Η ξεχασμένη ταινία στη λίστα του Netflix που με συγκλόνισε
Μια αληθινή ιστορία που δεν θα σε αφήσει αδιάφορο.
Με πόσες σειρές και ταινίες έχεις γεμίσει τη λίστα σου στο Netflix, παραγωγές από όλο τον κόσμο που περιμένουν στωικά στη θέση τους μέχρι τελικά να πατήσεις το play και να αφιερώσεις χρόνο για να τις παρακολουθήσεις; Ίσως και να περνάμε περισσότερο χρόνο στην πλατφόρμα κάνοντας ζάπινγκ μέχρι τελικά να επιλέξουμε τι θα δούμε και να συγκεντρωθούμε σε αυτό.
Η ταινία Sulla mia pelle («Στο πετσί μου») είναι διαθέσιμη στο Netflix από τον Σεπτέμβριο του 2018, την πρόσθεσα στη λίστα μου εδώ και μήνες αλλά μόλις χθες, σε μια αναζήτηση των αποθηκευμένων προς θέαση ταινιών, μου «φανερώθηκε» και αφέθηκα στο σύμπαν της. Βασισμένη σε μια σκληρή αληθινή ιστορία, που συνέβη μόλις δέκα χρόνια πριν στη γειτονική Ιταλία, είναι σίγουρο ότι θα σε αιχμαλωτίσει, ειδικά αν κόλλησες πρόσφατα με τη μίνι σειρά When They See Us.
Η ταινία αφηγείται τις επτά τελευταίες μέρες της ζωής του Στέφανο Κούκι, ενός 31χρονου Ιταλού τοξικομανή, που συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2009 για κατοχή ναρκωτικών και ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από τους καραμπινιέρους, με αποτέλεσμα μια εβδομάδα αργότερα να πεθάνει φέροντας τεράστιους μώλωπες σε όλο του το σώμα, κατάγματα και εσωτερική αιμορραγία.
Ο Αλεσάντρο Μπόργκι (Suburra) υποδύθηκε αριστοτεχνικά τον Κούκι και τιμήθηκε για την ερμηνεία του με το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου στα Βραβεία David di Donatello στην Ιταλία.
Από τη μεριά του, ο σκηνοθέτης Αλέσιο Κρεμονίνι μένει πιστός και συνεπής στις λεπτομέρειες του πραγματικού συμβάντος, μιας κρατικής δολοφονίας που έγινε η αφορμή για να ξεκινήσει μια μεγάλη συζήτηση στην Ιταλία για τη βία μέσα στις φυλακές. Αξίζει, άλλωστε, να αναφέρουμε ότι ο θάνατος του Στέφανο ήταν ένας από τους συνολικά 172 που έλαβαν χώρα στην ιταλικές φυλακές το 2009.
Ad @AleBorghi_ , Alessio Cremonini e tutte le persone che hanno reso #SullaMiaPelle possibile. Aggiungere qualcosa sarebbe superfluo: “Questo premio è di Stefano Cucchi e voglio dedicarlo a tutti gli esseri umani che devono essere considerati tali a prescindere da tutto“. Grazie. pic.twitter.com/btvgj76xwu
— Netflix Italia (@NetflixIT) March 28, 2019
Ξεχωριστή θέση σε όλη αυτή την ιστορία έχει η αδερφή του νεκρού κρατούμενου, η Ιλάρια Κούκι, η οποία έδωσε για χρόνια μια μεγάλη μάχη για να ξεσκεπαστεί η ανομία που επικρατεί στο σωφρονιστικό σύστημα, ασκώντας συστηματικά πίεση ώστε να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον χαμό του αδερφού της. Μετέτρεψε τον πόνο της σε όπλο και σημάδεψε την εξουσία από το 2009 μέχρι και το 2018, όταν τελικά ένας καραμπινιέρος κατηγόρησε επίσημα δύο συναδέλφους του για τον άγριο ξυλοδαρμό του Κούκι.
«Το τείχος έπεσε. Τώρα είναι πολλοί εκείνοι που θα πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη από τον Στέφανο και την οικογένειά του», έγραψε στο διαδίκτυο τότε η Ιλάρια.
Η επιμονή της και η προσήλωση που έδειξε στη μνήμη του αδερφού της ενέπνευσε ακόμα και καλλιτέχνες graffiti να δημιουργήσουν ένα mural με την όψη της.
“Fu arrestato la sera del 15 ottobre 2009 e morì all’alba del 22”.
Il prossimo 20 ottobre, otto anni dopo, inizia il processo a cinque carabinieri (tre accusati di omicidio preterintenzionale) per la morte di Stefano #Cucchi. pic.twitter.com/sLIRxVzVKh
— Adil (@unoscribacchino) October 15, 2017
Εκατό λεπτά μιας ιστορίας που αρκετοί θέλουν να ξεχάσουν στην Ιταλία, αλλά περισσότεροι είναι εκείνοι που την κρατούν στο προσκήνιο και φωτίζουν τις νοσηρές πτυχές της. Εκατό λεπτά που πρέπει να αφιερώσεις για να κλείσεις την οθόνη προβληματισμένος και πιο υποψιασμένος για όσα συμβαίνουν πίσω από κλειστές πόρτες και σφραγισμένα κελιά.
