Σάρον Στόουν: Γιατί όλοι μιλάνε για τη συνέντευξή της στον Guardian;

Eίναι ευρέως αποδεκτό πως η Σάρον Στόουν αποτελεί μία από τις πιο γοητευτικές και επιδραστικές παρουσίες στο Χόλιγουντ. Κάθε φορά που μιλά, τραβά την προσοχή, καθώς σχεδόν πάντα μοιράζεται σκέψεις που έχουν βαρύτητα και ενδιαφέρον — ακόμη κι όταν προκαλούν αντιδράσεις.

H σπουδαία ηθοποιός, σε μία αποκαλυπτική συνέντευξή της στο The Guardian, έστρεψε για ακόμα μία φορά όλα τα βλέμματα πάνω της, μιλώντας ανοιχτά για πολύ προσωπικές – και κατά κύριο λόγο οδυνηρές – ιστορίες της ζωής της.

Ο θάνατος της μητέρας της και ο κακοποιητικός παππούς της

Η αναφορά του δημοσιογράφου Σάιμον Χάτενστοουν και τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο της μητέρας της έδωσαν την αφορμή στην Ντότ να μιλήσει γι’ αυτήν, λίγες μόλις μέρες μετά την ανακοίνωση του χαμού της μέσω Instagram, πριν από τη συνέντευξη.

Η Στόουν είναι γνωστή για την ευθύτητα της, αλλά τώρα ξεπερνάει τον εαυτό της.

«Η μαμά μου, η Ντοτ, πέθανε στην πραγματικότητα πριν από μερικούς μήνες, αλλά ήμουν έτοιμη να το ανακοινώσω στο κοινό μόνο τώρα, γιατί όταν πεθαίνει κάποιος, πάντα νιώθω πρώτα οργή».

Χαρακτηριστικά αναφέρει την τελευταία φράση που της απηύθυνε πριν πεθάνει: «Μιλάς υπερβολικά πολύ, με κάνεις να θέλω να αυτοκτονήσω», κάνοντας τους παρευρισκόμενους να γελάσουν. «Σκέφτηκα: “δύσκολα το ξεπερνάει αυτό κάποιος, μαμά!”» μας λέει η ηθοποιός.

Αναγνωρίζει όμως ότι πίσω από τη συμπεριφορά της μητέρας της, κρυβόταν μια ζωή γεμάτη βία καθώς η μητέρα της αναγκάστηκε να φύγει από το σπίτι στα εννιά της χρόνια, όταν οι δάσκαλοι της ανακάλυψαν τραύματα και αίματα στην πλάτη της. Ο πατέρας της κακοποιούσε σωματικά και σεξουαλικά τόσο την ίδια όσο και τις αδελφές της.

Τότε αποκάλυψε ότι ο παππούς της από τη μητέρα της ήταν βίαιος κακοποιός και παιδεραστής. Είπε ότι δεν υπήρχε μέρα στη ζωή της μητέρας της που η Dot να μην είχε δεχτεί ξυλοδαρμό από αυτόν, από την ηλικία των πέντε ετών μέχρι που έφυγε από το οικογενειακό σπίτι στα εννέα για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός.

Η Stone είπε επίσης ότι είχε κακοποιήσει αυτήν και την αδελφή της όταν ήταν μικρά κορίτσια.

Η ίδια περιγράφει την παιδική της επιβίωση απέναντι στον κακοποιό παππού ως αποτέλεσμα ευστροφίας -είναι γνωστό εξάλλου ότι η Σάρον Στόουν έχει 154 IQ- , και ενστίκτου διαφυγής, πριν η κακοποίηση κλιμακωθεί.

Το εγκεφαλικό που παραλίγο να της στοιχίσει τη ζωή – και τις δουλειές

Το 2000, η λαμπερή Στόουν και ο δεύτερος σύζυγός της, Phil Bronstein, υιοθέτησαν τον Roan και εκείνη επικεντρώθηκε στη μητρότητα.

Ένα χρόνο αργότερα, σε ηλικία 43 ετών, υπέστη ένα σχεδόν θανατηφόρο εγκεφαλικό. Είναι θαύμα που επέζησε – λέει ότι ο εγκέφαλός της αιμορραγούσε για εννέα ημέρες και οι γιατροί της έδωσαν 1% πιθανότητες επιβίωσης. Έπρεπε να μάθει ξανά να περπατά, να μιλά και να διαβάζει.

Παραδόξως, ανάρρωσε πλήρως, αλλά οι προσφορές για δουλειά σταμάτησαν. «Εκείνη την εποχή, ως γυναίκα, αν σου συνέβαινε κάτι, ήσουν τελειωμένη», λέει η ίδια.

Όταν της πρόσφεραν ρόλους, λέει η ίδια ότι ήταν άθλιοι: «Έφτασα στο σημείο όπου, μετά το εγκεφαλικό μου και με κανέναν να μην με θέλει, και τους ανθρώπους να θέλουν να κάνω αυτή την ανόητη, υποτιμητική δουλειά, αποφάσισα ότι δεν θα δουλεύω πια».

Και τότε διορθώνει τον εαυτό της. Αποφάσισε να μην δέχεται ρόλους που δεν της άρεσαν, κάτι που στην πράξη σήμαινε ότι δεν θα δούλευε.

Η Στόουν πιστεύει ότι συνεχίζει να τιμωρείται για το Basic Instinct από τη βιομηχανία και στην προσωπική της ζωή. Λέει ότι όταν χώρισε με τον Bronstein το 2004, η ταινία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απώλεια της επιμέλειας του Roan.

«Σε κάποιο σημείο έβαλαν τον οκτάχρονο γιο μου στο εδώλιο και τον ρώτησαν αν ήξερε ότι η μητέρα του έπαιζε σε ταινίες πορνό».

Ισχυρίζεται ότι την μείωσαν σε ηθοποιό μαλακής πορνογραφίας και στη συνέχεια υπονόησαν ότι αυτό την έκανε ακατάλληλη μητέρα. Λέει ότι η μάχη για τον Roan διήρκεσε 11 χρόνια, οπότε και τελικά της δόθηκε ξανά η ευθύνη για τον Roan.

Παρ’ όλα αυτά, στο τέλος του βιβλίου της, ευχαριστεί τον Bronstein και τη σύζυγό του «που βρήκαν τον δρόμο για μια ολοκληρωμένη, υγιή και αρμονική οικογένεια μαζί μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο».

H συνεργασία, η βία και οι συγκρούσεις με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν

Στη συνέχεια, η Στόουν μιλά με ειλικρίνεια για την επαγγελματική της σχέση με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν.

Η ηθοποιός αποκαλύπτει στο Guardian περιστατικά σωματικής βίας, προσβολών και επιθετικών χειρονομιών που διαδραματίστηκαν σε δημόσιους χώρους και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις.

Αναφέρεται, μεταξύ άλλων, σε έντονες αντιπαραθέσεις στα παρασκήνια του amfAR, όπου τον είχε αντιμετωπίσει ανοιχτά, κατηγορώντας τον για ανάρμοστη και καταχρηστική συμπεριφορά.

Διευκρινίζει πως, αν και δεν υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης με τον τρόπο που έχουν περιγράψει άλλες γυναίκες, υπέστη συστηματική βία και εκφοβισμό.

Η βραβευμένη ηθοποιός επισημαίνει ότι η κοινωνία δυσκολεύεται να αποδεχθεί μια γυναίκα που ενσωματώνει ομορφιά, εξυπνάδα, ευαισθησία, χιούμορ και επαγγελματική ισχύ — στοιχεία που, όπως λέει, προκαλούν αναστάτωση στη βαθιά ριζωμένη ανισότητα των φύλων.

Τα πάντα για το «Βασικό Ένστικτο»

Το 1990, ο Paul Verhoeven την επέλεξε για να συμπρωταγωνιστήσει με τον Arnold Schwarzenegger στην κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας Total Recall. Όταν ανακάλυψε ότι η επόμενη ταινία του Verhoeven αφορούσε μια αινιγματική συγγραφέα και ύποπτη για φόνο, την Catherine Tramell, ήταν αποφασισμένη να πάρει τον ρόλο.

O Verhoeven, ο σεναριογράφος (Joe Eszterhas) και ο πρωταγωνιστής Michael Douglas δεν την ήθελαν, κυρίως επειδή ήταν σχεδόν άγνωστη. Δώδεκα ηθοποιοί λέγεται ότι απέρριψαν τον ρόλο, ο οποίος θεωρούνταν τολμηρός και επικίνδυνος. Ακόμα και όταν άρχισε τα γυρίσματα, η Στόουν ήταν πεπεισμένη ότι εξακολουθούσαν να ψάχνουν αντικαταστάτρια.

Το Βασικό Ένστικτο γνώρισε τεράστια επιτυχία, καταλαμβάνοντας την ένατη θέση στις ταινίες με τις υψηλότερες εισπράξεις το 1992 και αποφέροντας περισσότερα από 350 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.

Και φυσικά, ήταν το θέμα συζήτησης της χρονιάς.

Οι ακτιβιστές της LGBTQ+ κοινότητας διαδήλωσαν εναντίον της ταινίας, επειδή θεωρούσαν ότι η απεικόνιση της Τραμέλ ήταν ομοφοβική – ένας σπάνιος χαρακτήρας λεσβίας ή αμφιφυλόφιλης σε μια υπερπαραγωγή και, στην καλύτερη περίπτωση, μια ψυχοπαθής.

Και μετά υπήρχε εκείνη η εικόνα – ή τουλάχιστον, η ιδέα της.

Μια στιγμή που διήρκεσε ένα δευτερόλεπτο – πολύ σύντομη για να την καταγράψει πλήρως. Ωστόσο, κατά κάποιον τρόπο, το να δει σχεδόν το αιδοίο της καθώς ξεσταυρώνει τα πόδια της ήταν πιο σκανδαλώδες από το να το δει απλά.

Η Stone είπε ότι την εξαπάτησαν για να κάνει τη λήψη, γράφοντας στις αναμνήσεις της ότι της ζήτησαν να βγάλει το εσώρουχό της για να αποφευχθεί η αντανάκλαση του φωτός και της είπαν ότι δεν θα εμφανιζόταν τίποτα αποκαλυπτικό.

Δεν είχε ιδέα ότι θα χρησιμοποιηθεί όπως ήταν.

Σοκαρισμένη, σκέφτηκε να προσφύγει στη δικαιοσύνη εναντίον των δημιουργών της ταινίας, αλλά τελικά αποδέχτηκε τη λήψη επειδή ήταν πιστή στον χαρακτήρα της Τραμέλ και η καλλιτεχνική αλήθεια υπερίσχυσε της προσωπικής ταπείνωσης.

Η ίδια παραδέχεται ότι εξακολουθεί να είναι περήφανη για την ταινία και την θεωρεί μια εξαιρετική ερμηνεία – μια ερμηνεία που μόνο εκείνη θα μπορούσε να δώσει.

Το πρόβλημα τότε ήταν ότι οι υπεύθυνοι για το κάστινγκ την συνέδεσαν σκόπιμα με την Τραμέλ, όπως εξομολογείται η ίδια: «Είπαν ότι ήμουν ακριβώς όπως ο χαρακτήρας, σαν να βρήκαν κάποια που ήταν ακριβώς έτσι και την έντυσαν με τα ρούχα και μαγικά η ερμηνεία της καταγράφηκε στην ταινία. Όχι ότι ήταν ένας δύσκολος ρόλος και ότι 12 άλλες ηθοποιοί με μεγάλη φήμη και περιουσία τον απέρριψαν. Στη συνέχεια, καθώς προβλήθηκε παντού στον κόσμο για τα επόμενα 20 χρόνια, οι άνθρωποι άρχισαν να λένε: “Πιστεύεις ότι αυτό έχει πραγματικά να κάνει με το γεγονός ότι νομίζαμε ότι είδαμε κάτω από τη φούστα της; Νομίζω ότι ίσως είναι μια πολύ καλή ερμηνεία”».

«Έτσι, από το να είμαι υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και οι άνθρωποι να γελάνε όταν ανακοίνωσαν το όνομά μου στην αίθουσα, έφτασα στο σημείο να με χειροκροτούν όρθιοι και να με ανακηρύξουν γυναίκα της χρονιάς».

Ο κόσμος συνειδητοποίησε ότι δεν θα φύγω ούτε εγώ ούτε η επίδραση της ταινίας. Όταν ανακηρύχθηκε γυναίκα της χρονιάς από το GQ Γερμανίας το 2019, αναπαρέστησε τη σκηνή, μίλησε για τη σημασία της ενδυνάμωσης και είπε, με συγκλονιστικό τρόπο: «Υπήρχε μια εποχή που ήμουν απλώς ένα αστείο».

Το Βασικό Ένστικτο έκανε διάσημη τη Σάρον Στόουν και, ως έναν βαθμό, την κατέστρεψε. Αυτή η μία εικόνα κατέληξε να την καθορίσει.

Παρά τα τραύματα, τις απώλειες και τις δύσκολες επαγγελματικές δοκιμασίες, η Σάρον Στόουν ολοκληρώνει τη συνέντευξή της με αισιοδοξία, δηλώνοντας πως συνεχίζει να βλέπει τη ζωή με θετικό μάτι. Με τους γιους της πλέον ενήλικες και νέα σχέδια στον ορίζοντα, μιλά για μια φάση δημιουργικής ανανέωσης στη ζωή της. Της ευχόμαστε καλή συνέχεια σ’ αυτό το νέο κεφάλαιο.

*Με πληροφορίες από The Guardian