Προσφέροντας σε έναν τόπο που κάηκαν όλα
Πώς είναι να βοηθάς εκείνους που χάνουν τα πάντα; - Ο εθελοντισμός, η αλληλεγγύη και η δύναμη του "μαζί" στις πρόσφατες, μεγάλες πυρκαγιές της χώρας
Γιατί κάθε καλοκαίρι βλέπουμε χιλιάδες στρέμματα να καίγονται στην Ελλάδα από τις φωτιές; Γιατί κάθε καλοκαίρι βλέπουμε ανθρώπους να κλαίνε τις απώλειες τους, είτε αυτές είναι απώλειες οικείων ανθρώπων τους και ζώων, είτε είναι απώλεια περιουσίας ή απλά, της φύσης που χρόνο με τον χρόνο «φωνάζει» απεγνωσμένα βοήθεια.
Σε αυτή την στιγμή, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αποφασίζουν πως θα βγουν μπροστά ώστε να προσφέρουν αυτά που έχουν ανάγκη εκείνοι που είδαν το βιος τους να γίνεται στάχτη.
Ευτυχώς, κάθε καλοκαίρι υπάρχουν ομάδες που συγκεντρώνουν είδη πρώτης ανάγκης και αποστέλλονται στις περιοχές που επλήγησαν από μεγάλες πυρκαγιές. Στη Θεσσαλονίκη, πριν από λίγες μέρες, ο Άγγελος Κάλφας με το project «Χαμογέλα μου» συγκέντρωσε δεκάδες κούτες με τρόφιμα και φάρμακα για τις πυρόπληκτες περιοχές, σε συνεργασία με το Humanity Greece, την εθελοντική ομάδα της Γεωργίας Παράσχου με έδρα την Αθήνα, που τα τελευταία δυόμιση χρόνια συμβάλει σημαντικά στην φιλανθρωπική βοήθεια ανθρώπων που βρίσκονται σε ανάγκη σε κάθε άκρη της χώρας, και δε γινόταν να μην κινητοποιηθεί κι αυτό το καλοκαίρι με τόσες μεγάλες πυρκαγιές που βίωσαν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα μας.
«Η προσέλευση των ανθρώπων μας γέμισε ελπίδα. Τεράστια. Οι κούτες γέμισαν με φάρμακα, τρόφιμα, ζωοτροφές, είδη υγιεινής, γάζες, επουλωτικές αλοιφές, αγάπη και αλληλεγγύη» αναφέρει ο Άγγελος Κάλφας μιλώντας στην Parallaxi για την ημέρα συγκέντρωσης ειδών για τους πυρόπληκτους, ζητώντας τη συμμετοχή των Θεσσαλονικέων.
«Ευχαριστούμε όλα τα άτομα που κοινοποίησαν, επικοινώνησαν, μοιράστηκαν. Όλα τα άτομα που πέρασαν και άφησαν τις σακούλες τους. Όλα τα άτομα που βρίσκονταν εκτός Θεσσαλονίκης αλλά έστειλαν μέσω εφαρμογών delivery το πακέτο τους. Ευχαριστούμε ολόψυχα και τους εθελοντές και τις εθελόντριες που ήταν όλη την ημέρα εκεί και συσκεύαζαν, πακέταραν, υποστήριζαν, πρόσφεραν τα αυτοκίνητα τους. Ήταν φοβερά συγκινητικό το ότι η καρδιά μας γέμισε με ευχές όπως «Σας ευχόμαστε όλα τα καλά του κόσμου για όλη την βοήθεια που προσφέρετε» , «Να σας έχει ο Θεός καλά». Έβλεπες στα μάτια του κόσμου την δίψα για βοήθεια και προσφορά. Νιώθω ευτυχισμένος που το project που οραματίστηκα κατάφερε να σταθεί η αφορμή για προσφορά και αλληλεγγύη».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Την έννοια του εθελοντισμού αλλά και της αλληλεγγύης αυτό το καλοκαίρι, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, περιγράφει ο Άγγελος Κάλφας στην πρόσφατη δράση του με σκοπό την βοήθεια των πυρόπληκτων περιοχών. Στην ανάγκη να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον, λέει χαρακτηριστικά: «Σε ένα θεοσκότεινο κράτος που μας αφήνει αβοήθητα ως άτομα, εμείς θα σφίξουμε το χέρι ο ενός του άλλου και θα φωτίσουμε κάθε γωνιά αυτής της χώρας. Γιατί έχουμε ο ένας άνθρωπος τον άλλον».
