Μια αόρατη Θεσσαλονίκη μέσα από εικόνες

Εικόνες- Λέξεις: Λεωνίδας Γαϊτάνης

Η ιδέα προέκυψε καθώς εστιάζω στην περιπλάνηση ενός αόρατου παρατηρητή και στις καθημερινές μικρές στιγμές που περνάνε από δίπλα μας χωρίς πάντα να έχουμε τις αισθήσεις να τις προσέχουμε.

Μία «απεγνωσμένη βόλτα» όπως είχα ακούσει τυχαία από μία παρέα φίλων στη διασταύρωση Αγίας Σοφίας και Ερμού καθώς είχε βαρεθεί να βγαίνει στα ίδια μέρη. Πραγματικά το φως, ο συνδυασμός των σύννεφων με τον ήλιο και ο Θερμαϊκός σαν να επηρεάζουν το κάρμα των κατοίκων της πόλης.

Τα καράβια «αρόδο» τον χειμώνα είναι σαν να ζεις στη «βάρδια» του Καββαδία, μυθιστόρημα που ακολουθεί τους ναυτικούς στην κάθε βάρδια τους με αφηγήσεις παλιές από την πατρίδα. Οι σκέψεις μου φαίνονται να αποτυπώνονται όπως γεννιούνται για αδάμαστη επιθυμία για το ταξίδι.

Βλέπω ανθρώπους, φιγούρες, φάτσες, σκιές, τα πάντα να χορεύουν. Τα πάντα στο μικροσκόπιο και μείγμα για κίνηση, ψυχική-σωματική με περιήγηση χωρίς κανόνες. Οι ιστιοπλόοι λένε ότι σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο προορισμός.

Η περιπλάνηση στην πόλη, η άσκοπη βόλτα, είναι ένα κονσέρτο αυτοσχεδιασμού ψυχής και συναισθημάτων. Μια σιωπηλή διαφυγή από αυτά που έχεις ζήσεις, θα ήθελες να ζήσεις και που έχεις πλάσει ως όνειρο. Είναι τα ίχνη του αόρατου φωτογράφου στην πόλη και την εποχή της.

Ανοίγω τα μάτια, διαβάζω τις σκέψεις, γίνομαι ορατός και δημιουργώ κάτι πραγματικό. Θα έλεγα ότι μπροστά στον φακό εκτυλίσσονται όσα διαισθάνομαι πίσω από αυτόν. Οι κανόνες δεν υπάρχουν και απλώς λειτουργώ ως παρατηρητής στιγμών.

Ο Θερμαϊκός, ο drummer που δίνει τον ρυθμό, οι άνθρωποι σκόρπιες νότες σε σόλο ηλεκτρικής κιθάρας, οι στιγμές συνδυασμός από συγχορδίες ακουστικής κιθάρας, ο ουρανός το πιάνο, ο ήλιος κρυμμένος να παίζει φυσαρμόνικα, ο Βαρδάρης το μπάσο και ο φωτογράφος να παρακολουθεί το κονσέρτο μέσα από τον φακό του.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον Ιούνιο του 2009 έως τον Φεβρουάριο του 2015. Εποχή πεσιμισμού, ψυχολογία των Ελλήνων στο ναδίρ, με ανησυχίες, αυτοκριτική και ανασφάλεια ενός λαού που ξέρει να ναυαγεί, να επιπλέει και ενίοτε να κολυμπάει.

Οι λήψεις είχαν νοητά πολύ μουσική. Οι φωτογραφίες είναι γεμάτες ακούσματα Jazz, Rock, Έντεχνα, κτλ. Ενδεικτικά, το λεύκωμα θα μπορούσε κάποιος να το ταξιδέψει με Miles Davis, Dexter Gordon, Thelonious Monk, Jan Garbarek, Michel Legrand, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Dire Straits, Sonny Rollins, Madrugada, Groundation, Manu Chao, Noir Desir, Bob Marley, Μάνο Χατζιδάκι, Νick Cave, Pink Floyd. Αν έβαζα ένα soundtrack στο album θα ήταν το «Strange color blue» των Madrugada.

ΑΟΡΑΤΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΡΙΓΛΩΣΣΗ ΕΚΔΟΣΗ: ΕΛΛΗΝΙΚΑ-ΑΓΓΛΙΚΑ-ΓΑΛΛΙΚΑ ΓΑΙΤΑΝΗΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ/ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΕΛΟΤΟΣ