Πώς είναι να ζεις σε μια περιοχή με υπερτουρισμό
Μεθυσμένοι τουρίστες, ενοίκια που «εκτοξεύονται», καταστήματα που προσφέρουν όλα τα ίδια πράγματα. Ποια είναι τα αρνητικά που βιώνει ένας ντόπιος στα τουριστικά "hotspot'
Τον Ιούλιο, κάτοικοι της Πάμλα, πρωτεύουσα της Μαγιόρκα, κατέκλεισαν τους δρόμους της πόλης κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως : “Όχι στον υπερτουρισμό” και “Τουρισμός, αλλά όχι κι έτσι“.
Παρ’ όλο που δεν παρευρέθηκε στις πορείες, ο 27χρονος ντόπιος Jaume Fuster, συμφώνησε με τα συνθήματα. «Αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει ένα “ξύπνημα” προς τους πολιτικούς, για να αναλάβουν δράση απέναντι στον υπερτουρισμό και να εφαρμόσουν νόμους που θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής μας, ως κατοίκους», διαμαρτυρήθηκε ο Fuster, ο οποίος εργάζεται σε ξενοδοχείο της περιοχής.
“Η στεγαστική κρίση του νησιού έχει βγει εκτός ελέγχου”, πρόσθεσε. Ο ίδιος όπως και πολλοί φίλοι του, μένουν με τους γονείς τους, ενώ βρίσκει μόνο οκτάμηνη απασχόληση κάθε χρόνο. ” Είναι αδύνατο να ανεξαρτητοποιηθείς με τους μισθούς που πληρωνόμαστε”, εξομολογήθηκε.
Ως εργαζόμενος του τομέα φιλοξενίας, αναγνωρίζει τα προνόμια της άφιξης τουριστών στον τόπο που μεγάλωσε. ” Ο τουρισμός είναι ο κυριότερος μηχανισμός που υποβοηθά την οικονομία της Μαγιόρκα”, δήλωσε. “Aλλά κάθε χρόνο αυξάνεται όλο και περισσότερο το ρεκόρ τουρισμού, που καταγράφουμε. Οι απαιτήσεις δεν σταματούν ποτέ“.
Οι ασφυκτικοί αριθμοί των επισκεπτών, πολλαπλασιάζουν την πίεση στις ήδη κλιματικά εξουθενωμένες πηγές : Σε ορισμένες περιοχές του νησιού, τον Ιούλιο απαγορεύτηκε η εκτεταμένη χρήση νερού.
“Οι δρόμοι είναι γεμάτοι με ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, ενώ η συγκοινωνία αδυνατεί να εξυπηρετήσει το υπέρογκο πλήθος τουριστών“, ανέφερε. Η Μαγιόρκα με πληθυσμό λιγότερο από ένα εκατομμύριο, ενδέχεται να φιλοξενήσει πάνω από 20 εκατομμύρια τουρίστες φέτος.
εικόνα : unsplash
Ωστόσο, ο Fuster, του οποίου η οικογένεια έχει ένα κοσμηματοπωλείο στο νησί, δήλωσε πως οι κάτοικοι δεν επωφελούνται από τις οικονομικές εισροές της περιοχής, ενώ υποστήριξε πως η ύπαρξη all-inclusive εγκαταστάσεων, αποτρέπει τους τουρίστες από το να στηρίξουν τις τοπικές επιχειρήσεις.
Η Μαγιόρκα δεν είναι η μόνη περιοχή που έχει επαναστατήσει ενάντια στον υπερτουρισμό. Χιλιάδες άνθρωποι από όλη τη βόρεια Ισπανία συγκεντρώθηκαν και διαμαρτυρήθηκαν στους δρόμους της Μάλαγα, στις 29 Ιουλίου, ενώ η UNESCO, πρόσφατα προειδοποίησε πως το κύμα αγανάκτησης είναι πολύ πιθανό να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη.
Η Βαρκελώνη συγκέντρωσε πολλά βλέμματα, όταν οι κάτοικοι της πέταξαν νερό με νεροπίστολα προς τους τουρίστες. Σε προορισμούς που προσελκύουν υπεράριθμο πλήθος τουριστών, ειδικά μετά την πανδημία, οι ντόπιοι αναρωτιούνται πως θα επέλθει η ισορροπία ανάμεσα στη φιλοξενία τουριστών και τις δουλειές που έμμεσα προσφέρουν σε πολύ κόσμο και στο να μπορούν ακόμη να αποκαλούν “σπίτι” το μέρος που “κατακτιέται” από υπερτουρισμό.
Ούσα κάτοικος σε κεντρικό δόμο της Βαρκελώνης για περισσότερο από μια εικοσαετία, η Άλμπα, έχει παρατηρήσει πως η έλευση αναρίθμητων τουριστών, έχει έως ένα βαθμό διαβρώσει τον χαρακτήρα της πόλης. ” Στη γειτονιά μου υπήρχε ένα παλιό σιδηρουργείο, ένα κρεοπωλείο και πολλές άλλες μικρές επιχειρήσεις , που λειτουργούσαν για πολλές δεκαετίες”, ανέφερε. ” Με την πάροδο των χρόνων, τα περισσότερα έγιναν καφέ-μπαρ και εστιατόρια, για να καλύπτουν τις ανάγκες των επισκεπτών”, συνέχισε.
H Βαρκελώνη ανακοίνωσε τον Ιούνιο, πως θα απαγορεύσει την ενοικίαση δωματίων σε τουρίστες, μέχρι το 2028, έπειτα από την καθολική εξέγερση των ντόπιων. Η Άλμπα δήλωσε, πως η βραχυπρόθεσμη μίσθωση κατοικιών στο κέντρο της πόλης, έχει διαταράξει την καθημερινότητα των κατοίκων.
“Μεθυσμένοι τουρίστες μπλοκάρουν την είσοδο των πολυκατοικιών μας, καπνίζουν μπροστά στα πρόσωπά μας, καθώς προσπαθούμε να βγούμε και φωνάζουν σαν τρελοί μέχρι τις 2 το ξημέρωμα. Ακόμη και μέσα στο κτήριο, τουρίστες έχουν προσπαθήσει κατά λάθος να ανοίξουν την πόρτα μας, νομίζοντας πως είναι του ενοικιαζόμενου δωματίου τους”, ανέφερε. Το 2021, η ίδια αγανάκτησε και μετακόμισε σε γειτονιά, στην περιφέρεια της πόλης.
Στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, τη Λισσαβόνα, ο συνεχώς αυξανόμενος αριθμών έλευσης τουριστών, έχει ασκήσει τρομερή πίεση στην αγορά και ενοικίαση ακινήτων. Η Τερέζα, 29 ετών, είπε ότι χρειαζόταν συνεχών να σπρώχνει τα πλήθη τουριστών που θαύμαζαν τα azulejos (παραδοσιακά πορτογαλικά πλακάκια).
Όσοι δουλεύουν εξ-αποστάσεως, επωφελήθηκαν από τα προνόμια που προσφέρει η Λισσαβόνα, όπως τη νομαδική βίζα, η οποία προσφέρει κατοικία για ένα χρόνο, με μηνιαίο μισθό 2,800 ευρώ. Έκτοτε, η Πορτογαλία, έχει εφαρμόσει καταστολή των ενοικιαζόμενων διακοπών και έχει περιορίσει τα προνόμια της “χρυσής βίζα”, το οποίο προσέφερε τη δυνατότητα απόκτησης της υπηκοότητας, με την αγορά ακινήτου αξίας τουλάχιστον 500.000 ευρώ.
Η Τερέζα, η οποία δήλωσε “τυχερή” που αγόρασε ακίνητο σε ικανοποιητική τιμή, χρησιμοποιώντας την “παλιά μίσθωση δεκαετιών” ενός συγγενή, επέστρεψε στη γενέτειρά της ως υπάλληλος εξ-αποστάσεως από τη Γαλλία, αναγνωρίζοντας την ειρωνεία. ” Οι άνθρωποι είναι ακόμη πιο τσαντισμένοι με τους “ψηφιακούς νομάδες”, ενώ με τον τουρισμό τουλάχιστον δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας”. Η ίδια αισθάνθηκε πως καθώς η πόλη “αγκαλιάζει” τον νομαδικό τουρισμό, τμήματα της Λισσαβόνας έχουν ομογενοποιηθεί, με κυρίαρχες τις καφετέριες όπου υπάλληλοι εξ-αποστάσεως συγκεντρώνονται με τα λάπτοπ τους, ενώ τις τιμές τους δεν θα μπορούσαν να αντέξουν οι Πορτογάλοι.
Η Φλωρεντία, είναι τόσο κορεσμένη με παραθεριστές που η Camilla Torna, σχεδιάστρια, δήλωσε : “ Δεν ακούω σχεδόν καθόλου ιταλικά στους δρόμους. Τη μια μέρα ακούς μόνο γαλλικά, την επόμενη μόνο ισπανικά και την άλλη μόνο ρωσικά“. “Έρχεται σε κύματα”, είπε, ανάλογα με τον ταξιδιωτικό πράκτορα που βρίσκεται στην πόλη.
Όπως και η Άλμπα, έτσι και η Τόρνα, 61 ετών, ανέφερε πως στη γειτονιά της υπήρχε πληθώρα παλιών καταστημάτων που εξυπηρετούσαν τους κατοίκους και πλέον έχουν κλείσει. “Πριν από λίγες εβδομάδες, όταν έψαχνα κόλλες χαρτί Α4 για τον εκτυπωτή μου, δεν μπορούσα να βρω πουθενά, μιας και όσα μαγαζιά πουλούσαν έχουν πλέον κατεβάσει ρολά”.
“Συνήθιζαν να υπάρχουν “σεζόν τουρισμού” και πλέον απλά συμβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ο “ήχος” της Φλωρεντίας, χαρακτηρίζεται από ροδάκια βαλιτσών επάνω στα λιθόστρωτα“, ανέφερε, ενώ δήλωσε πως μέσα στην πολυκατοικία που διαμένει, πολλές φορές βρίσκει σκουπίδια στις σκάλες, που πετούν οι τουρίστες που ενοικιάζουν δωμάτια στο κτήριο. Πέρσι απαγορεύτηκε η έκδοση νέων βραχυπρόθεσμων αδειών στο κέντρο της Φλωρεντίας. “Πρέπει να υπάρχει καλύτερη ισορροπία ανάμεσα στους ντόπιους και στους τουρίστες”.
Ο Fuster, μπορεί να αντιληφθεί τα οφέλη έλευσης τουριστών από όλο τον κόσμο στην Μαγιόρκα, αλλά υπάρχει το θέμα μέτρου. “Ο τουρισμός είναι πολύ σημαντικός και αν πάψει να υπάρχει, θα υπάρξουν καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, τόσο του τόπου, όσο και των σπιτιών μας. Ωστόσο, θέλουμε να συντηρήσουμε το νησί και να έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής και μεγαλύτερη πρόσβαση σε στέγαση. Η διαφοροποίηση της οικονομίας είναι η προφανής απάντηση, αλλά έχοντας φτάσει σε αυτό το σημείο, είναι έως και ανέφικτο”, συμπλήρωσε.
