Μια ωδή στον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο
Από έναν στενό φίλο.
Λέξεις: Θωμάς Λίγας
-Έφυγες και μας άφησες αμήχανους κι’ αλάλητους,
στεγνούς και μόνους εσύ οραματιστή, ονειροπόλε, δημιουργέ, γήινε αμπελουργέ.
Εσύ, πατέρα αισιόδοξε,
μάστορα της χαράς και του χαμόγελου,
λάτρη της ανοιχτωσιάς κι’ εραστή του ωραίου,
αφέντη της καλοποτιάς και της παρέας.
Το βήμα σου γοργό κι’ ανάλαφρο ,
βήμα χορευτικό κι’ αντρίκιο,
θωριά ατίθαση, ζεστή,
λαλιά γαργαριστή και στρέτη.
Και όπως λέει κι’ ο ποιητής
«Τον ήλιο είχες αγκαλιά βασιλικό στο χέρι και προς το μέρος της καρδιάς κάτασπρο περιστέρι!»
Αντίο φίλε, ανεπανάληπτε, Ανέστη.
Θωμάς Λίγας
24.12.2018
Διαβάστε σχετικά: Πέθανε ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος
Σχετικά Αρθρα