Οι απόφοιτοι πανεπιστημίων απειλούνται από την Τεχνητή Νοημοσύνη;

Έκδηλη είναι η αβεβαιότητα στους νέους εργαζόμενους σχετικά με το κατά πόσο η Τεχνητή Νοημοσύνη έχει βάλει στο «μάτι» τα επαγγέλματά τους, δημιουργώντας ανησυχία για το μέλλον, υπό τον φόβο ότι ενδέχεται να καταστούν εργασιακά αχρείαστοι.

Εκατομμύρια νέοι εντός του επόμενου μήνα πρόκειται να αποφοιτήσουν από πανεπιστήμια και κολέγια και θα αναζητήσουν εργασία σε βιομηχανίες που έχουν ελάχιστες θέσεις για τις δεξιότητές τους, τους θεωρούν ακριβούς και αναλώσιμους και καταργούν σταδιακά τις θέσεις εργασίας τους υπέρ της ΑΙ.

Οικονομολόγοι, στελέχη επιχειρήσεων και νέοι που αναζητούν εργασία, επισήμαναν μια αναδυόμενη κρίση για τους εργαζόμενους entry level που φαίνεται να τροφοδοτείται, τουλάχιστον εν μέρει, από την ταχεία πρόοδο των δυνατοτήτων της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Βάζει η Τεχνητή Νοημοσύνη στην «άκρη» τους εργαζόμενους;

Όσα υποστηρίζουν φαίνεται να έχουν ενδείξεις στα οικονομικά δεδομένα. Η ανεργία για τους πρόσφατους αποφοίτους κολεγίων έχει εκτοξευθεί στο ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό του 5,8% στις ΗΠΑ τους τελευταίους μήνες, και η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης προειδοποίησε πρόσφατα ότι η κατάσταση της απασχόλησης για αυτούς τους εργαζόμενους έχει «επιδεινωθεί αισθητά». Η Oxford Economics, μια εταιρεία ερευνών που μελετά τις αγορές εργασίας, διαπίστωσε ότι η ανεργία των πρόσφατων αποφοίτων ήταν σε μεγάλο βαθμό συγκεντρωμένη σε τεχνικούς τομείς όπως τα χρηματοοικονομικά και η επιστήμη των υπολογιστών, όπου η ΑΙ σημείωσε ταχύτερα κέρδη.

«Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου (entry level) εκτοπίζονται από την Τεχνητή Νοημοσύνη σε υψηλότερα ποσοστά», έγραψε η εταιρεία σε πρόσφατη έκθεσή της, όπως αναφέρει δημοσίευμα των New York Times.

Από συνέντευξη σε συνέντευξη, έγινε ξεκάθαρο ότι οι επιχειρήσεις σημειώνουν ραγδαία πρόοδο προς την κατεύθυνση της αυτοματοποίησης των εργασιών εισαγωγικού επιπέδου και ότι οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης αγωνίζονται να δημιουργήσουν «εικονικούς εργαζόμενους» που μπορούν να αντικαταστήσουν τους νεότερους υπαλλήλους με χαμηλότερο. Η στάση των επιχειρήσεων απέναντι στην αυτοματοποίηση αλλάζει επίσης – ορισμένες επιχειρήσεις έχουν ενθαρρύνει τους διευθυντές να γίνουν «πρωτίστως ΑΙ», δοκιμάζοντας αν μια δεδομένη εργασία μπορεί να γίνει από Τεχνητή Νοημοσύνη πριν προσλάβουν έναν άνθρωπο για να την κάνει.

Ένα στέλεχος της τεχνολογίας υποστήριξε ότι πρόσφατα η εταιρεία του σταμάτησε να προσλαμβάνει οποιονδήποτε που η ειδίκευσή του είναι κάτω από έναν μηχανικό λογισμικού L5 – ένας τίτλος μεσαίου επιπέδου που συνήθως δίνεται σε προγραμματιστές με τρία έως επτά χρόνια εμπειρίας – επειδή εργασίες χαμηλότερου επιπέδου μπορούν πλέον να γίνουν από εργαλεία κωδικοποίησης ΑΙ. Ένας άλλος δήλωσε ότι η νεοφυής επιχείρησή του απασχολεί πλέον έναν μόνο επιστήμονα δεδομένων για να κάνει τα είδη των εργασιών που απαιτούσαν μια ομάδα 75 ατόμων στην προηγούμενη εταιρεία του.

Καταστάσεις όπως αυτές δεν ευθύνονται για τη μαζική ανεργία, φυσικά. Οι περισσότεροι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλαπλοί παράγοντες πίσω από την αύξηση της ανεργίας των αποφοίτων κολεγίου, συμπεριλαμβανομένης της επιβράδυνσης των προσλήψεων από μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας και της ευρύτερης αβεβαιότητας σχετικά με τις οικονομικές πολιτικές του προέδρου Τραμπ.

Αλλά μεταξύ των ανθρώπων που δίνουν μεγάλη προσοχή στο τι συμβαίνει στν εργασιακό χώρο, η ανησυχία είναι έκδηλη.

Μηχανές αντί ανθρώπων

«Αυτό είναι κάτι που ακούω γύρω μου», δήλωσε η Μόλι Κίντερ, συνεργάτης στο Brookings Institution, μια δεξαμενή σκέψης για τη δημόσια πολιτική, η οποία μελετά τον αντίκτυπο της Τεχνητής Νοημοσύνης στους εργαζόμενους. «Οι εργοδότες λένε: ‘Αυτά τα εργαλεία είναι τόσο καλά που δεν χρειάζομαι πλέον αναλυτές μάρκετινγκ, οικονομικούς αναλυτές και βοηθούς έρευνας’».

Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης για την αυτοματοποίηση των θέσεων εργασίας των υπαλλήλων αποτελεί όνειρο των στελεχών εδώ και χρόνια. Αλλά μέχρι πρόσφατα, η τεχνολογία απλά δεν ήταν αρκετά καλή. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε την ΑΙ για να αυτοματοποιήσετε κάποιες απλές εργασίες ρουτίνας – και πολλές εταιρείες το έκαναν – αλλά όταν επρόκειτο για τα πιο σύνθετα και τεχνικά μέρη πολλών θέσεων εργασίας, η ΑΙ δεν μπορούσε να συγκριθεί με τους ανθρώπους.

Αυτό αρχίζει να αλλάζει, ιδίως σε τομείς όπως η τεχνολογία λογισμικού, όπου υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, τόσο επιτυχίας, όσο και αποτυχίας. Σε αυτούς τους τομείς, τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να εκπαιδευτούν χρησιμοποιώντας μια διαδικασία δοκιμής και λάθους, γνωστή ως ενισχυτική μάθηση, ώστε να εκτελούν σύνθετες ακολουθίες ενεργειών από μόνα τους. Τελικά, μπορούν να γίνουν ικανά να εκτελούν εργασίες που θα χρειάζονταν ώρες ή ημέρες για να ολοκληρώσουν οι ανθρώπινοι εργαζόμενοι.

Αυτή η προσέγγιση παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε η Anthropic, η εταιρεία ΑΙ που κατασκευάζει το chatbot Claude. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι το πιο ισχυρό μοντέλο της, το Claude Opus 4, μπορεί πλέον να κωδικοποιεί για «αρκετές ώρες» χωρίς να σταματά – μια δελεαστική πιθανότητα αν είστε μια εταιρεία που συνηθίζει να πληρώνει εξαψήφιους μισθούς μηχανικών για αυτού του είδους την παραγωγικότητα.

Οι εταιρείες Τεχνητής Νοημοσύνης ξεκινούν με την τεχνολογία λογισμικού και άλλα τεχνικά πεδία, επειδή εκεί έχει τη μεγαλύτερη σημασία. Εντούτοις, οι εταιρείες αυτές πιστεύουν ότι οι ίδιες τεχνικές θα χρησιμοποιηθούν σύντομα για την αυτοματοποίηση της εργασίας σε δεκάδες επαγγέλματα, από τη συμβουλευτική μέχρι τα οικονομικά και το μάρκετινγκ.

Ο Ντάριο Αμοντέι, διευθύνων σύμβουλος της Anthropic, προέβλεψε πρόσφατα ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη θα μπορούσε να εξαλείψει τις μισές από όλες τις θέσεις εργασίας των υπαλλήλων εισαγωγικού επιπέδου μέσα σε πέντε χρόνια.