«Υπάρχει μία έντονη προσπάθεια από τους εθελοντές στο να καλύψουν αυτά τα κενά της πολιτείας»
Το Humanity Greece είναι μια «ανάσα» στον εθελοντικό κόσμο της Ελλάδας, προβάλλοντας την αλληλεγγύη και την συνεργασία ανάμεσα σε ανθρώπους κάθε ηλικίας, που αρκεί ένας κοινός στόχος, η προσφορά στην κοινωνία με όποιον δυνατό τρόπο γίνεται. Έτσι και αυτή τη περίοδο που στη χώρα γίναμε θεατές δεκάδων πυρκαγιών, μικρότερων και μεγαλύτερων, η Γεωργία Παράσχου, εμπνεύστρια του Humanity Greece, και η ομάδα εθελοντών της πρωταγωνίστησαν στην αλληλεγγύη, συνεχίζοντας να προσφέρουν απλόχερα τη βοήθεια τους, ακόμα και πηγαίνοντας οι ίδιοι μέσα στα πύρινα μέτωπα για να προσφέρουν βοήθεια.
«Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται μέσα στα πύρινα πεδία είναι τρομακτικές. Η δική μας εμπειρία στη Ρόδο, που ήμουν και εγώ εκεί, ήταν από τις πιο δύσκολες πυρκαγιές που έχουμε ζήσει . Γυρίσαμε από εκεί με κακή σωματική κατάσταση και αυτό σίγουρα δείχνει πως για να είσαι εκεί πρέπει να έχεις τουλάχιστον μία εμπειρία. Για να είσαι όντως χρήσιμος αλλά και να μην βάλεις τον εαυτό σου σε επικινδυνότητα» αναφέρει η Γεωργία Παράσχου που έχει εικόνα για όλες τις μεγάλες φωτιές που ξέσπασαν το προηγούμενο διάστημα στη χώρα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Βρεθήκαμε σχεδόν σε όλα τα πύρινα μέτωπα μέσα σε δυο εβδομάδες. Αττική, Ρόδο, Κέρκυρα και Βόλο. Σίγουρα για μένα αλλά και για το σύνολο της ομάδος, αποδεικνύεται ότι η συμβολή των εθελοντών σε τόσο κρίσιμες συνθήκες όπως αυτές των πυρκαγιών, είναι σπουδαία και πάρα πολύ σημαντική. Δυστυχώς συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές , τα κενά παραμένουν πολλά και κυρίως υπάρχουν αρρυθμίες συντονιστικές οι οποίες είναι ελλείψεις συντονιστικής γραμμής δεκαετιών και εκεί υπάρχουν τα πιο μεγάλα προβλήματα. Δηλαδή υπάρχει έλλειψη αρρυθμίας από το κομμάτι της πυροσβεστικής, των εθελοντών, των πολιτών που πηγαίνουν στα σημεία για να βοηθήσουν και μετέπειτα στην μετά ζωή στα πυρόπληκτα σημεία, που αυτό είναι μία αλυσίδα που εκεί καταλήγει» λέει η ιδρύτρια του Humanity Greece, λέγοντας στη συνέχεια πως «Υπάρχει μία έντονη προσπάθεια από τους εθελοντές στο να καλύψουν αυτά τα κενά της πολιτείας. Αυτό που φαίνεται είναι ότι χρόνο με το χρόνο η εμπειρία που έχουν πλέον οι πολίτες και οι εθελοντές μεγαλώνει και η συνεισφορά τους μέσα στα πεδία είναι πολύ πιο σημαντική και πολύ πιο ουσιαστική. Οι συνθήκες εσωτερικά, στα σημεία τουλάχιστον που εμείς επισκεφθήκαμε, είναι πέντε φορές χειρότερες από τις εικόνες που λαμβάνουμε στα μέσα και στα social media. Δηλαδή την ώρα των πυρκαγιών, οι εικόνες είναι ασύλληπτες και κυρίως στη Ρόδο, η κατάσταση ήταν πραγματικά τραγική».
Πόσο επικίνδυνο είναι να είσαι εθελοντής σε φωτιές;
Τι συμβαίνει όμως με τους εθελοντές; Μόλις χθες έγινε γνωστός ο θάνατος 39χρονου εθελοντή από την Ρόδο με αναπνευστικά προβλήματα, ενώ ελέγχεται ο συσχετισμός του θανάτου με την πρόσφατη εθελοντική του δράση στις φωτιές του νησιού.
«Υπάρχει μεγάλος βαθμός επικινδυνότητας για έναν εθελοντή. Αυτό που και εγώ τονίζω, είναι ότι μέσα στα πεδία και πόσο μάλλον σε περιοχές που έχει δοθεί εντολή εκκένωσης, δεν πρέπει να στέλνονται άνθρωποι που δεν έχουν εξειδικευτεί, δεν έχουν την οποιαδήποτε γνώση πάνω στο κομμάτι της δασοπυρόσβεσης. Είναι χαρακτηριστικό το φιλότιμο στον Έλληνα και η διάθεσή του να βοηθήσει πάντα. Στη Ρόδο ήταν δεκάδες αυτοί που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν και να δώσουν μέχρι και τα δικά τους οχήματα. Το θέμα όμως είναι ότι είναι όντως πάρα πολύ επικίνδυνο και πόσο μάλλον όταν μπαίνεις μέσα στο πεδίο της φωτιάς και έχεις να αντιμετωπίσεις και καιρικά φαινόμενα όπως αυτά που είχαμε στη Ρόδο και στην Κέρκυρα με εφτά και οχτώ μποφόρ, που η φορά του ανέμου και της φωτιάς αλλάζει ανά μισή ώρα, κάτι το οποίο αυξάνει την πιθανότητα του να πάθει κάποιος κάτι. Πόσο μάλλον σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία γνώση στο πώς να κάνουν κατάσβεση και πώς να κινηθούν μέσα στα πεδία» τονίζει η κ. Παράσχου μέσα από τη δική της εμπειρία τα τελευταία χρόνια με το Humanity Greece.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Ως εθελοντής έχεις την ανάγκη να βοηθήσεις όσο μπορείς, αλλά φτάνοντας πάντα μέχρι ένα σημείο. Το τι μπορεί να δώσει ένας εθελοντής και ένας άνθρωπος, δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη βοήθεια και τη στήριξη που μπορεί να δώσει το κράτος. Και εκεί είναι το πρόβλημα» λέει λίγο πριν το τέλος της επικοινωνίας μας, ενώ την ρωτάω για τη συγκέντρωση αγαθών και την διαδικασία που ακολουθείται μετά την κατάσβεση των πυρκαγιών δίνοντας μας μία εικόνα της επόμενης μέρας που είναι, ίσως, πιο σημαντική.
«Συγκεντρώσαμε πάρα πολλά είδη πρώτης και έκτακτης ανάγκης, κυρίως ιατροφαρμακευτικά και αγαθά τα οποία στάλθηκαν και καταναλώθηκαν απευθείας στο πεδίο, και τώρα είμαστε στη φάση που αφού έχουν σβήσει οι φωτιές στα πολύ μεγάλα μέτωπα, γίνεται καταγραφή των οικογενειών που έχουν πληγεί και που ούτως ή άλλως είχαν κάποια σοβαρά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Εμείς τώρα ερχόμαστε να υιοθετήσουμε αυτές τις οικογένειες και να ενταχθούν στο μητρώο των οικογενειών που έχουμε ήδη και βοηθάμε κάθε μήνα με μεγάλα πακέτα στήριξης με είδη πρώτης ανάγκης. Είναι αρκετές οι οικογένειες και στη Ρόδο και στην Κέρκυρα, όπου όντως έχουν ανάγκη. Στον Βόλο δεν έχουν καταγραφεί ανάγκες τόσο μεγάλες, γιατί ευτυχώς περιορίστηκε και δεν χάθηκαν σπίτια ανθρώπων. Αλλά κυρίως στη Ρόδο υπάρχουν οικογένειες που θα έχουμε πλήρη εικόνα και αριθμό την επόμενη εβδομάδα».
