Το μεγαλύτερο ξενοδοχείο φάντασμα του Αιγαίου

Λέξεις-Εικόνες: Γιώργος Τσιτιρίδης

Μια από τις ομορφότερες πλαγιές της Λήμνου, το ακρωτήριο Χλόη στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού, κρύβει μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα μυστήρια του νησιού: το Iερό των Καβείρων, την σπηλιά του Φιλοκτήτη και το «Καβείρια Palace», το μεγαλύτερο ξενοδοχείο φάντασμα που δυστυχώς έχει αφεθεί και ρημάζει εδώ και πολλά χρόνια χωρίς να αξιοποιείται.

Το Iερό των Καβείρων αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς ναούς της Λήμνου. Είναι ο χώρος λατρείας των Καβείρων, θεών της φωτιάς και του σιδήρου, παιδιά του Ήφαιστου, προστάτη του νησιού, στο οποίο λέγεται πως είχε το εργαστήριό του. Κάτω ακριβώς από τον ιερό ναό βρίσκεται η σπηλιά του Φιλοκτήτη. Ο Φιλοκτήτης, σύμφωνα με το μύθο και την αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή, έζησε στην σπηλιά αυτή 10 χρόνια, όταν κατά την διάρκεια της εκστρατείας κατά της Τροίας τον τσίμπησε δηλητηριώδες φίδι και αφέθηκε εκεί από τους συντρόφους του με προτροπή του Οδυσσέα, μέχρι που ένας χρησμός που δόθηκε στους Έλληνες πως «ο Φιλοκτήτης και τα βέλη του θα φέρουν τη νίκη ενάντια στην Τροία» τον επαναφέρει στην Τροία. Ο Φιλοκτήτης επιστρέφει, σκοτώνει τον Πάρη με τα βέλη του, ενώ βρίσκεται και εντός του Δούρειου Ίππου στην τελική μάχη κατάληψης της πόλης.

Όσοι βρεθούν κοντά στην σπηλιά μπορούν να βουτήξουν στην θάλασσα ή να απολαύσουν την πραγματικά μαγευτική θέα.

Αν κοιτάξει κανείς απέναντι από τα αριστερά του, θα δει να διακρίνονται μικρά πολύχρωμα σπιτάκια, μέρος ενός τεράστιου συγκροτήματος κτιρίων που πολλοί τουρίστες επισκέπτονται συχνά γιατί έχουν ακούσει για την ιστορία του. Πρόκειται για το «Καβείρια Palace», το ξενοδοχείο φάντασμα της Λήμνου που πλέον αποτελεί και αυτό τουριστική ατραξιόν. Το είχα επισκεφθεί πριν μια δεκαετία όταν ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Πλέον έχει αφεθεί να ρημάζει ολοκληρωτικά ενάντια στο χρόνο, την φύση και την ανθρώπινη παρέμβαση.

Την χρυσή δεκαετία 1990-2000, τότε που όλοι στην Ελλάδα ήθελαν να ασχοληθούν με τις επενδύσεις, το χρηματιστήριο, τα Ευρωπαϊκά και επενδυτικά προγράμματα και τις επιδοτήσεις, τότε που δίνονταν με ευκολία τα δάνεια, ο επιχειρηματίας Απόστολος Χριστοφόρου αποφασίζει να κάνει ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία του Αιγαίου σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της Λήμνου. Σε λίγο διάστημα, το «Καβείρια Palace» ήταν έτοιμο και διέθετε τα πάντα. Αυτόνομα σπιτάκια, υπερπολυτελέστατα δωμάτια, πισίνα, γήπεδα, κέντρο διασκέδασης, συνεδριακούς χώρους, μπαρ και εστιατόρια. Είναι ασύλληπτο πόσα εκατομμύρια είχαν ξοδευτεί για αυτό το μεγάλο έργο.