Αυτό το χρονοδιάγραμμα θα μπορούσε να απέχει πολύ, αν οι επιχειρήσεις εκτός τεχνολογίας υιοθετήσουν την ΑΙ πιο αργά από ό,τι πολλές εταιρείες της Silicon Valley, ή αν είναι πιο δύσκολο από ό,τι αναμένεται να αυτοματοποιηθούν θέσεις εργασίας σε πιο δημιουργικά και ανοιχτά επαγγέλματα, όπου τα δεδομένα κατάρτισης είναι σπάνια.

Αλλά ακόμη και αν η ΑΙ δεν καταλάβει αμέσως όλες τις θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου, δύο τάσεις προκαλούν ανησυχία.

Οι ανησυχητικές τάσεις

Η πρώτη είναι ότι, στη βιασύνη τους να αυξήσουν την παραγωγικότητα και να παραμείνουν μπροστά σε σχέση με τους ανταγωνιστές, ορισμένες εταιρείες μπορεί να στρέφονται στην Α.Ι. πολύ νωρίς, πριν τα εργαλεία είναι αρκετά ισχυρά για να χειριστούν πλήρως τον όγκο εργασίας entry level.

Σύμφωνα με τους New York Times, ορισμένα στελέχη εικάζουν ότι τα συστήματα ΑΙ θα βελτιωθούν γρήγορα – ή ότι τα χρήματα που θα εξοικονομήσουν από την πρόσληψη εικονικών εργαζομένων αντί για ανθρώπους αξίζουν μερικούς δυσαρεστημένους πελάτες. Αλλά άλλοι μπορεί να μην συνειδητοποιούν τους κινδύνους που μπορεί να προκύψουν.

Το δεύτερο είναι ότι, ακόμη και αν οι θέσεις εργασίας εισαγωγικού επιπέδου δεν εξαφανιστούν αμέσως, η προσδοκία είναι βραχύβιες μπορεί να οδηγήσει τις εταιρείες να μην επενδύσουν επαρκώς στην επαγγελματική κατάρτιση, την καθοδήγηση και άλλα προγράμματα που απευθύνονται σε εργαζόμενους εισαγωγικού επιπέδου. Αυτό θα μπορούσε να τους αφήσει απροετοίμαστους για πιο ανώτερους ρόλους αργότερα.

«Κανείς δεν έχει υπομονή ή χρόνο για να παρέχει βοήθεια σε αυτό το νέο περιβάλλον, όπου πολλές από τις εργασίες μπορούν να γίνουν αυτόνομα από την Τεχνητή Νοημοσύνη», μου είπε η Χέδερ Ντόσεϊ, επικεφαλής των εργαζομένων στην εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων SignalFire.

Αν υπάρχει κάτι καλό για τους πρόσφατους πτυχιούχους, είναι ότι -τουλάχιστον για ορισμένους από αυτούς- η απειλή της αντικατάστασης από ΑΙ φαίνεται να πυροδοτεί χρήσιμες αντιδράσεις. Ορισμένοι νέοι εργαζόμενοι με τους οποίους μίλησα χρησιμοποιούν την εμπειρία τους με την ΑΙ για να προηγηθούν των παλαιότερων συναδέλφων τους και άλλοι αποφεύγουν εντελώς τα παραδοσιακά επαγγέλματα.

Ο Τρέβοερ Τσόου, 23 ετών, πρόσφατος απόφοιτος του Στάνφορντ που ζει στο Σαν Φρανσίσκο, μου είπε ότι πολλοί φίλοι του είχαν «ζυγίσει» την πρόοδο της ΑΙ στις εκτιμήσεις τους όταν έψαχναν για δουλειά. Λίγοι από αυτούς, είπε, πήγαιναν σε παραδοσιακές καριέρες στον τομέα της τεχνολογίας και της οικονομίας και περισσότεροι έκαναν ριψοκίνδυνα πράγματα όπως η ίδρυση εταιρειών – με τη θεωρία ότι αν οι άνθρωποι πρόκειται να χάσουν τα εργασιακά τους πλεονεκτήματα από τα ισχυρά συστήματα ΑΙ, καλύτερα να βιαστούν και να κάνουν κάτι πιο μεγάλο.

«Νιώθω ότι δεν έχουν απομείνει πολλά χρόνια που θα μπορούμε να κάνουμε πράγματα», είπε. «Αν το πλεονέκτημα που έχεις ως άνθρωπος μειωθεί, πολλά μονοπάτια καριέρας που δεν αποδίδουν μακροπόθεσμα, δεν αξίζουν τον κόπο».

Πηγη – in.gr / Βασιλική Δρίβα