Η τεχνητή νοημοσύνη καταστρέφει τις τέχνες;

Λέξεις: Ζώης Κατσίκης

Σήμερα, η τεχνητή νοημοσύνη/A.I (artificial intelligence) αποτελεί έναν ανησυχητικά σημαντικό παράγοντα για την εξέλιξη της βιομηχανίας των υπηρεσιών, της τεχνολογίας και φυσικά των τεχνών.

Επιχειρήσεις και ιδιώτες χρησιμοποιούν εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης όπως το ChatGPT, τη DreamStudio, τη Blackbox.ai και τη Suno.ai για να παράγουν κυριολεκτικά από το μηδέν κείμενο, φωτογραφίες, χιλιάδες γραμμές κώδικα πληροφορικής αλλά και μουσική (μπορείτε να τις εξερευνήσετε για να καταλάβετε).

Φυσικά, εν έτει 2024 αποτελούν βασικά εργαλεία επικοινωνίας και διαχείρισης πληροφοριών για πολλούς άλλους τομείς, όπως η υγεία, η εκπαίδευση, η ψυχαγωγία και η κοινωνική δικτύωση, γεγονός που την μετατρέπει σε ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο.

Τι συμβαίνει όμως όταν χρήστες και δημιουργοί το παρακάνουν και νέες ευκαιρίες για γρήγορο-εύκολο κέρδος ξεπηδούν από εδώ και από εκεί;

Ας ξεκινήσουμε από την γενικότερη επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης. Στον χώρο της μουσικής, για παράδειγμα, παρατηρείται μια αυξανόμενη χρήση εργαλείων Α.I. για τη δημιουργία τραγουδιών. Οι συνθέτες και οι παραγωγοί χρησιμοποιούν εργαλεία όπως η AIVA και η Amper Music για να παράγουν μουσική, εκμεταλλευόμενοι τη δυνατότητα του αλγορίθμου να αναλύει τις μουσικές τάσεις και να δημιουργεί νέες συνθέσεις που προσαρμόζονται στα γούστα του κοινού.

Ωστόσο, το εύρος δυνατοτήτων της συγκεκριμένης τεχνολογίας είναι τέτοιο που με μία απλή και σύντομη περιγραφή, δημιουργεί σε δευτερόλεπτα ένα νέο κομμάτι με ποιοτικό ήχο και στίχους. Υπάρχει μάλιστα και η δυνατότητα για χρήση συγκεκριμένων φωνών από πραγματικούς ανθρώπους που όμως δεν έχουν τραγουδήσει ποτέ το τραγούδι αυτό.

Όσον αφορά τη λογοτεχνία και τη συγγραφή, παρατηρείται μια ανάδυση συστημάτων που χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για τη δημιουργία κειμένων. Συγγραφείς μπορούν να εκμεταλλευτούν το ChatGPT και άλλα παρόμοια εργαλεία για να γράψουν ιστορίες, άρθρα, ποιήματα ακόμα και ολόκληρα βιβλία.

Αυτή η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης όμως συχνά θέτει ηθικά ζητήματα σχετικά με την αυθεντικότητα και την προσωπική έκφραση των συγγραφέων. Πλέον εκτιμάται πως το 20% του περιεχομένου που διαβάζουμε, ακούμε και παρακολουθούμε είναι προϊόν A.I. ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνεται όλο και περισσότερο.

Παράλληλα, παρατηρείται μια αντίστοιχη εξέλιξη στη ζωγραφική και τις εικαστικές τέχνες. Ορισμένοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη για τη δημιουργία εικόνων και εκφράσεων, προκειμένου να επιτύχουν ιδιαίτερα αισθητικά αποτελέσματα μέσα σε μερικά λεπτά.

Παρ’ όλα αυτά, πολλοί καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν το ερώτημα για το αν η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί πραγματικά να αντικαταστήσει τον αυθεντικό δημιουργικό ρόλο του καλλιτέχνη.

Η απάντηση είναι δική σας.

Τέλος, παρά τα οφέλη που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά. Η υπερβολική χρήση τεχνητής νοημοσύνης σε δημιουργικούς τομείς μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια αυθεντικότητας και προσωπικού χαρακτήρα.

Επομένως, θα πρέπει όλοι μας να εντείνουμε την προσοχή μας στον τρόπο αντιμετώπισης της A.I., όσον αφορά τη συμβολή της στην ευκολότερη καθημερινότητα σε κοινωνικό και εργασιακό επίπεδο.

Στην εποχή μας, καλούμαστε να επωφεληθούμε μεν από όλα αυτά τα «έξυπνα» εργαλεία αλλά, να προστατευθούμε από την επιρροή που έχουν στη δημιουργικότητά μας και στον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου, δε.

Μάλιστα, το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο του συγκεκριμένου άρθρου είναι πως μπορεί να είχε συνταχθεί εξολοκλήρου από εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης…

*Ο Ζώης Κατσίκης είναι Φοιτητής, Τμήματος Διοίκησης Οργανισμών, Μάρκετινγκ, Τουρισμού στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος