Το σούπερ μάρκετ ως σενάριο και σεμινάριο
Τότε που οι επισκέψεις τότε ήταν συχνές και οι λογαριασμοί μεγάλοι, όχι όπως τώρα, της ανάγκης.
Η μυρωδιά του πάγκου των τυροκομικών στο σούπερ μάρκετ ήταν μια τακτική δεξαμενή θαλπωρής και ψυχοσωματικής αίγλης για τα παιδιά της ηλικίας μου. Το ίδιο και το κρύο του διαδρόμου των ψυγείων με τα γάλατα, τα γιαούρτια και τα κατεψυγμένα, που συνήθως ήταν απαγορευμένος χώρος για εμάς, για να μην κρυώσουμε.
Την εποχή εκείνη το σούπερ ήταν κυριολεκτικά σούπερ αφού ισοδυναμούσε με βόλτα, με έξοδο και πολλά σούπερ μάρκετ ήταν τόσο μεγάλα που έβρισκες τα πάντα μέσα και σου έπαιρνε ώρα να τα γυρίσεις. Οι επισκέψεις τότε ήταν συχνές και οι λογαριασμοί μεγάλοι, όχι όπως τώρα, της ανάγκης. Μπορούσες να φύγεις ακόμα και φορτώνοντας στο αμάξι καρέκλες και τραπέζια για την αυλή.
Αρκετές φορές πηγαίναμε με γιαγιάδες και παππούδες.
Κοντά στα τυριά υπήρχαν εντός του χώρου κανονικά καφέ με καρέκλες, καφέδες και εδέσματα, που καθόμασταν είτε για διάλειμμα είτε ως σινιάλο λήξης των αγορών. Συνήθως εκεί ως παιδί διέθετες το προνόμιο, χωρίς ακόμα να πληρώσετε στο ταμείο, να ανοίξεις μια σακούλα πατατάκια ή κρουασανάκια και να φας χωμένος σε εκείνη τη θήκη του καροτσιού με τα πόδια να κρέμονται.
Από εκεί μέσα, από εκεί πάνω τα παιδιά ασκούσαμε τη γενική εποπτεία για τη χωροταξία των προϊόντων στο καρότσι. Πάντα οι μεγάλοι θα κρατούσαν ακόμα και άδειο το σακουλάκι να το χτυπήσουν στο ταμείο, από όπου σημειωτέον άρπαζες την τελευταία στιγμή εκείνες τις καραμέλες που με τους συμμαθητές εξομοιώνατε με φαρμακευτικά χάπια. Το προνόμιο να τρώνε κάτι πριν το πληρώσουν, το έχουν μόνο τα παιδιά και οι πεινασμένοι. Τα παιδιά δεν τα κοιτά κανείς, δεν ασχολούνται με το παράπτωμα οι υπάλληλοι και οι κάμερες λες και δεν τα πιάνουν. Αντιθέτως, οι πεινασμένοι αντιμετωπίζονται σαν κλέφτες, ενώ συνήθως επιθυμούν στο τέλος να πληρώσουν. Οι υπάλληλοι τους σταματούν και δημοσίως τους καθιστούν στιγματισμένο θέαμα. Παράδειγμα προς αποφυγήν.
Κι έτσι πορεύονται τα πάντα. Μαθαίνεις κάτι ως προνόμιο και ύστερα γίνεται η έσχατη λύση, εν προκειμένω για την πείνα. Αυτό που κάποτε έκανες από λιγούρα, δεν μπορείς να το κάνεις από πείνα.
