Σας ασπάζομαι… Ελένη: Πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες να έχει το παιδί μου;

Το «Σας ασπάζομαι… Ελένη»* είναι η δεκαπενθήμερη στήλη της Ελένης Χοντολίδου (κάθε Δευτέρα πρωί) στην Parallaxi, με την ιδιότητά της ως Αναπληρώτριας Καθηγήτριας Σχολικής Παιδαγωγικής και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης με αφορμή πραγματικά περιστατικά ή αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τα θέματα θα αφορούν σε παιδιά από 2-82 (που είναι και η ηλικία ειδίκευσης της Ελένης) τους γονείς, τους θείους και τις θείες των παιδιών, καθώς και το ευρύτερο περιβάλλον τους. Πολύ προσεκτικά η στήλη θα συζητά και θέματα που αφορούν στο σχολείο. Ενίοτε η «Ελένη» μπορεί να απαντά και σε ερωτήσεις σας που επιδέχονται απάντησης. Όλα αυτά με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, διακριτικότητα αλλά και χιούμορ. Μπορείτε να επικοινωνείτε με την Ελένη στο mail: [email protected].

*Ο τίτλος της στήλης είναι δάνειο από τον Γρηγόρη Ξενόπουλο στη στήλη του στη Διάπλαση των Παίδων. Η Parallaxi δεν είναι η Διάπλαση των Παίδων και δεν θα ήθελε να είναι και η Ελένη Χοντολίδου δεν είναι ο Γρηγόρης Ξενόπουλος, παρ’ ότι θα ήθελε πολύ να είναι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ τα υπόλοιπα κείμενα της στήλης ΕΔΩ

Δέκατο κείμενο: Πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες να έχει το παιδί μου;

Eάν ήθελα να είμαι ειλικρινής θα απαντούσα πολύ απλά: «μόνον όσες αντέχετε να υποστηρίζετε ως ταξιτζήδες, ως άνθρωποι (είναι οι γονείς άνθρωποι;) και ως οικογενειακός προϋπολογισμός.

Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε το δημόσιο σχολείο –που μας κοστίζει πολύ ακριβά– να παρέδιδε τα παιδιά στους εργαζόμενους γονείς στις 4-5, διαβασμένα, έχοντας κάνει μαθήματα μουσικής, κολύμβησης, γλωσσών, κ.ο.κ. Αυτό μάλλον δεν θα το δούμε η γενιά μου όσο ζούμε.

Κριτήριο για τις εξωσχολικές δραστηριότητες είναι τι θέλει στην πραγματικότητα το παιδί να κάνει. Αλλά το παιδί, πολλές φορές, δεν ξέρει τι θέλει να κάνει στ’ αλήθεια. Εντυπωσιάζεται από τους φίλους του, ξεσηκώνεται με διάφορες δραστηριότητες και ο εντυπωσιασμός σταματά πολύ γρήγορα.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Μικρή μου φίλη ενθουσιάστηκε με το τσέλο που παίζει φίλη της και ζητά να κάνει μαθήματα. Λογικό είναι να μην αγοράσουμε το ακριβό αυτό όργανο (ακόμη και μέτριας ποιότητας και από δεύτερο χέρι) αλλά να το δανειστούμε και να κάνουμε συμφωνία με έναν δάσκαλο μουσικής ότι μπορεί να τον αφήσουμε στα κρύα του λουτρού πολύ σύντομα. Δεν είναι κακές αυτές οι αλλαγές. Καλό είναι τα παιδιά να δοκιμάζουν έως ότου «αγκυροβολήσουν» και αφοσιωθούν κάπου. Γι αυτό, συνήθως, στη μουσική προπαιδεία τα παιδιά εκτίθενται σε πολλά και διαφορετικά όργανα, τα ακούν, τα πιάνουν, δοκιμάζουν να βγάλουν ήχο με αυτά…

Η λογική θα έλεγε ότι επιλέγουμε δραστηριότητες και για το σώμα και για το πνεύμα του παιδιού. Όμως τα παιδιά, πολλές φορές, έχουν την επιμονή μουλαριών και δεν πείθονται να κάνουν κάτι που δεν θέλουν (σας θυμίζει κάτι αυτό;).

Επιλέγουμε δραστηριότητες που αγαπούμε και εμείς και μπορούμε να τις ενισχύσουμε ή και, ενίοτε, να παρακολουθήσουμε.

Τα τελευταία χρόνια στη Θεσσαλονίκη μουσεία, φορείς (ΜΚΟ, ΚΟΙΝΣΕΠ…) οργανώνουν δραστηριότητες κάθε είδους για τα παιδιά. Δραστηριότητες για όλη τη χρονιά, δραστηριότητες τα Σαββατοκύριακα…

Γλώσσες, μουσική, γυμναστική και σπορ (από κλασικά αθλήματα και σουηδική γυμναστική μέχρι αναρρίχηση, ιππασία, ξιφασκία, ιστιοπλοΐα, μαθήματα χορού παραδοσιακών, μπαλέτο, χιπ χοπ…), θεατρική αγωγή, ζωγραφική και δημιουργικές δραστηριότητες, παρακολούθηση θεάτρου & σινεμά, μαθήματα φωτογραφίας, προσκοπισμός-οδηγισμός, μαθήματα μαγειρικής, ρομποτική και ΗΥ… ων ουκ έστι αριθμός.

Τι να πρωτοδιαλέξω από όλα αυτά; Επισκεφθείτε τους χώρους και μιλήστε με τους ανθρώπους. Στο κάτω-κάτω θα τους αφήνετε ό,τι πολυτιμότερο έχετε: τα βλαστάρια σας. Συμπαθείτε την υπεύθυνη δραστηριοτήτων; Συμφωνείτε με τις αρχές που ακολουθεί ο φορέας; Κριτήριο ισχυρό για τα παιδιά είναι να παρακολουθούν τη δραστηριότητα φίλοι τους. Δεν είναι όμως εσωτερικό κριτήριο και αυτό πρέπει να το καλλιεργήσετε σταδιακά.

Εξωσχολικές επιλογές μπορεί να καθορίσουν τη ζωή του παιδιού σας και να ορίσουν την καριέρα του. Εάν οι υπεύθυνοι των δραστηριοτήτων ενοχλούνται με τις ερωτήσεις σας, δεν είναι καλοί παιδαγωγοί, επιλέξτε κάποιον άλλο χώρο.

Τελευταία συμβουλή: μη μπουκώνετε τα παιδιά σας με εξωσχολικές δραστηριότητες. Αφήστε τα να πλήξουν, αφήστε τα να παίξουν, να κοιμηθούν με φιλαράκια τους στο σπίτι σας ή στο άλλο σπίτι.

Θα τελειώσω σαν γκρινιάρα μεσήλιξ. Προσωπικά πήγαινα μόνον στα αγγλικά (και μάλιστα μόνη μου από τα 11, άλλοι καιροί…) και κατά τα άλλα έπαιζα όλη μέρα ή τα απογεύματα στη γειτονιά: μήλα, σκλαβάκια, τσιλίκα-τσομάκα (στην οποία διέπρεπα), ποδηλατάδες και… θεατρικά δρώμενα μιμούμενες τα «μυθιστορήματα» που ακούγαμε στο ραδιόφωνο. Δεν θα πω ότι ήταν καλύτερα, αλλά δεν καταστράφηκα κιόλας… Ή καταστράφηκα και δεν το έχω καταλάβει;