Τα επτά στοιχήματα του ΚΘΒΕ τον επόμενο χειμώνα

Μετά από μια εξαιρετικά πετυχημένη εισπρακτικά και καλλιτεχνικά χρονιά και έχοντας καταφέρει να μειώσει στα μισά τα χρέη και να ξεκινήσει τις επιδιορθώσεις στο Θέατρο Δάσους η καλλιτεχνική διεύθυνση του ΚΘΒΕ παρουσίασε το νέο της πρόγραμμα για το χειμώνα 2017-2018. Με δέκα νέες παραγωγές, τρεις επαναλήψεις και πέντε μετακλήσεις προβλέπεται ένας συναρπαστικός θεατρικός χειμώνας. Θεματική του ρεπερτορίου μια λέξη: Πίστη! Διατρέχει όλα τα έργα του ρεπερτορίου, αλλά είναι και η κινητήρια δύναμη των βασικών ηρώων. Από την ερωτική πίστη ως την πίστη στην επανάσταση κι από την πίστη στις πανανθρώπινες αξίες ως την πίστη στον αναμενόμενο Γκοντό. Είναι η ΙΔΙΑ ΛΕΞΗ που χαρακτηρίζει και την προσπάθεια των ανθρώπων του για ένα ΚΘΒΕ ανοιχτό, ζωντανό και τολμηρό!”. Ιδού τα μεγάλα στοιχήματα του για την επόμενη σεζόν.

Τα πικρά δάκρια της Πέτρα Φον Καντ

Σε ένα αστικό σαλόνι της Δυτικής Γερμανίας, τη δεκαετία του 1970, έξι γυναίκες, που ανήκουν σε διαφορετικές γενιές παίζουν η κάθε μια το ρόλο της στην ερωτική ιστορία της διάσημης σχεδιάστριας μόδας Πέτρα Φον Καντ. “Υποθέτω ότι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι να χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον αλλά δεν έχουμε μάθει πώς να είμαστε με τον άλλον.” Γύρω από αυτή τη διαπίστωση, ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ ύφανε “Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ”, ένα έργο με έξι γυναικείους χαρακτήρες που συμπυκνώνει στις μεταξύ τους σχέσεις την προσπάθεια για συνύπαρξη αλλά και τα παιχνίδια εξουσίας, την προσκόλληση και τους κοινωνικούς ρόλους που κρύβονται πίσω από την αναζήτηση της αγάπης. Ο Χάρης Πεχλιβανίδης και η Κορίνα Βασιλειάδου (In-Flux) επιστρέφουν μετά την Νορβηγία και το Εθνικό Θέατρο στη Θεσσαλονίκη και σκηνοθετούν Φασμπίντερ με την Αγγελική Παπαθεμελή στον κεντρικό ρόλο. Από τα μεγάλα στοιχήματα της σεζόν.

Τα ορφανά

Τα ορφανά (2009) του βραβευμένου Ιρλανδού βραβευμένου Ντένις Κέλλυ, θα σκηνοθετήσει ο Τάκης Τζαμαργιάς στο Φουαγιέ της ΕΜΣ. Ο σημαντικός σκηνοθέτης με τη μακρόχρονη πορεία και προσφορά στο ελληνικό θέατρο ξεχώρισε, φέτος, με την παράσταση «Η τάξη μας» του Ταντέους Σλομποντζιάνεκ που σκηνοθέτησε για το Εθνικό Θέατρο, παράσταση που θα επαναληφθεί και την επόμενη χρονιά. Με τη βία και το ρατσισμό σε πρώτο φόντο, το έργο διερευνά την ατομική ευθύνη και την κοινωνική συνείδηση του καθενός μας όταν βάλλεται άμεσα ή έμμεσα η ύπαρξή μας, στις πτωχευμένες ηθικά σύγχρονες κοινωνίες μας. Μήπως στην προσπάθειά μας να περιχαρακώσουμε τα όριά μας προκειμένου να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους δικούς μας από τους «άλλους», γινόμαστε από θύματα θύτες; Μήπως ο ρατσισμός κι η εγκληματικότητα όταν χτυπάνε την πόρτα μας, μας μεταμορφώνουν σε ό,τι περισσότερο φοβόμαστε και μισούμε; Ποια ορφάνια τελικά μας στοιχειώνει περισσότερο; Ποια ορφάνια είναι περισσότερο απειλητική για τη ζωή μας; Αυτή της απώλειας από το θάνατο ή εκείνη της εγκατάλειψης από την ίδια την οικογένεια;

Ρώσικη Επανάσταση

Εκατό χρόνια μετά μια επανάσταση σύμβολο γίνεται παράσταση. Μια παράσταση που προσπαθεί να ανασυνθέσει τις πρώτες μέρες της Ρώσικης Επανάστασης μέσα από τα μάτια ενός απλού ανθρώπου που βρέθηκε μέσα στη δίνη της επαναστατικής ορμής για την αλλαγή του κόσμου. Σήμερα, 100 χρόνια μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης, μια σύγχρονη παράσταση για την «πίστη», μέσα από τα μάτια του ρηξικέλευθου Λιθουανού σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις που ανέλαβε τη δραματουργία και τη σκηνοθεσία. Η ματιά του αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον καθώς προέρχεται από χώρα του πρώην ανατολικού μπλοκ.

Περιμένοντας τον Γκοντό

Εβδομήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του(1948) το αριστουργηματικό έργο του Σάμιουελ Μπέκετ «Περιμένοντας το Γκοντό» φωτίζει τα αδιέξοδα της μεταπολεμικής Ευρώπης. Έχει γίνει πλέον καθεστώς η Ρώσικη Επανάσταση του ΄17, που με το ξέσπασμά της δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες, έχουν λήξει δυο παγκόσμιοι πόλεμοι που άφησαν εκατομμύρια νεκρούς κι ερείπια κι ο άνθρωπος στα μισά του 20ού αιώνα προσπαθεί να βρει την ελπίδα. Μετέωροι σε ένα έρημο τοπίο ο Βλαδίμηρος κι ο Εστραγκόν μιλούν, σιωπούν και περιμένουν. Ο Γκοντό υποσχέθηκε πως θαρθεί. Μάλλον Αυτός θα δώσει και τη λύση! Καθαρόαιμο Θέατρο του Παραλόγου, θα μπορούσε νάναι μια κλοουνερί, ένα νούμερο στο τσίρκο, μια πραγματεία για την ανθρώπινη ύπαρξη, ένα δοκίμιο γραμμένο στον 21ο αιώνα που διανύουμε, μια κωμωδία που… παρωδεί την τραγωδία του ανθρώπινου είδους από την εμφάνισή του ως σήμερα. Στη σκηνή του Βασιλικού με 25 άτομα θίασο, οδηγός και μεσολαβητής εξαίρετος με το πνεύμα του συγγραφέα ο μεταφραστικός λόγος του μεγαλοφυούς Μίνου Βολανάκη, που παραμένει αξεπέραστος. Σκηνοθετεί ο διευθυντής του θεάτρου, Γιάννης Αναστασάκης. Βλαδίμηρος ο Γιώργος Καύκας και Εστραγκόν ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας.

Όσα η καρδιά μου στην καταιγίδα

«Κρίμα. Κρίμα να πάει τόσο κορμί αταξίδευτο». Σ’ ένα ορεινό χωριό της Κρήτης στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στην ηλικία που γεννιέται η επιθυμία. Που το κορμί ξυπνάει κι ανακαλύπτει την έκτασή του. Ένα Αγόρι ερωτεύεται για πρώτη φορά. Όχι ένα κορίτσι, αλλά μια Γυναίκα. Ένας Άντρας και μια Μάνα κλείνουν τον κύκλο των σωμάτων που χορεύουν στην άκρη του γκρεμού. Των σωμάτων που απαγορεύεται να συναντηθούν. Με τη θάλασσα από κάτω τους να περιμένει. Βασισμένος στην «Πρώτη Αγάπη» του Ιωάννη Κονδυλάκη, ο δικός μας Άκης Δήμου γράφει μια παραλλαγή του γνωστού διηγήματος, για την ιερή, την απελπισμένη Πρώτη Αγάπη. Σε μια γλώσσα ποιητική, που θα μιλήσει για όσα το σώμα δεν μπόρεσε. Σκηνοθετεί ο Πάνος Δεληνικόπουλος

Ντα

Το πολυβραβευμένο DA, από τα πιο γνωστά έργα του Ιρλανδού θεατρικού συγγραφέα Χιου Λέοναρντ ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου με τον καρατερίστα Κώστα Σαντά. Ένας γιος επιστρέφει στην πόλη που γεννήθηκε για την κηδεία του πατέρα του και βιώνει ξανά όλη την προηγούμενη ζωή του. Ένα έργο με πολύ χιούμορ και βαθιά συγκίνηση που ξεδιπλώνει τις σχέσεις γιου – πατέρα και μάνας μέσα από αλλεπάλληλα πηδήματα μέσα στον χρόνο. Ο Ντα (υποκοριστικό από το Daddy) μεταμορφώνεται στα μάτια του γιου του πότε σε μία τρυφερή και στοργική φιγούρα και πότε σε έναν πραγματικό τύραννο. Το μικροαστικό κοινωνικό και οικογενειακό περιβάλλον του εικοστού αιώνα στην Ιρλανδία μέσα στο οποίο μεγάλωσε ένα παιδί που τώρα ως ενήλικας το ζει σχεδόν ψυχαναλυτικά και λυτρωτικά από την αρχή. Το έργο έγινε γνωστό στη χώρα μας τη δεκαετία του ΄80 από το θίασο του Μάνου Κατράκη.

Η αυλή των θαυμάτων

Μετά από 14 χρόνια ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες, ο Κώστας Τσιάνος, επιστρέφει στο ΚΘΒΕ για να σκηνοθετήσει Ιάκωβο Καμπανέλλη. Ένα έργο που, 60 χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση από το Θέατρο Τέχνης, παραμένει διαχρονικό. Τέλη της δεκαετίας του 1950. Σε μια αυλή, σε μια λαϊκή γειτονιά της Αθήνας, διασταυρώνονται ένας γέρος πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία που φορτωμένος τα στρώματά του σκαρφαλώνει στο ταρατσάκι του, η γυναίκα του που με μια φέτα ψωμί στο χέρι καλεί τον χαμένο εγγονό της, μια χήρα που σιγοτραγουδά τη «Ραμόνα», ένας ονειροπόλος, ένα αντρόγυνο που άλλοτε χαϊδολογιέται και άλλοτε μαλλιοτραβιέται ενώ σχεδιάζει να φύγει στην Αυστραλία, μια συνοικιακή καλλονή που ελπίζει να γίνει σταρ του σινεμά, ένας «μοιραίος» υδραυλικός. Σε αυτόν τον μικρό χώρο κατοικεί ολόκληρη η Ελλάδα. Λίγο πριν καταρρεύσει το οικοδόμημα, μια ερώτηση αναδύεται: τι βιώνουμε, τελικά, ένα μίζερο αδιέξοδο ή ένα θαύμα; Με στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, μουσική Διονύση Τσακνή, σκηνικά-κοστούμια Ιουλίας Σταυρίδου και στο ρόλο της Αννετώς τη Σοφία Καλεμκερίδου και Ιορδάνης  το Δημήτρης Κολοβός, σίγουρα η παράσταση που πάει να σπάσει ταμεία στη Μονή Λαζαριστών.

Και η επόμενη σεζόν σε αριθμούς: 

 Το 2017-18 σκηνοθετούν ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΚΘΒΕ 7 νέοι σκηνοθέτες Δημοσθένης Παπαδόπουλος Πάνος Δεληνικόπουλος Κατερίνα Καραδήμα Σοφία Πάσχου Κωνσταντίνα Ματζίρη Ελεάνα Τσίχλη Γιώργος Κολοβός ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ Κώστας Τσιάνος- μετά από 14 χρόνια Τάκης Τζαμαργιάς- μετά από 9 χρόνια Κορίνα Βασιλειάδου-Χάρης Πεχλιβανίδης-μετά από 4 ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ Τσέζαρις Γκραουζίνις, Στέλλα Μιχαηλίδου, Χριστίνα Χατζηβασιλείου, Μιχάλης Σιώνας, Γιάννης Αναστασάκης ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ Γιάννης Καλαβριανός, Γιάννης Παρασκευόπουλος, Γεωργία Μαυραγάνη, Αντρέας Κουτσουρέλης, Νίκος Βουδούρης, Δημήτρης Τσιλινίκος, Κόλντο Βίο. ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ Αγγελική Παπαθεμελή- μετά από 10 χρόνια ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΣ-ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ Ιουλία Σταυρίδου- μετά από 14 χρόνια ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ Διονύσης Τσακνής- μετά από 7 χρόνια ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΚΘΒΕ Η Στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου