H Λατινική Αμερική προσγειώθηκε στην Ολύμπου!

Εικόνες © Σοφία Λαμπρινοπούλου

Όταν ακούς τη λέξη Λατινινή Αμερική τι σου έρχεται στο νου; Χρώματα, ρυθμός και ρούμι! Στην καρδιά της φοιτητικής γειτονιάς της πόλης, στην παλιά ωραία αστική γειτονιά της Ολύμπου, υπάρχει ένα στέκι αληθινό ταξίδι στη νότια Αμερική.

Με το που περνάς το κατώφλι του Cafe Colombia το ταξίδι αρχίζει. Τα κόκκινα, τα γαλάζια, τα πράσινα και τα κίτρινα που συναντάς στους τοίχους του Μεξικού, της Κολομβίας, της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας σε υποδέχονται. Μαζί παπαγάλοι, εικόνες ανθρώπων από την Κούβα μέχρι το Εκουαδόρ, ζωγραφιές που έχεις δει σε υπέροχα αναμνηστικά που έχουν ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα πάνω από Ωκεανούς για να φτάσουν ως εδώ.

Η Ηλίας άλλωστε ταξίδεψε πολύ στη ζωή του και συνεχίζει να ταξιδεύει εκεί κάτω στο νότο της Αμερικής και ο Σταύρος στην Αφρική. Τα ταξίδια άλλωστε ήταν το καύσιμο και η αφορμή για να γίνει αυτό το πολύχρωμο και χαρούμενο μαγαζί.

Ένα στέκι που γεμίζει από νωρίς το πρωί με τους αχνιστούς καφέδες στα τραπέζια και τα γέλια των νέων ανθρώπων που σου φτιάχνουν τη μέρα κόντρα στην σκοτεινιά της εποχής. Από κοντά και οι μουσικές. Τα μπάμπο, το λάτιν, οι ρούμπες, οι σάμπες, οι φανκιές, τα αφρικάνικα. Που όσο πέφτει η νύχτα δυναμώνουν και γίνονται αφορμή για πάρτι.

Από τα μεγάλα ατού του υπέροχου αυτού καφέ είναι τα σπάνια Ρούμια. Παλαιωμένα, άγνωστα, μοναδικά. Θα σε ξεναγήσουν στον υπέροχο κόσμο τους. Αν πάλι αγαπάς το κέφι της παρέας τα κρασιά, τα ρακόμελα και τα κοκτέιλ, όπως τα φετινά Amazon Jungle, Mississippi Blues, Arctic Cycle, εδώ παίρνουν φωτιά τις νύχτες, ενώ τα μεσημέρια η ενέργεια στα κόκκινα εκτονώνεται σε κουβέντες, επιτραπέζια, αλλά και ματιές σε χάρτες και ταξιδιωτικά βιβλία που το Cafe Colombia έχει στα ράφια του.

Ο φοιτητόκοσμος που συχνάζει εδώ σε γεμίζει χαρά και αισιοδοξία. Άλλωστε οι τιμές του, 1,5 ευρώ ο καφές και η μπύρα μέχρι τις 7 το απόγευμα επιτρέπουν το καθημερινό παρόν. Μη σου πω το επιβάλλουν.

Λίγα μέρη στην πόλη διαθέτουν αυτά τα vibes και τη μίξη κοινών αφού τα βράδια τους φοιτητές ανταμώνουν και μεγαλύτεροι που έρχονται για το δικό τους ταξίδι στους τροπικούς. Με φοβερά πάρτι αφιερωμένα στις μεγάλες φιέστες της Λατινικής Αμερικής όπως η γιορτή των Νεκρών του Μεξικού.

Αν ο Μάνου Τσάο ζούσε στη Θεσσαλονίκη νομίζω το κατώφλι του θα περνούσε κάθε μέρα για να μοιραστεί την ενέργεια του.