Πόλεμος στην Ουκρανία: Οι ολέθριες συνέπειες μέσα από ιστορίες ασθενών

Σε άθλιες συνθήκες παραμένουν εδώ και μήνες άνθρωποι στην Ουκρανία εξαιτίας του πολέμου. 

Πολλοί είναι χωρίς ρεύμα, νερό ή φυσικό αέριο, αλλά και χωρίς πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη. 

Στο χωριό Nova Kaluha στα νότια για παράδειγμα οι κινητές κλινικές των Γιατρών Χωρίς Σύνορα παρέχουν βασικές ιατρικές υπηρεσίες και υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Το χωριό είναι αποκομμένο από ηλεκτρισμό και ιατρική περίθαλψη εδώ και περίπου τέσσερις μήνες.

Ακολουθούν σοκαριστικές μαρτυρίες ασθενών των Γιατρών Χωρίς Σύνορα:

“Τα πράγματα είναι πιο ήρεμα τώρα… συνηθίζαμε να ακούμε βομβαρδισμούς μέρα και νύχτα. Τα ηλεκτροφόρα καλώδια υπέστησαν ζημιές στο χωριό Bila Krynytsia και εξαιτίας αυτού, το ηλεκτρικό ρεύμα έχει διακοπεί εδώ και τρεις μήνες” περιγράφει η Valentina, ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα που ζει στο χωριό Nova Kaluha στη νότια Ουκρανία.

“Τα ψυγεία μας δεν λειτουργούν και δεν έχουμε πουθενά πάγο για να αποθηκεύσουμε τρόφιμα. Μαγειρεύεις ένα γεύμα και έως το βράδυ είναι ήδη χαλασμένο. Πρέπει να πλένουμε τα ρούχα μας στο χέρι. Ευτυχώς κάποιοι από τους αγρότες μας έδωσαν γεννήτριες και τώρα μπορούμε τουλάχιστον να φορτίσουμε τα τηλέφωνά μας.

Γνωρίζουμε όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν πολύ χειρότερες συνθήκες. Σε σύγκριση με αυτούς, έχουμε μία σχετικά φυσιολογική ζωή. Ελπίζω μόνο να μην φτάσουν εδώ οι οβίδες και οι σφαίρες.

Ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ, στο χωριό. Δεν έχουμε πουθενά αλλού να πάμε. Θα μείνουμε εδώ μέχρι το τέλος. Αν χάσουμε το σπίτι μας και το εξοχικό, θα μείνουμε σε ένα γκαράζ ή ένα υπόστεγο. Δεν έχουμε πουθενά αλλού να πάμε, και ακόμα κι αν το κάναμε – εδώ είναι το σπίτι μας”.

“Όλοι έχουμε γεράσει σε αυτόν τον πόλεμο. Είμαι 65 ετών τώρα και όταν βλέπω τον εαυτό μου, συνειδητοποιώ πόσο νεότερη έδειχνα πριν ξεκινήσουν όλα” λέει η Halyna, ασθενής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

“Έχω δύο γιους. Ο μικρότερος ζει στην Οδησσό και ο αδελφός του ζει στο Mykolaiv. Το διαμέρισμα του μεγαλύτερου γιου μου υπέστη σοβαρές ζημιές στον πόλεμο. Τόσο τα σπίτια του ανιψιού μου όσο και του αδελφού μου καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Έχω τις τσάντες μου έτοιμες σε περίπτωση που πρέπει να φύγω γρήγορα.

Αυτός είναι ο τέταρτος μήνας που δεν είχαμε ηλεκτρικό ρεύμα. Καθώς δεν έχουμε ρεύμα, δεν έχουμε και ίντερνετ και τα ψυγεία δεν λειτουργούν. Είμαστε απομονωμένοι από άλλες πόλεις εδώ και δεν θα έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος.

Επίσης, δεν έχουμε γιατρό ή ιατρικές υπηρεσίες.

Ανησυχώ για τα πάντα… Κλαίω αρκετά συχνά. Προσπαθώ όμως να μην το δείχνω δημόσια. Αντ’ αυτού προσπαθώ να τονώσω την ψυχολογία των ανθρώπων γύρω μου”.

“Όταν οδηγούσαμε προς την πόλη, οι άνθρωποι πλησίασαν το αυτοκίνητό μας και μας ρώτησαν αν είχαμε έρθει να τους βοηθήσουμε. Μια γυναίκα μας ζήτησε ένα παυσίπονο για τον πονοκέφαλό της, γιατί δεν υπήρχε φάρμακο στο χωριό” λέει η αναπληρώτρια επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Kateryna Serbina.

“Κάποιοι από αυτούς που συναντήσαμε στον δρόμο επέστρεφαν από την κηδεία μια γυναίκας γύρω στα 50 που είχε πεθάνει. Ζούσε στο Kryvyi Rih και είχε μετακομίσει πρόσφατα στη Nova Kaluha. Υπέφερε από υψηλή αρτηριακή πίεση πριν πεθάνει, αλλά δεν υπήρχε κανείς να τη βοηθήσει. Ήταν τρομακτικό να το ακούς αυτό.

Ο δήμαρχος μας είπε για το κέντρο υγείας στο χωριό, αλλά ο μόνος γιατρός που εργαζόταν εκεί είχε φύγει. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που ζουν εδώ τώρα είναι ηλικιωμένοι. Υπάρχουν λίγες οικογένειες με παιδιά. Οι άνθρωποι με τους οποίους μιλήσαμε μας είπαν ότι δεν μένουν εδώ από επιλογή.

Πολλοί από αυτούς απλά δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να πάνε οπουδήποτε αλλού. Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε με μια ιατρική ομάδα για να προσφέρουμε ιατρικές υπηρεσίες, να διασφαλίσουμε ότι έχουν πρόσβαση σε βασικά φάρμακα και να παρέχουμε θεραπεία για χρόνιες ασθένειες”.

Πηγή: news247