Θοδωρής Βουτσικάκης: Νιώθω τυχερός για τη συνάντηση με την Νικολακοπούλου

Στη Θεσσαλονίκη, έγινε γνωστός πολύ γρήγορα λόγω της εκφραστικής ερμηνείας του και των επιλογών του. Κάπως έτσι, γρήγορα, ήρθαν και οι πρώτες συνεργασίες γι’ αυτόν και τραγούδια που μέχρι και σήμερα αγαπάμε, είτε αυτά είναι τα τραγούδια του Δημήτρη Μαραμή για το άλμπουμ “Αισθηματική Ηλικία”, είτε είναι το σπουδαίο ντουέτο του με την Γεωργία Βεληβασάκη στο “Μια βοσκοπούλα”, είτε μεγάλες παραστάσεις μιούζικαλ όπως “Ο Ερωτόκριτος” και “Οι Στοιχειωμένοι”, είτε είναι τα καινούρια του τελευταίου του άλμπουμ “Όμορφο Ζωή”.

Ο Θοδωρής Βουτσικάκης είναι, ίσως, η πιο φωτεινή περίπτωση ερμηνευτή της τελευταίας δεκαετίας που κρατάει μία αισθητική, δυναμική και στόφα των ερμηνευτών των προηγούμενων χρόνων. Κάτι που πλέον, σπάνια διακρίνουμε σε νέους καλλιτέχνες σε τόσο μεγάλο βαθμό όπως συμβαίνει με την περίπτωση του. Με αφορμή τις παραστάσεις του στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αυλαία, μιλήσαμε για στόχους, συνεργασίες, τη Θεσσαλονίκη και την Λίνα Νικολακοπούλου, που έχει την επιμέλεια του προγράμματος και αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι για αυτόν.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.

Να πάμε μερικά χρόνια πίσω και να θυμηθούμε που ακριβώς αγάπησες τη μουσική και το τραγούδι;

Στο σπίτι μου, εκεί ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι από νωρίς, τη σχέση μου με το τραγούδι. Μουρμούριζα μελωδίες παντού. Ευτυχώς το περιβάλλον ήταν γόνιμο, αν και κανείς δεν είχε ιδιαίτερα στενή επαφή με τη μουσική. Η δισκοθήκη των γονιών μου και γενικότερα τα ερεθίσματα που είχα ως παιδί, πιστεύω, βοήθησαν πολύ.

Από τον καιρό που ξεκίνησες να τραγουδάς επαγγελματικά μέχρι σήμερα, έχουν αλλάξει οι στόχοι σου, έχουν προστεθεί ίσως και καινούριοι;

Κάθε μέρα ονειρεύομαι καινούργια πράγματα. Από μια διαφορετική συνεργασία, ένα φαντασμαγορικό θέατρο, ένα ωραίο τραγούδι, πολλά. Λατρεύω το καινούργιο γενικά. Δεν αισθάνομαι όμως αυτό να με απομακρύνει από τους στόχους μου, από πριν έξι χρόνια για παράδειγμα, όταν ξεκίνησα δισκογραφικά με την «Αισθηματική ηλικία». Ενώνονται όλα με την ίδια γραμμή.

Πόσο «όμορφη» είναι η ζωή σου, τραγουδώντας αυτά που αγαπάς;

Όταν συντονίζεσαι με αυτό που κάνεις, γεννιέται κάτι όμορφο. Προσωπικά, νιώθω σαν να δικαιώνομαι.

Μίλησε μου για την εμπειρία σου να ερμηνεύεις συνθέσεις του σπουδαίου Nicola Piovani;

Στις μουσικές του Πιοβάνι ένιωσα συγγενής και ταυτόχρονα πολίτης του κόσμου. Οι χατζιδακικές επιρροές του, το μεσογειακό duende, το φως του, τα βρίσκω όλα συγκινητικά. Η διαχρονικότητα που έχει ο τρόπος που συνθέτει είναι μοναδική.

