Τι κοινό έχει ο Μακρόν με το Μπουτάρη;

Ένα ντοκιμαντέρ ενώνει το δήμαρχο της Θεσσαλονίκης με τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας. Η απόφαση και των δυο τους, με το δικό μας δήμαρχο να έχει προηγηθεί κατά επτά χρόνια, να επιτρέψουν την κινηματογράφηση της καθημερινότητας τους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, είναι το κοινό τους σημείο.

Οκτώ μήνες συνολικά κράτησε η κινηματογράφηση. Όσο και η προεκλογική εκστρατεία. Ο Εμανουέλ Μακρόν δέχτηκε να φορά μόνιμα ένα μικρόφωνο στη γραβάτα και ο σκηνοθέτης Γιαν Λ΄Ενορέ να γίνει σκιά του. Το ντοκιμαντέρ παίχτηκε στο δίκτυο TF1, με τίτλο “Εμανουέλ Μακρόν, τα παρασκήνια μιας νίκης”.

Ένα γύρισμα 200 ημερών, που διήρκεσε έως χθες τα μεσάνυχτα, αποκαλύπτει στιγμές έντασης και τρελού γέλιου, την προετοιμασία των συγκεντρώσεων, τις αντιδράσεις του υποψηφίου σε καθοριστικές στιγμές της εκστρατείας, τις συναντήσεις με τις ομάδες του, τις μετακινήσεις του, την παρουσία της συζύγου του Μπριζίτ…

“Η προϋπόθεση ήταν να μην κλείσει ποτέ την πόρτα” για ό,τι αφορούσε την εκστρατεία. Δέχτηκε. Και ξέχασε την κάμερα. Ουδέποτε έσβησε το μικρόφωνο, εκτός από τις στιγμές της προσωπικής του ζωής”, αναφέρει η Ζιστίν Πλανσόν, μια από τις επικεφαλής της Troisieme Oeil Productions, που ήταν συμπαραγωγός του ντοκιμαντέρ με την εταιρία οπτικοακουστικών παραγωγών Black Dynamite.

Στο 90λεπτο ντοκιμαντέρ, ο θεατής ανακαλύπτει έναν Μακρόν τις περισσότερες φορές χαμογελαστό και εντυπωσιακά ήρεμο ακόμη και σε καταστάσεις πολύ δύσκολες, εμφανώς ευτυχή που διεξάγει την εκστρατεία. Γύρω του, ένας μικρός κύκλος πιστών, συχνά νέοι. “Παιδιά” τούς αποκαλεί πολλές φορές στην αρχή της προεκλογικής συγκέντρωσης. “Οι συνεργάτες του είναι η οικογένειά του, είναι ολοφάνερο”, εκτιμά η συμπαραγωγός.

Το κλίμα στο αρχηγείο είναι πολλές φορές χαρούμενο, πόσο μάλλον όταν αυξάνονται τα καλά νέα για τον υποψήφιο: η αποχώρηση του Φρανσουά Ολάντ, η συμμαχία του Φρανσουά Μπαϊρού. Όταν ο Φρανσουά Φιγιόν θα ανακοινώσει την προσεχή απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του, ο Μακρόν μιλώντας στις ομάδες των ανήσυχων συνεργατών του, απαντά τελείως χαλαρά: “νομίζω ότι θα πάει μέχρι τέλους”.

“Θέλαμε να ακολουθήσουμε κάποιον που να μπορεί να έχει μια ξεχωριστή τύχη. Αν υπήρχε μια πορεία για να ακολουθήσουμε, αυτή ήταν η δική του”, εξηγεί η Ζιστίν Πλανσόν. “Τον συναντήσαμε τον Οκτώβριο, πριν ανακοινώσει την υποψηφιότητά του. Αφού ρώτησε τον καθένα από τους συνεργάτες του αν συμφωνούσε, ο Μακρόν είπε το ΟΚ, υπό τον όρο ο σκηνοθέτης να είναι αθόρυβος, σαν να μην υπάρχει”.

Από την επομένη το πρωί, ο Γιαν Λ΄Ενορέ άρχισε τα γυρίσματα στο αρχηγείο, με την κάμερα στο χέρι, και χάθηκε στον χώρο. Μια αλληλουχία από αρετουσάριστες σκηνές, κομμένες χωρίς επεξηγηματικά σχόλια, χωρίς συνομιλίες μπροστά στην κάμερα. Σαν ένα σημείο στίξης. Απερίσπαστος ο Μακρόν, αισιόδοξος, εκπλήσσεται, δεν ανησυχεί, όταν τα λεγόμενά του προκαλούν αντιπαράθεση.

Οι σύμβουλοί του έχουν άγχος, εκείνος αστειεύεται. “Έμεινα κατάπληκτος όταν ανακάλυψα σε ποιο βαθμό αυτός ο άνθρωπος είχε υιοθετήσει τους κώδικες επικοινωνίας και εικόνας”. Δεν ζήτησε να δει το ντοκιμαντέρ τελειωμένο, το οποίο θα προβληθεί επίσης αύριο, στις 20.00 στο δίκτυο LCI. Για να αξιοποιήσουν μια κούρσα 150 ωρών, οι παραγωγοί σκέπτονται μια κινηματογραφική διασκευή ή μια σειρά ντοκιμαντέρ, ίσως για το δίκτυο Netflix, με το οποίο το συζητούν.

Πηγή: ΑΠΕ

https://www.youtube.com/watch?v=RPKgiY-Hcn0

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που έχει γίνει κάτι τέτοιο, καθώς εφτά χρόνια πριν η Θεσσαλονίκη άνοιξε το δρόμο με μια αντίστοιχη κινηματογράφηση, αυτήν του τότε επίδοξου Δημάρχου Θεσσαλονίκης, Γιάννη Μπουτάρη.

Τον Σεπτέμβριο του 2010, λίγες μέρες πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου στην πόλη μας, ο Δημήτρης Αθυρίδης πρότεινε στον Γιάννη Μπουτάρη να κινηματογραφήσει τις δραστηριότητες του κατα την εκστρατεία του με σκοπό την παραγωγή ενος ντοκιμαντέρ. Ο νυν Δήμαρχος δέχτηκε αμέσως, χαρίζοντας στον δημιουργό μια μοναδική πρόσβαση για την κινηματογραφική κάμερα στα ενδότερα, στο παρασκήνιο μιας εκλογικής μάχης, κάτι το οποίο γινόταν για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα ήταν το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ “Ένα βήμα μπροστά” που στη συνέχεια παρουσιάστηκε σε σημαντικά κινηματογραφικά φεστιβάλ στην χώρα μας και στο εξωτερικό.

Σε κείνο το ιστορικό πια ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε το δήμαρχο στις πιο ιδιαίτερες στιγμές ακομπλεξάριστα, από έναν υπνάκο στο γραφείο μέχρι την τρομερή στιγμή που φεύγει νευριασμένος από τον Άγιο Δημήτριο αποκαλώντας το Μητροπολίτη τραγόπαπα. Μια απολαυστική ταινία που άλλαξε τον τρόπο της πολιτικής επικοινωνίας των ελληνικών εκλογών.