Λειτούργησε μόνο για δύο χρόνια με μεγάλα προβλήματα, με τον επιχειρηματία να χρωστάει πολλά χρήματα και να μην μπορεί να τα αποπληρώσει, αλλά ούτε και να μπορεί να συντηρήσει το μεγάλο επενδυτικό του έργο. Τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του εμφανίζεται ως από μηχανής θεός, σε μια προσπάθεια σωτηρίας του, ο επιχειρηματίας Μάκης Ψωμιάδης, γνωστός στο ευρύ κοινό για την εμπλοκή του με το ποδόσφαιρο και τις φωτογραφίες που τον απεικονίζουν να καπνίζει πούρο. Μάταια προσπαθεί να το σώσει από την καταστροφή, προσκαλώντας επώνυμους και διοργανώνοντας βραδιές μουσικής για την προσέλκυση κόσμου.

Για το τέλος του ξενοδοχείου πολλά έχουν ακουστεί. Ότι έμεινε για 1-2 μήνες κενό, με έναν φύλακα να το προσέχει, ο οποίος όταν σταμάτησε να πληρώνεται αποχώρησε, ότι η εκκένωση ήταν προσχεδιασμένη και ξεκίνησε από το απλήρωτο προσωπικό και τους εργάτες που δεν πήραν τα λεφτά τους, και πολλά άλλα.

Η ουσία είναι ότι ακολούθησε ένα απίστευτο πλιάτσικο για χρόνια. Κόσμος μπήκε με νταλίκες, φορτηγά και αυτοκίνητα και πήρε ό,τι υπήρχε μέσα στο ξενοδοχείο. Από ηλεκτρικές συσκευές μέχρι σεντόνια, πιάτα, ποτήρια και κουρτίνες. Όταν εξαφανίστηκαν αυτά τα είδη, σχεδόν όλη η Λήμνος πέρασε και άρχισε να ξηλώνει κλιματιστικά, μπανιέρες, βρύσες, φωτιστικά και πολυελαίους. Λέγεται πως τα μισά και παραπάνω σπίτια της Λήμνου είναι πλήρως εξοπλισμένα από το «Καβείρια Palace» και κάποια φτιάχτηκαν εκ θεμελίων από τα υλικά του.

Στο τέλος άρχισαν να ξηλώνονται τα πάντα, ό,τι μπορεί να είχε αξία. Κουφώματα, σίδερα, αλουμίνια και τζάμια. Δεν έμεινε τίποτα απολύτως, εκτός από τους γυμνούς τοίχους σε μια έκταση δεκάδων στρεμμάτων.

Φέτος, 10 χρόνια μετά την τελευταία μου επίσκεψη, παρατήρησα ότι σχεδόν δεν έχουν μείνει ούτε ντουβάρια και κεραμμύδια. Ακόμα και τα καλώδια έχουν ξηλωθεί από το εσωτερικό των τοίχων και οι σωληνώσεις από τα μπάνια. Στη θέση των ασανσέρ έχει μείνει απλά ο κενός χώρος καθώς ο εξοπλισμός έχει λεηλατηθεί ολοκληρωτικά.

Η οροφή έχει καταρρεύσει, δέντρα και άγρια χόρτα άρχισαν να περικυκλώνουν τα κτήρια και να φράζουν τα δρομάκια που κάποτε ήταν προσβάσιμα.

Είναι λογικό από ένα τέτοιου μεγέθους έργο να υπάρχουν τεράστιες εκκρεμότητες και χρέη προς τράπεζες, δάνεια, οφειλέτες και το δημόσιο, και το κτήριο να είναι μια μπερδεμένη δικαστικά υπόθεση, είναι όμως πραγματικά λυπηρό που μια τεράστια έκταση με έτοιμα σπίτια και κτίρια ρημάζει ενώ υπάρχουν ιδέες και άνθρωποι που θα μπορούσαν να του δώσουν και πάλι ζωή.

Δείτε τις αποκαλυπτικές εικόνες: