Viral θεσσαλονικιώτικο project στηρίζει τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης

Αυτές τις μέρες φλέγον θέμα της επικαιρότητας αποτελούν οι άπειρες αποκαλύψεις περί σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης. Μετά την Σοφία Μπεκατώρου δημιουργήθηκε μία θύελλα από διάφορες κοπέλες που βίωσαν αυτή την φρικτή κολάσιμη πράξη και βρήκαν το θάρρος να την καταγγείλουν. Έτυχε να γνωρίζω προσωπικά μία τέτοια ηρωίδα, την θαυμάζω. Μόνο και μόνο για τον αγώνα που έκανε μέχρι σήμερα για να αποβάλλει τις εικόνες και τις πληγές από το μυαλό της, και που βρήκε την πυγμή να μιλήσει. Ασχέτως το πότε το έκανε.

Σκρολάρωντας στα social media πέτυχα κάθε είδους σχόλια, ο άνθρωπος είναι περίεργο ον έχει την τάση να ξεφτιλίζει μία τέτοια σοβαρή καταγγελία και να ταπεινώνει έναν άνθρωπο ο οποίος μέχρι σήμερα πονά. Άλλοι στάθηκαν δίπλα σε όλες εκείνες που κατήγγειλαν είτε απλά σχολιάζοντας συμπονετικά, είτε καταδικάζοντας τις πράξεις των θυτών. Υπήρξαν βέβαια και μοναδικά project που διοργανώθηκαν μόνο και μόνο για εκείνες.

Ένα από αυτά είναι το project ”θέατρο και ενσυναίσθηση” του θεατρικού εργαστηρίου της Βαρβάρας Δουμανίδου. Η ιδέα ήταν απλή: Μία αφίσα πολύ γνωστή από τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κυκλοφορεί κάθε μέρα «πειραγμένη» με διαφορετικά πρόσωπα, μέλη του εργαστηρίου και σύνθημα «We can do it».

Η δημιουργός Βαρβάρα Δουμανίδου μου μίλησε για την αξία που έχει το συγκεκριμένο φωτογραφικό υποστηρικτικό project. 

”Έπειτα από τις δημόσιες δηλώσεις της Ολυμπιονίκη Σοφίας Μπεκατώρου για τη σεξουαλική κακοποίηση που δέχτηκε, ξέσπασε ένα πελώριο κύμα αποκαλύψεων από γυναίκες που δέχτηκαν και οι ίδιες, σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση. Η τραγική αυτή στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας που τόλμησε να ορθώσει το ανάστημα της και να την εξομολογηθεί, είναι για μένα προσωπικά μια σπουδαία κίνηση, μια γενναία απόφαση που πρέπει να βρει τη στήριξη από κάθε πολίτη αυτής της χώρας.

Ως άνθρωπος της τέχνης λοιπόν, δεν θα μπορούσα να μη νιώσω την ανάγκη να δώσω κι εγώ με τις ομάδες μου ένα ισχυρό παρών. Μια νοερή αγκαλιά, μια εικόνα συμπαράστασης, στους γενναίους ανθρώπους που βρήκαν το θάρρος να μοιραστούν μια τόσο δύσκολη προσωπική εμπειρία.”

Ο σκοπός μιας τέτοιας πρωτοβουλίας δεν είναι ούτε να παροτρυνθούν οι άνθρωποι να μιλήσουν, ούτε να γίνουνε οι δημιουργοί κοινωνοί κάποιου σπουδαίου μηνύματος.

”Δεν είμαστε ειδικοί στο θέμα και σίγουρα δεν έχουμε την αρμοδιότητα να δώσουμε συμβουλές σε έναν άνθρωπο που φοβάται, που νιώθει τύψεις, που αισθάνεται ένοχος. Θα μιλήσουν όταν και αν νιώσουν έτοιμοι. Για μας είναι μόνο η έντονη, αβάσταχτη ανάγκη να μοιραστούμε με τον υπόλοιπο κόσμο την ίδια ανησυχία. Πως θα γίνουμε πιο δυνατοί, πως θα ενδυναμώσουμε παιδιά και ενήλικες να νιώθουν πως δεν είναι μόνοι. Δεν είμαστε μόνοι.”

Τα άτομα που συμμετέχουν στις δράσεις των εργαστηρίων είναι κυρίως οι μαθητές των τμημάτων του θεατρικού εργαστηρίου που διατηρώ εδώ και χρόνια. Βέβαια μερικές φορές οι δράσεις αυτές αποκτούν δική τους ζωή και απλώνονται και σε φίλους, γνωστούς και αγνώστους, που γοητεύονται από μία πρωτοβουλία και εκφράζουν την επιθυμία να συμμετάσχουν και οι ίδιοι.

”Αυτό συνέβη και με ένα project που έτρεξε στην πρώτη καραντίνα και συνεχίστηκε και στη δεύτερη, όπου άνθρωποι όλων των ηλικιών αλλά και από διάφορα μέρη της Ελλάδας πήραν μέρος στη δράση μας ‘’Αναπαράσταση ενός πίνακα’’ όπου κλήθηκαν να αναπαραστήσουν έναν διάσημο πίνακα και να φωτογραφηθούν. Η συμμετοχή ήταν εντυπωσιακή.”

H συγκεκριμένη αφίσα γιατί είναι μια σιωπηρή διαμαρτυρία. Μια ήσυχη εικόνα αλλά συγχρόνως πολύ δυνατή. Είναι μια αφίσα που δημιουργήθηκε από τον Αμερικανό J. Howard Miller κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο για την ενδυνάμωση των γυναικών.

”Η επιθυμία μου ήταν να μην κάνουμε πολύ θόρυβο. Από μόνη της η τρομακτική αυτή ιστορία των αποκαλύψεων σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης, είναι αβάσταχτη σαν σκέψη. Έχουν ειπωθεί ήδη αρκετά και θα ειπωθούν κι άλλα τόσα και γενικά σε αυτές τις περιπτώσεις δημοσιότητας, επικρατεί μια φασαρία που εμένα προσωπικά με ενοχλεί.

 Δεν θέλαμε να κάνουμε καμία υπόδειξη, καμία νουθεσία. Θέλαμε απλώς να δηλώσουμε ένα μικρό παρών σε αυτή τη θύελλα που αναπόφευκτα μας αφορά όλους. Δηλώνουμε πως είμαστε εδώ, είμαστε δυνατοί και είμαστε με κάθε άνθρωπο, γυναίκα ή άνδρα, που έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση.”

Οι φωτογραφίες ανεβαίνουν σε καθημερινή βάση και επεξεργάζονται από τον συνεργάτη της Βαρβάρας, Δημήτρη Βασιλειάδη όπου με πολύ υπομονή και επιμονή δημιουργεί μικρά θαύματα σε κάθε εργασία των εργαστηρίων.

”Η λεζάντα μας είναι «Θέατρο και Ενσυναίσθηση» γιατί όπως είναι γνωστό η ενασχόληση με το θέατρο έχει ένα μαγικό τρόπο να σε βάζει στα παπούτσια του άλλου, αλλά ο υπότιτλος μας είναι ξεκάθαρος. Είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή βίας και κάθε κακοποιητής θα μας βρίσκει μπροστά του.

Στόχος μας είναι η συμμετοχή όλων των μαθητών του εργαστηρίου, οπότε υπολογίζουμε πως σε μία εβδομάδα από τώρα θα έχει ολοκληρωθεί αυτό το project για να δώσει τη σειρά του στα επόμενα που έρχονται και από τα υπόλοιπα τμήματα των εργαστηρίων και της ΧΑΝΘ αλλά και του Ωδείου Βορείου Ελλάδος.Είμαστε δυνατοί και είμαστε #μετησοφία. Με την κάθε Σοφία αυτού του κόσμου.”