτεύονται παράφορα, χάνουν κάθε επαφή με την άφιξη του φθινοπώρου. Ξαφνικά, οι δρόμοι τους ενώνονται ξανά από το πουθενά και ζούνε πάλι από την αρχή τον απόλυτο έρωτα. Σίγουρα, στον πολιτιστικό σφυγμό, τουλάχιστον έτσι όπως αυτός ορίζεται από τη μουσική και την κινηματογραφική βιομηχανία, το φαινόμενο του καλοκαιρινού έρωτα είναι επαναλαμβανόμενο και αποδεδειγμένο.
Σύμφωνα με τη Wikipedia, υπάρχουν τουλάχιστον επτά τραγούδια με τον τίτλο “Summer Love” που ξεκινούν από το 1957, με τον Justin Timberlake και το νέο boy band One Direction να προσθέτουν πιο πρόσφατα στη λίστα το 2007 και το 2012, αντίστοιχα. Τουλάχιστον τρεις ταινίες από το 1958, το 2001 και το 2006 μοιράζονται επίσης τον ίδιο τίτλο.
H ψυχολόγος, Δέσποινα Δριβάκου, αναλύει στην Parallaxi γιατί οι έρωτες στιγματίζουν τα καλοκαίρια μας:
«Οι καλοκαιρινοί έρωτες αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο, και πολλοί άνθρωποι νιώθουν μια αυξημένη ανάγκη να αναζητήσουν ερωτικές σχέσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους αυτό συμβαίνει.
Οι κυριότεροι από αυτούς είναι η αλλαγή ρουτίνας και η καλύτερη διάθεση που τείνει να υπάρχει τους θερινούς μήνες. Το καλοκαίρι συχνά συνδέεται με διακοπές, ταξίδια και γενικότερα μια αλλαγή στην καθημερινή ρουτίνα. Αυτή η αλλαγή δημιουργεί ευκαιρίες για νέες γνωριμίες και εμπειρίες, κάνοντας τους ανθρώπους πιο ανοιχτούς σε ερωτικές περιπέτειες. Ο ήλιος και οι μεγαλύτερες ημέρες συνήθως επηρεάζουν θετικά τη διάθεση, αυξάνοντας τα επίπεδα ενέργειας και χαράς. Αυτό μπορεί να ενισχύσει την επιθυμία για κοινωνικοποίηση και νέες σχέσεις.
Ταυτόχρονα, το καλοκαίρι δίνει μια αίσθηση ελευθερίας και ανεμελιάς, η οποία συχνά συνδέεται με την επιθυμία για αυθορμητισμό και εξερεύνηση νέων εμπειριών, περιλαμβανομένων των ερωτικών. Τέλος, οι καλοκαιρινοί μήνες είναι γεμάτοι κοινωνικές εκδηλώσεις όπως φεστιβάλ, συναυλίες και παραθαλάσσιες εξόδους, όπου οι άνθρωποι συγκεντρώνονται και κοινωνικοποιούνται. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες για νέες γνωριμίες».
Όσο για το αν οι καλοκαιρινοί έρωτες είναι πραγματικότητα ή ψευδαίσθηση, η κ. Δριβάκου εξηγεί:
«Αυτό εξαρτάται από την προοπτική και τις προσδοκίες του κάθε ατόμου. Από τη μια πλευρά, οι σχέσεις αυτές μπορεί να φαίνονται επιπόλαιες ή προσωρινές, λόγω της φύσης τους και των συνθηκών κάτω από τις οποίες ξεκινούν. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να αποτελέσουν αληθινές και σημαντικές εμπειρίες, είτε διαρκούν είτε όχι.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι καλοκαιρινοί έρωτες ενδέχεται να μην διαρκούν πέρα από το τέλος του καλοκαιριού, αλλά αφήνουν ωραίες αναμνήσεις και συναισθήματα. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου αυτοί οι έρωτες εξελίσσονται σε μακροχρόνιες σχέσεις!
Στο τέλος, η σημασία τους καθορίζεται από το πόσο πραγματικά επενδύει το άτομο σε αυτές τις σχέσεις».