Να σε πάω σε ένα μεγάλο κεφάλαιο της πορείας σου κι αυτό είναι η Λίνα Νικολακοπούλου που συνεργάζεστε σταθερά τα τελευταία χρόνια. Τι είναι για σένα η συνύπαρξη αυτή;

Για τη σχέση μου με τη Λίνα πια νομίζω ότι δεν μπορώ να αποτυπώσω με λέξεις αυτά που αισθάνομαι. Είναι τόσες πολλές οι στιγμές μας που συμπυκνώνουν τόση χαρά και γνώση. Έχουμε χτίσει έναν ξεχωριστό τρόπο επικοινωνίας. Νιώθω τυχερός για τη συνάντηση μας.

Ποιος είναι ένας πολύ αγαπημένο σου στίχο της;

«Εγώ το φως μετάλαβα κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως Υπ’ όψιν μου δεν τα `λαβα του κόσμου τα χλωμά Κατάλαβα…»

Πως είναι να γράφουν για τη φωνή σου σημαντικοί δημιουργοί όπως η Νικολακοπούλου, ο Μαραμής, ο Λεοντής, ενώ είσαι ένας ερμηνευτής της νέας γενιάς;

Η εμπιστοσύνη είναι μεγάλο πράγμα. Το να συναντάς σαν νέος τραγουδιστής αγαπημένους σου δημιουργούς, και να σου εμπιστεύονται τραγούδια τους ή μουσικά έργα, είναι υπέροχο. Η διεργασία που αφορά την ερμηνεία, και το βύθισμα, όταν γίνεται παρέα με τον δημιουργό, είναι αλλιώς. Η Λίνα στο στούντιο για την Όμορφη Ζωή μου άνοιξε δρόμους που θα είχα δυσκολευτεί να βρω μόνος μου, ψάχνοντας να ξεκλειδώσω τις λέξεις της.

Από την άλλη έχεις συνεργαστεί και με σπουδαίους συνθέτες εκτός δισκογραφίας. Τι σου έχουν δώσει συνεργασίες με τον Ξυδάκη, τον Ξαρχάκο, τον Παπαδημητρίου…;

Όλες οι συνεργασίες μου έχουν αφήσει κάτι σημαντικό. Ειδικά όταν μιλάμε για αυτούς τους ανθρώπους. Είναι δύσκολο να το εξηγήσω γιατί ποτέ ο χρόνος δεν φτάνει. Ακόμα και μια κουβέντα μαζί τους, αφήνει αποτύπωμα.

Η «Όμορφη Ζωή» έγινε και μία εξαιρετική μουσική παράσταση που ξεκίνησε λίγο πριν την καραντίνα και πλέον συνεχίζεται όπως της αξίζει. Τι ακούμε σε αυτό το πρόγραμμα;

Η αφορμή για αυτές τις μουσικές βραδιές είναι φυσικά τα τραγούδια του άλμπουμ μας. Κουβαλάνε ένα χαμόγελο, μια αισιοδοξία, που θέλω πολύ να μοιραστώ με τον κόσμο, ειδικά αυτόν τον καιρό. Έχουμε διαλέξει όμως κι άλλα τραγούδια που αγαπάμε, διαφορετικά και ετερόκλιτα, που ταιριάζουν στη ζεστασιά του θεάτρου, τη φωνή μου, στην αισθητική των δυο σπουδαίων μουσικών μας – του Γρηγόρη Σημαδόπουλου στο πιάνο, και του Δημήτρη Αραμπατζή στο ακορντεόν – και πιστεύω μπορούν να ομορφύνουν την ζωή μας, έστω και λίγο.

Πως είναι να επιστρέφεις στη πόλη σου με μία τέτοια παράσταση;

Μου έχει λείψει το κοινό της Θεσσαλονίκης. Με όσα συμβαίνουν τα τελευταία δυο χρόνια, δεν έχουμε καταφέρει την πραγματοποίηση μιας τέτοιας παράστασης. Επίσης στο Αυλαία, το 2013 είχα κάνει την πρώτη μου μουσικοθεατρική παράσταση. Ανυπομονώ να ανέβω ξανά στη σκηνή του.

Τι θα ευχηθείς στον Θοδωρή για τον επόμενο χρόνο;

Να είμαι γερός, και όλα τα δύσκολα να γίνουν ελπίδα τον επόμενο χρόνο.

*Ο Θοδωρής Βουτσικάκης, θα είναι στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αυλαία την Παρασκευή 10, το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου στις 21.00