«Εμείς που συνειδητά έχουμε επιλέξει να βρισκόμαστε σε αυτές τις καταστάσεις, είναι κάτι το οποίο πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να το αντιμετωπίσεις ψυχολογικά. Είναι πολύ λυπηρό να είσαι μέσα στα πεδία και να βλέπεις τι βιώνουν οι άνθρωποι. Δυστυχώς δεν μπορούμε να καταλάβουμε στο 100% το συναίσθημα αυτό. Όταν όμως είσαι εκεί, τουλάχιστον παίρνεις μία εικόνα του τι θα χρειαστεί αυτός ο άνθρωπος για να βοηθηθεί. Είναι τελείως διαφορετικό να το βλέπεις πίσω από ένα γραφείο η πίσω από τις οθόνες των κινητών και τελείως διαφορετικό να είσαι μαζί τους στα πεδία και να ζήσεις τον παλμό του προβλήματος».
Στο ίδιο έργο θεατές
Μία ιστορία που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Ένα έργο με την ίδια πλοκή και εμάς θεατές. Θα αλλάξει όμως ποτέ κάτι;
Είναι βέβαιο πως την επόμενη μέρα, κάποιοι άλλου, κάπου αλλού θα βιώσουν την απώλεια από ένα κλιματικό φαινόμενο όπως είναι και οι φωτιές. Ίσως εγώ, ίσως εσείς. Τα πράγματα όμως, δείχνουν να γίνονται ξανά και ξανά χωρίς να έχουμε τη διάθεση να τα αντιμετωπίσουμε και να τα αλλάξουμε.
Μόλις πριν λίγες ώρες, πρώτος από όλους, ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμης Λέκκας εστιάζει και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη Ρόδο, μιλώντας για πλημμύρες που θα υποστούν οι πυρόπληκτες περιοχές το επόμενο διάστημα. Κάτι που ως φαινόμενο το είδαμε να συμβαίνει παλιότερα στην Εύβοια μετά τις μεγάλες φωτιές.
Μετά την αυτοψία που πραγματοποίησε στη Ρόδο ο καθηγητής, επισήμανε ότι πλέον τίθενται νέα δεδομένα με την καμένη έκταση την οποία αποστραγγίζουν οι τέσσερις μεγάλοι ποταμοί του νησιού που εκβάλλουν κάτω σε κατοικημένες περιοχές και τους οποίους θα πρέπει να προσέξουν οι αρμόδιοι ιδιαίτερα.
«Πρέπει να βιαστούμε. Η περιοχή εδώ είναι ευάλωτη, η έκθεσή της είναι φοβερή στα έντονα καιρικά φαινόμενα. Το ζητούμενο είναι πότε θα έρθουν τα έντονα καιρικά φαινόμενα. Όταν έρθουν, σίγουρα θα έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα» σημείωσε ο ίδιος σε συνέντευξη του στην ΕΡΤ.
«Εκείνο το οποίο θα πρέπει να γίνει άμεσα είναι η επανεκτίμηση του πλημμυρικού κινδύνου. Στο Μακαρύ ποταμό είχαμε την απώλεια πέντε Αυστριακών τουριστών το 1993, σε τουριστική περίοδο. Κάνω έκκληση να γίνουν αμέσως. Δυστυχώς όμως πολλές φορές εμπλεκόμαστε στη γραφειοκρατία, η οποία παραπέμπει σε χρονικές περιόδους πάρα πολύ μεγάλες, μέσα στις οποίες μπορούν να εκδηλωθούν ιδιαίτερα φαινόμενα» τόνισε ο κ. Λέκκας.
Μία εξέλιξη που επεσήμανε και η Γεωργία Παράσχου, μέσα από την εμπειρία της ως εθελόντρια και αφού βρέθηκε σε περιοχές με φωτιές όπως αυτές, επισημαίνει τον κίνδυνο για περισσότερα δεινά για τους κατοίκους που έτσι κι αλλιώς, προσπαθούν να μαζέψουν τα σκόρπια κομμάτια της ζωής τους, ταιριάζοντας από την αρχή ένα παζλ που δεν τους «βγαίνει».
