Το 75% των επιχειρήσεων δεν διαχειρίζεται σωστά την κινητικότητα του ανθρώπινου δυναμικού

Δεν κατορθώνουν να ενισχύσουν την κινητικότητα του ανθρώπινου δυναμικού τους και να δημιουργήσουν ευκαιρίες για ευέλικτες εργασιακές εμπειρίες οι επιχειρήσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα της EY, 2024 Mobility Reimagined, κινδυνεύοντας να χάσουν τη μάχη της προσέλκυσης και διακράτησης ταλέντου.

Η έρευνα κατέγραψε τις απόψεις 1.059 επαγγελματιών – τόσο εργοδοτών, όσο και εργαζόμενων – σε 21 χώρες, σχετικά με τα οφέλη και τις προκλήσεις που ενδέχεται να αντιμετωπίσουν οι οργανισμοί κατά την ανάπτυξη στρατηγικών και λειτουργιών κινητικότητας ανθρώπινου δυναμικού. Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι μόνο μία στις τέσσερις επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην έρευνα (25%) έχει πλήρως ανεπτυγμένη λειτουργία κινητικότητας, με τα τρία τέταρτα (75%) να μην μπορούν να επωφεληθούν από ένα πραγματικά ευκίνητο και ευέλικτο εργατικό δυναμικό.

Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι σχεδόν τα δύο τρίτα (64%) των ερωτηθέντων εργαζόμενων σε όλο τον κόσμο δηλώνουν ότι είναι πιο πιθανό να παραμείνουν στην επιχείρηση που εργάζονται σήμερα, μετά από μακροπρόθεσμη τοποθέτηση εργασίας εκτός συνόρων, ενώ 92% πιστεύουν ότι τέτοιες εμπειρίες μπορούν να «αλλάξουν τη ζωή τους».

Συγχρόνως, 89% των ερωτηθέντων, από 74% πέρυσι, θεωρούν ότι η διεθνής κινητικότητα είναι απαραίτητη για την επιχειρησιακή ανθεκτικότητα και συνέχεια.

Παρά τα σημαντικά οφέλη που αποφέρουν τα προγράμματα κινητικότητας τους επιχειρήσεις, αυτές αντιμετωπίζουν έναν αυξανόμενο αριθμό κινδύνων και προκλήσεων κατά τη ανάπτυξη λειτουργιών διεθνούς κινητικότητας.

Επτά στους δέκα ερωτηθέντες (71%) δηλώνουν ότι οι κίνδυνοι διασυνοριακής κινητικότητας – συμπεριλαμβανομένων των φορολογικών/ρυθμιστικών κινδύνων και των κινδύνων προσωπικών δεδομένων – έχουν αυξηθεί τα τελευταία δύο χρόνια, κυρίως εξαιτίας της πανδημίας και των συνεχιζόμενων γεωπολιτικών και οικονομικών προκλήσεων.

Έτσι, αυξάνεται η έκθεση των επιχειρήσεων σε κινδύνους που σχετίζονται με το φορολογικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, αλλά και με τις διαφορετικές εργατικές νομοθεσίες.

Είναι ανησυχητικό ότι πολλοί οργανισμοί δεν είναι πλήρως προετοιμασμένοι να διαχειριστούν όλους τους κινδύνους. Για παράδειγμα, ενώ το 84% ερωτηθέντων εργοδοτών αναγνωρίζουν τους κινδύνους απορρήτου δεδομένων που απορρέουν από τις ρυθμίσεις υβριδικής κινητικότητας, μόλις 55% έχουν εφαρμόσει πολιτικές για τον μετριασμό τους — μία μικρή βελτίωση από το 47% του περασμένου έτους. Ομοίως, παρότι 87% των ερωτηθέντων εργοδοτών γνωρίζουν τους κινδύνους κυβερνοασφάλειας, μόλις 46% – από 51% πέρυσι – διαθέτουν πολιτικές για την αντιμετώπισή τους.

