Featured

Iné: Η καθηγήτρια που εμπνέεται από τα λάθη και τα αγαπά

Μέσα από τον λογαριασμό της, με το δικό της μοναδικό τρόπο, μας μυεί στην αγγλική γλώσσα.

Βιβή Κοτσαπουϊκίδου
ine-η-καθηγήτρια-που-εμπνέεται-από-τα-λάθ-750364
Βιβή Κοτσαπουϊκίδου

Στο lockdown χώρισα τους ανθρώπους σε δυο κατηγορίες: αυτούς που τους «πήρε» από κάτω, μπαίνοντας σε μια κακή, καθημερινή ρουτίνα και αυτούς που το «άρπαξαν» από τα μαλλιά και έγιναν πιο δημιουργικοί. Η δεύτερη κατηγορία, είναι σίγουρα η αγαπημένη μου. 

Στις ατελείωτες ώρες που ξοδεύω μπροστά από μια οθόνη, ανακάλυψα το @hack_into_english και την Iné Alexakis. Μια γλυκύτατη και αισιόδοξη γυναίκα που σίγουρα δε περνά απαρατήρητη αν τη δεις στο feed σου στα social media. Η Iné είναι καθηγήτρια αγγλικών και marketer και μέσα από τον λογαριασμό της, με το δικό της μοναδικό τρόπο, μας μυεί στην αγγλική γλώσσα.

Της αρέσουν τα χρώματα, τα δυνατά γέλια, το γκλίτερ, και πάντα είναι με το μέρος του Coyote και όχι με του Beep Beep, στη δημοφιλή σειρά κινουμένων σχεδίων, ”Road Runner”. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία (ΕΚΠΑ), μεταπτυχιακό έκανε στο Διεθνές Marketing (ΟΠΑ), και εργάζεται ως καθηγήτρια από το 2004 και ως marketer από το 2012.

Την εμπνέουν τα λάθη, όπως λέει στην Parallaxi! «Κάποιο λάθος των μαθητών μου, κάποιο λάθος που θα ακούσω στο δρόμο, κάποιο λάθος που θα μου ξεφύγει εμένα (slip of the tongue), γενικά τα λάθη με εμπνέουν και τα αγαπώ. Τα λάθη είναι ενδείξεις απαραίτητες για να διορθώσουμε κάτι, όχι σημείο ανεπάρκειας για να κρίνουμε με αυστηρότητα τον εαυτό μας. Το να βρεις ένα λάθος είναι το σύμπτωμα, και το να μάθεις την πηγή του είναι η θεραπεία»είναι η απάντηση της στην ερώτηση «τι την εμπνέει» για να δημιουργήσει περιεχόμενο για τους followers της!

Το @hack_into_english γεννήθηκε σαν ιδέα όταν ανακοινώθηκε το lockdown. Η ίδια έκλεινε «σχεδόν χρόνο από τότε που είχα παραιτηθεί λόγω burnout από τη δουλειά μου ως Head of Marketing, και η επικείμενη μοναξιά και εγκλεισμός με τρόμαζαν, οπότε σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να μοιραστώ αυτό που μου βγαίνει αβίαστα: μαθήματα Αγγλικών, που κλείνω σχεδόν δύο δεκαετίες που διδάσκω. Όπως το βλέπω τώρα, το hack into english ξεκίνησε από τη δική μου ανάγκη να είμαι χρήσιμη και να προσφέρω, αλλά και να παραμείνω δημιουργική, ακριβώς την πρώτη ημέρα της καραντίνας το 2020».

Τι μπορεί να βρει κάποιος στο προφίλ της; Τα αγαπημένα όλων σύμφωνα με την ίδια είναι τα pronunciation hacks, δηλαδή σύντομα μαθήματα Αγγλικής προφοράς για λέξεις που συχνά προφέρουμε λάθος οι Έλληνες, τα grammar hacks δηλαδή η εξήγηση γραμματικών φαινομένων της Αγγλικής που τα παλιά βιβλία Γραμματικής δεν εξηγούσαν πρακτικά οπότε δημιουργήθηκαν κενά σε ολόκληρες γενιές, cool εκφράσεις και ρήματα για τις παρουσιάσεις και τα meetings στη δουλειά, κουίζ γραμματικής που τα αγάπησαν όλοι από την πρώτη στιγμή, αλλά και motivational videos για τη μαθησιακή διαδικασία και πώς να ξεπερνάμε τα ψυχολογικά εμπόδια για να αποκτήσουμε την πολυπόθητη ευφράδεια στα Αγγλικά. «Και φυσικά τα dad jokes μου. Οπότε enter at your own risk», όπως λέει χαρακτηριστικά η ίδια!

