Οι 72 ταινίες που έχουν κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα των Καννών
Μια γρήγορη λίστα όσο περιμένουμε να ξεκινήσει το φετινό Φεστιβάλ των Καννών.
Το πιο αγαπημένο κινηματογραφικό φεστιβάλ του κόσμου πλησιάζει (14 – 25 Μαΐου). Κάθε χρόνο οι άνθρωποι του κινηματογράφου και οι σινεφίλ παγκοσμίως, στρέφουν το βλέμμα τους στις Κάννες και φυσικά, το ερώτημα που απασχολεί περισσότερο από όλα είναι «ποια ταινία θα κερδίσει το Palme d’Or;».
Ο «Χρυσός Φοίνικας» είναι το μεγαλύτερο βραβείο του Φεστιβάλ των Καννών και η κατάκτησή του θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες διακρίσεις για έναν σκηνοθέτη. Ο θεσμός του «Χρυσού Φοίνικα» ξεκινά από το 1955 και έχει ταυτιστεί με την ιστορία του φεστιβάλ.
Φέτος, όπως κάθε χρόνο, ανυπομονούμε να φτάσει ο Μάιος και συγκεκριμένα το διάστημα 14 με 25 Μαΐου, ώστε να μάθουμε ποια θα είναι η καλύτερη ταινία του φεστιβάλ των Καννών. Μέχρι τότε, θυμόμαστε τις ταινίες που σημάδεψαν τον κινηματογράφο και κατάφεραν, επάξια, να κερδίσουν το πολυπόθητο βραβείο, από το 1955 μέχρι και το 2018.
Δείτε τις ταινίες που κέρδισαν τον Χρυσό Φοίνικα από το 1955 έως το 2018:
- Marty, 1955, Delbert Mann
- Ο κόσμος της σιωπής, 1956, Jacques-Yves Cousteau
- Ο Ανθρωπος Δίχως Οπλα, 1957, William Wyler
- Όταν Πετούν οι Γερανοί, 1958, Mikhail Kalatozov
- Black Orpheus, 1959, Marcel Camus
- Γλυκιά ζωή, 1960, Federico Fellini
- Όσα έσβησε ο άνεμος, 1961, Henri Colpi
- Βιριδιάνα, 1961, Luis Bunuel
- The Given Word, 1962, Anselmo Duarte
- Ο γατόπαρδος, 1963, Luchino Visconti
- Οι Ομπρέλες του Χερβούργου,1964, Jacques Demy
- Το Νακ και Πώς να το Αποκτήσετε, 1965, Richard Lester
- Ένας άνδρας και μία γυναίκα, 1966, Claude Lelouch
- Κυρίες και Κύριοι, 1966, Pietro Germi
- Blow – Up, 1967, Michelangelo Antonioni
- Εάν, 1969, Lindsay Anderson
- M*A*S*H*, 1970, Robert Altman
- Ο Μεσάζον, 1971, Joseph Losey
- Η Εργατική Τάξη Πάει στον Παράδεισο, 1972, Elio Petri
- Υπόθεση Ματέι, 1972, Francesco Rosi
- H Λαίδη και ο Σοφέρ της, 1973, Alan Bridges
- Το σκιάχτρο, 1973, Jerry Schatzberg
- H Συνομιλία, 1974, Francis Ford Coppola
- Τα Χρόνια της Φωτιάς, 1975, Mohammed Lakhdar-Hamina
- Ο Ταξιτζής, 1976, Martin Scorsese
- Πατέρας Αφέντης, 1977, Paolo και Vittorio Taviani
- To Δέντρο και τα Τσόκαρα, 1978, Ermanno Olmi
- Αποκάλυψη Tώρα!, 1979, Francis Ford Coppola
- To Ταμπούρλο, 1979, Volker Schlondorff
- Η Παράσταση Αρχίζει, 1980, Bob Fosse
- Καγκεμούσα, ο Ίσκιος του Πολεμιστή, 1980, Akira Kurosawa
- Ο Άνθρωπος από Σίδερο, 1981, Andrzej Wajda
- O Αγνοούμενος, 1982, Κώστας Γαβράς
- O Δρόμος, 1982, Serif Goren, Yilmaz Guney
- Η μπαλάντα του Ναραγιάμα, 1983, Shohei Imamura
- Παρίσι -Τέξας, 1984, Wim Wenders
- Ο πατέρας λείπει σε ταξίδι για δουλειές, 1985, Emir Kusturica
- Η Αποστολή, 1986, Roland Joffe
- Κάτω από τον Ήλιο του Σατανά, 1987, Maurice Pialat
- Πελέ ο Kατακτητής, 1988, Bille August
- Σεξ, Ψέματα, και Βιντεοταινίες, 1989, Steven Soderbergh
- Ατίθαση Καρδιά, 1990, David Lynch
- Barton Fink, 1991, Joel και Ethan Coen
- Οι Καλύτερες Προθέσεις, 1992, Bille August
- Αντίο, Παλλακίδα μου, 1993, Kaige Chen
- Μαθήματα Πιάνου, 1993, Jane Campion
- Pulp Fiction, 1994, Quentin Tarantino
- Underground, 1995, Emir Kusturica
- Μυστικά και Ψέματα, 1996, Mike Leigh
- Η Γεύση του Κερασιού, 1997, Abbas Kiarostami
- The Eel, 1997, Shohei Imamura
- Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα, 1998, Θεόδωρος Αγγελόπουλος
- Rosetta, 1999, Jean-Pierre και Luc Dardenne
- Χορεύοντας στο Σκοτάδι, 2000, Lars von Trier
- Το Δωμάτιο του Γιου μου, 2001, Nanni Moretti
- Ο πιανίστας, 2002, Roman Polansk
- Elephant, 2003, Gus Van Sant
- Fahrenheit 9/11, 2004, Michael Moore
- To Παιδί, 2005, Jean-Pierre και Luc Dardenne
- Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι, 2006, Ken Loach
- 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Μέρες, 2007, Cristian Mungiu
- Ανάμεσα στους Tοίχους, 2008, Laurent Cantet
- Η Λευκή Κορδέλα, 2009, Michael Haneke
- Ο Θείος Μπούνμι θυμάται τις προηγούμενες ζωές του, 2010, Apichatpong Weerasethaku
- Το Δέντρο της Ζωής, 2011, Terrence Malick
- Αγάπη, 2012, Michael Haneke
- Η Zωή της Αντέλ, 2013, Abdellatif Kechiche
- Χειμερία Nάρκη, 2014, Nuri Bilge Ceylan
- Dheepan: Ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα, 2015, Jacques Audiard
- Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ, 2016, Ken Loach, Laura Obiols
- Το Τετράγωνο, 2017, Ruben Ostlund
- Κλέφτες Καταστημάτων, 2018, Hirokazu Koreeda