Επιπλέον, 46% των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα διαχειρίζονται κεντρικά τη λειτουργία κινητικότητά τους, η οποία συχνά λειτουργεί απομονωμένα από την υπόλοιπη επιχείρηση, δημιουργώντας μια σειρά από προκλήσεις στην επικοινωνία, τη συνεργασία, αλλά και την κοινή χρήση τεχνολογιών.

Οι επιτυχημένοι οργανισμοί επιταχύνουν την κινητικότητα με πέντε βασικές κινήσεις Ωστόσο, οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν δράση όπου χρειάζεται. Περισσότεροι από οκτώ στους δέκα ερωτηθέντες εργοδότες (82%), από 76% το 2023, έχουν αναπτύξει μία πολιτική ή μία προσέγγιση για την υβριδική κινητικότητα.

Υπάρχει σαφής αναγνώριση της αυξανόμενης σημασίας της κινητικότητας. Οκτώ στους δέκα ερωτηθέντες εργοδότες (80%) δηλώνουν ότι σχεδιάζουν να αυξήσουν τις επενδύσεις στην τεχνολογία κινητικότητας τα επόμενα πέντε χρόνια, έναντι 67% το 2023. Τα δύο τρίτα (66%) των ερωτηθέντων πιστεύουν ότι το εύρος αρμοδιοτήτων της λειτουργίας κινητικότητας θα αυξηθεί τα επόμενα τρία χρόνια.

Η έρευνα προσδιορίζει πέντε βασικούς παράγοντες που είναι κρίσιμοι για την ανάπτυξη μιας επιτυχημένης λειτουργίας κινητικότητας:

1. Στρατηγική ευθυγράμμιση: Οι οργανισμοί πρέπει να ευθυγραμμίσουν τη στρατηγική κινητικότητάς τους με την ευρύτερη στρατηγική του οργανισμού.
2. Διασύνδεση ταλέντων: Η στρατηγική κινητικότητας του οργανισμού πρέπει να αξιοποιείται για την προσέλκυση και την ανάπτυξη ταλέντων.
3. Έμφαση στην ψηφιοποίηση: Οι οργανισμοί πρέπει να επενδύουν στην ωρίμανση, την αυτοματοποίηση και την ψηφιοποίηση των διαδικασιών κινητικότητας.
4. Ευελιξία: Οι οργανισμοί θα πρέπει να εξασφαλίζουν ευελιξία στην επιλογή των παροχών του προγράμματος κινητικότητας.
5. Εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη: Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, οι οργανισμοί θα πρέπει να αναθέτουν, εν μέρει ή στο σύνολό τους, σε εξωτερικούς συνεργάτες, επιλεγμένες διαδικασίες κινητικότητας.

Σχολιάζοντας την έρευνα, η κυρία Ευτυχία Κασελάκη, Εταίρος, Συμβουλευτικές Υπηρεσίες, Επικεφαλής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών Ανθρώπινου Δυναμικού της ΕΥ Ελλάδος, δήλωσε: «Η δυνατότητα των εργαζόμενων μιας επιχείρησης να κινηθούν και να εργαστούν ελεύθερα σε όλο τον κόσμο, ενισχύει την ανθεκτικότητά της, αλλά συγχρόνως, προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες στους ανθρώπους της, διευκολύνοντας την προσέλκυση και τη διακράτηση ταλέντων, σε μια εποχή εντεινόμενων ελλείψεων ανθρώπινου δυναμικού.

Ωστόσο, ακόμη και οι επιχειρήσεις που συνειδητοποιούν τη σημασία της κινητικότητας, δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τις σύνθετες προκλήσεις που συνδέονται ιδιαίτερα με θέματα φορολογίας, ρυθμιστικού πλαισίου και προσωπικών δεδομένων.

Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να οικοδομήσουν αποτελεσματικές και σύγχρονες λειτουργίες κινητικότητας, απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τη γενικότερη στρατηγική τους, με έμφαση, πρωταρχικά, στις ανάγκες των ανθρώπων τους και, δευτερευόντως, στην ψηφιακή τεχνολογία».