Πόσο καλά αγγλικά ξέρουν τελικά οι Έλληνες και ποιο είναι το πιο συχνό λάθος που κάνουν; «Οι Έλληνες ξέρουν καλά Αγγλικά αλλά οι περισσότεροι φοβούνται να τα μιλήσουν, και στο τέλος δεν τα εξασκούν με αποτέλεσμα να μπλοκάρουν ακόμη περισσότερο. Όσο για το πιο συχνό λάθος, θα σας δώσω ένα Top 3: θα πω το κλασικό Present Simple VS Present Continuous, συχνά λάθη στις περιπτώσεις που χρησιμοποιούμε Present Perfect, και τέλος τα γερούνδια/ απαρέμφατα. Σημείωση: είναι ζήτημα 1 ώρας όλα μαζί να τα καταλάβει κάποιος, και μετά μόνο θέμα εξάσκησης για να τα συγκρατήσει στη μνήμη του. Trust me, there are no excuses».

Σύμφωνα με την Iné, δεν είναι καθόλου δύσκολο για κάποιον να μάθει αγγλικά. «Αν ο μαθητής έχει επίγνωση, θέληση, προσήλωση σε στόχο και κίνητρο για επίτευξη του στόχου (πχ σπουδές ή δουλειά στο εξωτερικό ή σε πολυεθνική στην Ελλάδα) και με χρονικό περιορισμό για την επίτευξη του στόχου, τότε μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ανίκητος, δεν τον σταματάει τίποτα, και θα μάθει Αγγλικά πριν το καταλάβει ο ίδιος. Αν δεν έχουμε κάνει κάτι, το όραμα και ο στόχος μας έλειπε, όχι η εργατικότητα».

Την ρωτώ μεταξύ άλλων ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος εξάσκησης των αγγλικών στην καθημερινότητά μας, μιας και ακούμε πολλές απόψεις εκεί έξω. «Ο καλύτερος τρόπος εξάσκησης είναι η πράξη: να μιλήσεις, να γράψεις. Μη σε νοιάζει αν τα είπες 100% σωστά, αλλά μίλα. Θα μπορέσεις να διορθώσεις πολλά περισσότερα λάθη ακόμη και μόνος/μόνη σου. Έρευνα που έκαναν πανεπιστήμια στο παρελθόν σε μαθητές βρήκε ότι οι μαθητές που έκαναν journaling (:έγραφαν ημερολόγιο) καθημερινά βελτίωσαν τη γραφή τους και την έκφρασή τους, ενώ δεν τους έλεγχε κανείς τα ημερολόγια. Εκτιμώ ότι με την πρακτική εξάσκηση, οι μαθητές άρχισαν να αποκτούν επίγνωση των λέξεων ή γραμματικών φαινομένων στα οποία σκόνταφταν γράφοντας το ημερολόγιο, άρα μετά ή τα μελετούσαν ή τα πρόσεχαν στα κείμενα με τα οποία έρχονταν σε επαφή. Επίσης, το ότι ένιωθαν ελευθερία (δλδ ότι κανείς δε θα τους διορθώσει τα κείμενα, ότι δε θα τους κρίνουν) και ότι ένιωθαν ευθύνη (που συμμετείχαν στην έρευνα, ή ευθύνη ως προς το να αποτυπώσουν τα γεγονότα με ακρίβεια) ίσως έπαιξαν ρόλο στην επιτυχία της έρευνας.

»Τώρα, αν θέλεις ένα λιγότερο ενεργητικό τρόπο εξάσκησης, προτείνω σειρές *με* υπότιτλους στα Αγγλικά. Και θα εξηγήσω γιατί: με τους υπότιτλους μπορείς να παγώσεις τη σκηνή για να σημειώσεις τη λέξη ή έκφραση που σου άρεσε ή δεν κατάλαβες (αντί να την αφήσεις να πάει χαμένη), με τους υπότιτλους επίσης μπορείς να καταλάβεις διάφορα ονόματα ή άλλα πολιτισμικά τα οποία συνήθως χάνονται στη μετάφραση ή δεν μπορούν να αποδοθούν λόγω άλλων περιορισμών (πχ “that was some Jerry Springer type of thing” αναφέρεται σε εκπομπή ριάλιτι με μαλλιοτραβήγματα στο πλατό κλπ). Αυτά αξίζει να τα μαθαίνεις γιατί η γλώσσα είναι όλον, είναι ο πολιτισμός, και όχι μέρος του πολιτισμού. Επίσης, όποιος σου πει να δεις σειρά χωρίς υπότιτλο πες του να δει Ιαπωνική ταινία σκέτη και να μας πει στο τέλος τι κατάλαβε από αυτά που άκουσε. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή το να μη βάζουμε υπότιτλους εξυπηρετεί μόνον αυτούς που έχουν καλή γνώση μιας γλώσσας αλλά θέλουν να βελτιώσουν τα listening skills τους, όχι αυτούς που δεν καταλαβαίνουν καλά καλά τη γλώσσα- πόσο μάλλον να καταλάβουν διαλόγους σε άγνωστο context, δηλαδή μέσα στην πλοκή μιας ταινίας».

Η πιο αξιαγάπητη ερώτηση που δέχεται πιο συχνά όπως αποκαλύπτει είναι «Ινέ, εγώ μπορώ να μιλάω Αγγλικά σαν εσένα;», ενώ είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει στη χημεία μεταξύ μαθητή και καθηγητή και πιστεύει ότι εν πολλοίς εκεί οφείλεται το πως μαθαίνει κάποιος. «Η απόδοση του μαθητή και η αφομοίωση του μαθήματος στηρίζεται – συν τοις άλλοις- και στη χημεία με τον καθηγητή, οπότε κάποιος καθηγητής -λόγω προσωπικότητας- μπορεί να είναι ο σωστός για σένα αλλά όχι για κάποιον άλλο».

Πώς ένας λογαριασμός στο Instagram σου μαθαίνει «άχρηστες πληροφορίες»

Ποιος είναι όμως ο πιο συχνός λόγος που κάποιος μαθαίνει αγγλικά; Παίζει ρόλο η ηλικία σ΄αυτό; «Οι λόγοι είναι τόσο μοναδικοί όσο ο καθένας μας! Κάποιος μαθαίνει Αγγλικά γιατί αγαπά την επικοινωνία, άλλος γιατί αγαπά τα ταξίδια, άλλος γιατί αγαπά τη δημιουργικότητα και ως γνωστόν οι ξένες γλώσσες είναι έμπνευση για την ποικιλία των εκφραστικών μέσων ή παροιμιών τους, άλλοι γιατί ερωτεύονται αγγλόφωνους, ή βρίσκουν δουλειά στο εξωτερικό, άλλοι γιατί αγαπούν την αλήθεια και τα Αγγλικά σου δίνουν την πρόσβαση σε απείρως μεγαλύτερη βάση δεδομένων με ιδέες και άρθρα από διαφορετικές οπτικές και πολιτισμικές ματιές, και άλλοι επειδή τους το είπε η μαμά τους! Όλα δεκτά! Και η ηλικία δεν παίζει ρόλο σε τίποτα, παρά μόνο σε αυτούς που ψάχνουν δικαιολογία για να *μην* κάνουν κάτι: “είμαι πολύ μικρός για…”, “παραείμαι μεγάλη για…”. Σε κάθε περίπτωση, και αυτή η δικαιολογία είναι μια ένδειξη για το τι θέλει ο καθένας πραγματικά. Αν το ήθελες πραγματικά δε θα κοιτούσες το πιστοποιητικό γέννησής σου. Στο κάτω κάτω, τι σχέση έχει ο στόχος σου με τα χρόνια που ζεις; Αλίμονο αν η μάθηση και η εξέλιξη σταματούσε στα 17 ή 21- θα είχαμε όλοι πολύ βαρετές ζωές και ελάχιστες εμπειρίες»!

Την Iné μπορείς να τη βρεις σε πολλές πλατφόρμες, έτσι την ρωτώ μια απορία που υπάρχει πάντα στο μυαλό μου όταν συνομιλώ με κάποιον που δραστηριοποιείται στα social media: πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι κάποιος να εδραιωθεί σε αυτά. «Θα απαντήσω ως marketer πως είναι εύκολο όταν το περιεχόμενό σου καλύπτει μια υπάρχουσα ανάγκη με έναν πρωτοποριακό τρόπο. Ως Ine, θα σου πω πως αν ασχοληθείς με το μεράκι σου ή το χάρισμά σου, αυτό θα είναι το τραγούδι σου για τον κόσμο και θα βρεις αυτό που θέλεις, online και offline».

«Αντί για σχέδια για το μέλλον, κάνω σχέδια για το παρόν, οπότε σχεδιάζω να είμαι χαρούμενη, υγιής, δημιουργική, και ελεύθερη στο παρόν. Το μέλλον θα ξέρει τι να κάνει με αυτά».

Διαβάστε επίσης

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα