Τα πιο περίεργα πρωτοχρονιάτικα έθιμα του κόσμου!

Μπορεί εμείς στην Ελλάδα να έχουμε τα κλασικά πρωτοχρονιάτικα έθιμά μας, όπως η κοπή της βασιλόπιτας, το σπάσιμο του ροδιού, τα κάλαντα, τα οικογενειακά δείπνα και την ανταλλαγή δώρων, όμως σε άλλες χώρες του κόσμου, τα πράγματα είναι λίγο… περίεργα!

Ισπανία:

Στην Ισπανία και σε μερικές χώρες της Λατινικής Αμερικής, οι κάτοικοι των χωρών αυτών, έχουν την εξής παράδοση: τρώνε 12 ρόγες από σταφύλι, μία για κάθε μήνα του νέου έτους. Το περίεργο σε αυτή την παράδοση, είναι ότι πρέπει να καταπίνουν μία σε κάθε χτύπο του ρολογιού, όταν ο δείκτης δείχνει μεσάνυχτα.

Δανία:

Οι Δανοί κυριολεκτικά τα… σπάνε την Πρωτοχρονιά. Σύμφωνα με το έθιμο, οι Δανοί σπάνε πιάτα και ποτήρια, έξω από την πόρτα του γείτονα. Όσο πιο πολλά σερβίτσια έχει κάποιος γκρεμισμένα μπροστά στο σπίτι του, τόσο πιο μεγάλη είναι η καλοτυχία και το γούρι για το  νέο έτος. Με αυτό τον τρόπο, καταλαβαίνουν πόσο τον αγαπούν και τον εκτιμούν οι δικοί του άνθρωποι. Ακόμη, κάποιοι Δανοί, πηδούν επάνω σε μία καρέκλα όταν το ρολόι δείχνει δώδεκα! Μιμούνται έτσι, την κίνηση του δείκτη του ρολογιού που ανεβαίνει.

Σκωτία:

Οι Σκωτσέζοι την Πρωτοχρονιά, περιμένουν με ανυπομονησία τον «Qualtagh». Ο Qualtagh, είναι ένας ψηλός, σκουρομάλλης άνδρας, ο οποίος έρχεται με δώρα όπως κέρματα, κάρβουνο, ψωμί ή αλάτι, αλλά και ουίσκι φυσικά. Εύχονται να είναι αυτός που θα περάσει πρώτος την πόρτα τους μετά τα μεσάνυχτα. Τον φωνάζουν έτσι, καθώς οι ρίζες αυτού του εθίμου, κρατάνε ακόμη από την εποχή της εισβολής των Βίκινγκς, οι οποίοι ήταν ξανθοί και μεγαλόσωμοι και προκαλούσαν προβλήματα στον νοικοκύρη του σπιτιού.

Ιταλία:

-Βενετία: Οι Βενετοί, έχουν την εξής πρωτοχρονιάτικη παράδοση: Βγαίνουν στην πλατεία του Αγίου Μάρκου και φιλιούνται ταυτόχρονα κάτω από τα πυροτεχνήματα, όταν το ρολόι δείξει μεσάνυχτα.

-Νάπολη: Οι Ναπολιτάνοι, τηρούν το εξής παράδοξο έθιμο: το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, πετάνε έξω από το σπίτι τους παλιά έπιπλα και παλιές ηλεκτρικές συσκευές. Με την συμβολική αυτή κίνηση, δείχνουν ότι απαλλάσσονται από το παλιό και δείχνουν την ελπίδα τους για μια νέα αρχή. Τα τελευταία χρόνια όμως βέβαια δεν πετάνε πλέον βαριά πράγματα, προς αποφυγή τραυματισμών. Έτσι, επιλέγουν ελαφριά αντικείμενα.

Ιαπωνία:

Στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, οι βουδιστικοί ναοί, χτυπάνε τις καμπάνες 108 φορές συνεχόμενα. Έτσι, πιστεύουν ότι ξορκίζουν τα 108 ανθρώπινα αμαρτωλά πάθη και καθαρίζουν ό,τι κακό έκαναν το περασμένο έτος. Στη συνέχεια, τρώνε noodles από φαγόπυρο, για να ζήσουν πολλά χρόνια.

Φιλιππίνες:

Για τους Φιλιππινέζους, κύριος στόχος για το ερχόμενο έτος, είναι τα λεφτά. Γι’ αυτό το λόγο, οι κάτοικοι προσπαθούν να βρίσκονται περιτριγυρισμένοι με όσο το δυνατόν περισσότερα στρογγυλά αντικείμενα, τα οποία συμβολίζουν τα κέρματα που τους φέρνουν τύχη· φοράνε πουά, τρώνε στρογγυλές τροφές και ρίχνουν πολλά κέρματα στις τσέπες τους για να κουδουνίζουν.

Νέα Ζηλανδία:

Οι κάτοικοι του νησιού της Νέας Ζηλανδίας, προτιμούν μια θορυβώδη Πρωτοχρονιά. Κατά την έλευση λοιπόν του νέου έτους, χτυπάνε τηγάνια και κατσαρόλες, όσο πιο δυνατά γίνεται.

Μεξικό, Βολιβία, Βραζιλία, Αργεντινή:

Οι κάτοικοι των χωρών αυτών, υποδέχονται το νέο έτος με τον εξής τρόπο: φορούν χρωματιστά εσώρουχα, για να μπει με ευχάριστη διάθεση ο χρόνος. Προτιμούν κυρίως κόκκινα εσώρουχα, καθώς το χρώμα τους συμβολίζει τον έρωτα. Επιλέγουν πολύ συχνά όμως και το πράσινο χρώμα, που με την σειρά του φέρνει καλή υγεία κι ευεξία γενικότερα. Οι Αργεντίνοι πάλι, φορούν ροζ εσώρουχο. Όσον αφορά τους Βραζιλιάνους, δείχνουν μία μεγαλύτερη προτίμηση στα λευκά εσώρουχα…

Χιλή:

Με το που φεύγει ο παλιός ο χρόνος, οι Χιλιανοί τρώνε μία κουταλιά με φακές. Έτσι, παίρνουν δύναμη, για να μπορούν να έχουν δουλειά, αλλά και χρήματα.

Κολομβία:

Τα μεσάνυχτα, οι Κολομβιανοί παίρνουν μία άδεια βαλίτσα στο χέρι και κάνουν το τετράγωνο γύρω από το σπίτι τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο, θέλουν να ευχηθούν μια χρονιά, η οποία θα είναι γεμάτη με ταξίδια.

Ισημερινός:

Οι κάτοικοι του Ισημερινού, φτιάχνουν κούκλες και σκιάχτρα, χρησιμοποιώντας παλιά ρούχα, εφημερίδες και πριονίδια, που έχουν τη μορφή πολιτικών και διάσημων. Στη συνέχεια, τα καίνε για να φύγει ό,τι κακό έχει μείνει από την προηγούμενη χρονιά.Η συγκεκριμένη παράδοση, έχει τις ρίζες της σε μία επιδημία κίτρινου πυρετού που έπληξε το 1895, την πόλη Γουαγιακίλ. Η διαφορά είναι, ότι εκείνη την εποχή, έκαιγαν τους αρρώστους που είχαν προσβληθεί από τον πυρετό…