Τρία ντοκιμαντέρ για τα πραγματικά Voice της μουσικής

Απόλαυσέ τα τώρα που μπορείς!

Τι συνέβη, κυρία Σιμόν (2015)

«Ελευθερία είναι ένα συναίσθημα. Πώς εξηγείς σε κάποιον τι θα πει να είσαι ερωτευμένος, αν δεν το έχει νιώσει ποτέ;». Το ντοκιμαντέρ της Λιζ Γκάρμπους κυλάει σαν νερό. Μέσα από σπάνιο αρχειακό υλικό, μας συστήνει την υπέροχη ντίβα της τζαζ χωρίς προσωπεία και ελιγμούς. Με όλη τη φλόγα που έκαιγε μέσα της, με τη φωτιά που γιγαντώθηκε και την έκαψε σε διάφορες χρονικές περιόδους της πολυτάραχης ζωής της. Μέσα από ηχητικά αποσπάσματα ραδιοφωνικών συνεντεύξεων που έδωσε πριν πεθάνει, ακούμε την ίδια να αφηγείται τη ζωή της. Τη βλέπουμε να εκρήγνυται στη σκηνή με την ιδιότροπη ιδιοσυγκρασία της, να θυμώνει με τους θεατές. Οι σημειώσεις από τα ημερολόγιά της, όταν πάλευε με τη μανιοκατάθλιψη, όταν δεν άντεχε τη σωματική βία από τον σύζυγό της, η παθιασμένη εμπλοκή της με το μαύρο κίνημα τη δεκαετία του ’60, το αντίο που ηχηρά είπε μετά την πτώση της καριέρας της και η δεύτερη ζωή της στην Αφρική και την Ευρώπη, όλα αυτά αποτελούν ενδεικτικά κομμάτια του αριστουργήματος που στήνει η Γκάρμπους με σκηνοθεσία και μοντάζ σε αγαστή σύμπραξη. Ακόμα κι αν δεν αγαπάς την «κυρία Σιμόν», θα καταλήξεις να την καταλάβεις. Μεγάλο επίτευγμα.

There is something you should know (2018)

Με πιο δημοσιογραφική διάθεση σε σύγκριση με την ταινία για τη Σιμόν, το ντοκιμαντέρ της Ζόι Ντόμπσον είναι ένα αντάμωμα on camera των μελών του θρυλικού συγκροτήματος Duran Duran. «Τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω; Ήθελα να με λατρεύουν». Το βρετανικό σχήμα των late 70s ξεκίνησε από το Μπέρμιγχαμ και κατέκτησε τον κόσμο, βάζοντας τη δική του σφραγίδα στη μουσική και το στυλ επί σκηνής. Ο Νικ, ο Τζον, ο Ρότζερ και ο Σάιμον θυμούνται όσα έζησαν μαζί, τις καλές και τις κακές στιγμές, στα σαράντα χρόνια της πορείας τους. Παρά τις παύσεις, παρά τις μεταξύ τους διενέξεις, οι Duran Duran κοιτάζουν το παρελθόν και το παρόν με τη σοφία των ανθρώπων που έζησαν τις μέρες τους στα άκρα, ακριβώς όπως ονειρεύονταν. Trivia: Το συγκρότημα διαθέτει συλλογή με τα ρούχα-κοστούμια που φτάνει τα 10.000 κομμάτια (!).

Sinatra: To be Frank (2016)

Η Φωνή. Ο ερμηνευτής που ηχογράφησε πάνω από 1.000 τραγούδια και ο ηθοποιός που σαγήνευσε την κάμερα, κερδίζοντας Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου (για το «Όσο υπάρχουν άνθρωποι» του 1953). «Είμαι μανιοκαταθλιπτικός 18 καρατίων», είπε κάποτε σε έναν δημοσιογράφο και τη ζωή που έζησε παρακολουθούμε αποκαλυπτικά στο ντοκιμαντέρ. Θεωρείται εκείνος που άρχισε την τρέλα με τις εξαγριωμένες φανς, πολύ πριν τους Beatles  και διέπρεψε γιατί είχε μια συναισθηματική ειλικρίνεια πρωτοφανή για τα δεδομένα του star system στα μέσα του 20ου αιώνα. Αγαπήθηκε, αγάπησε και κυνήγησε τα όνειρά του, τοποθετημένος πάντα έξυπνα πιο μπροστά από την εποχή του. Γνωρίστε τον Φρανκ, αξίζει το ταξίδι.