Το σύνδρομο του μαύρου σκύλου και η σημασία του σήμερα
Η πρώτη μέρα του Οκτώβρη είναι συμβολική κατά της προκατάληψης του "κακού σκυλιού"
Κι όμως, σε μία εποχή που μιλάμε καθημερινά για προκαταλήψεις και στερεότυπα, δεν κατάφερε να ξεφύγει από αυτά ούτε ένα μαύρο… σκυλί που μέχρι και τώρα αντιμετωπίζει ρατσισμό και λάθος εντύπωση από πολλούς ακριβώς επειδή το χρώμα του είναι μαύρο.
Σήμερα 1 Οκτωβρίου, είναι μια συμβολική μέρα ενάντια σε κάθε είδους μικρόψυχη προκατάληψη η οποία βάζει την ταμπέλα του “κακού σκύλου” καθιστώντας ανεπιθύμητα τα μαύρα ζώα. Η Παγκόσμια Ημέρα Μαύρου Σκύλου καθιερώθηκε από την Celebrity Pet & Family Lifestyle Expert Colleen Paige και κάθε χρόνο γίνεται και πιο γνωστή. Πρόκειται λοιπόν για μια άλλη μορφή ρατσισμού ενάντια στα ζώα τα οποία μόνο εξαιτίας του χρώματος τους είναι εκείνα που δυστυχώς υιοθετούνται σπανιότερα. Τα μαύρα σκυλιά είναι λιγότερο πιθανό να υιοθετηθούν εξαιτίας του χρωματισμού τους.
Ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά, το μέγεθος, την αναπαραγωγή, την προσωπικότητα ή την ηλικία, το φαινόμενο εξακολουθεί να υπάρχει, πολλές φορές και υποσυνείδητα σε κάποιους.
Τι είναι το σύνδρομο μαύρου σκύλου
Το σύνδρομο μαύρου σκύλου είναι ένα φαινόμενο στο οποίο οι μαύροι σκύλοι προσπερνιούνται όταν πρόκειται για υιοθεσία και ευνοούνται τα ζώα με ελαφρότερα πιο ανοιχτά χρώματα. Τα καταφύγια των ζώων συχνά χρησιμοποιούν τον όρο BBD ή μεγάλο μαύρο σκυλί για να περιγράψουν τον τύπο μεγαλυτέρου σκούρου χρώματος ημίαιμου σκύλου που λέγεται ότι συνήθως περνάει απαρατήρητο από όσους θέλουν να υιοθετήσουν. Τα μαύρα σκυλιά χρειάζονται κατά μέσο όρο τέσσερις φορές περισσότερο χρόνο για να βρουν τα παντοτινά σπίτια τους κι αυτό είναι λυπηρό να συμβαίνει, ειδικά για τον λόγο αυτό.
Μερικοί άνθρωποι μάλιστα, πιστεύουν ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υιοθεσίας κατοικίδιων ζώων ορισμένοι πιθανοί ιδιοκτήτες συνδέουν το μαύρο χρώμα με το κακό ή ατυχία (παρόμοια με την κοινή δεισιδαιμονία γύρω από μαύρες γάτες), και αυτή η προκατάληψη αποδεικνύεται καθοριστική στην επιλογή του σκύλου.
Δυστυχώς, οι ταινίες, η τηλεόραση και τα βιβλία έχουν παρουσιάσει, κυρίως, τα άγρια σκυλιά με μαύρο χρώμα, αφήνοντας την άστοχη αυτή θεωρία να περάσει σε πολλούς ανθρώπους και να τροφοδοτήσουν την θεωρία που θέλει τα μαύρα σκυλιά να είναι τα άγρια και επιθετικά ζώα.
Ακόμα, η εμφάνιση φαίνεται να παίζει επίσης ρόλο στην επιλογή των πιθανών κηδεμόνων των σκύλων και γι’ αυτό πολλές φορές λένε πως σε φωτογραφίες που δείχνουν σκυλιά προς υιοθεσία, τα ανοιχτόχρωμα μπορούν να δείχνουν πιο όμορφα σε αυτές. Σε μια μελέτη του ASPCA του 2011, η εμφάνιση όπως αναφέρεται, ήταν ο πιο συχνά λόγος για τους κηδεμόνες και των κουταβιών (29%) και των ενήλικων σκύλων (26%).
Σας βεβαιώνω όμως, ως κηδεμόνας ενός τέτοιου σκυλιού, πως τα μαύρα σκυλιά είναι απλά σκυλιά, όπως όλα τα άλλα. Είναι το ίδιο αξιολάτρευτα με όλα τα άλλα, το ίδιο υπέροχα και με την ίδια αγάπη στα μάτια τους. (χώρια που γυαλίζουν στον ήλιο και γίνονται ακόμα πιο εντυπωσιακά). Είναι τα ζώα που άλλωστε, εμείς διαμορφώνουμε τον χαρακτήρα τους σύμφωνα με την αγάπη που θα τους δώσουμε και τον τρόπο που θα τα αντιμετωπίσουμε όσο είμαστε στις ζωές τους κι αυτά στις δικές μας. Κι αυτό από μόνο του, είναι μία ξεχωριστή εμπειρία για όσους το έχουμε ζήσει…
Άλλωστε, η αγάπη (ρε παιδιά) δεν έχει χρώμα. Κι αυτό να το θυμόμαστε κάθε μέρα και όχι μόνο για τα σκυλιά και τις γάτες μας.
Αυτά, προς αποκατάσταση του μαύρου.