Η ζωή μετά το lockdown: Η κοινωνική απόσταση δεν είναι αρκετή

Επαγγελματικοί χώροι, σχολεία, καταστήματα, εστιατόρια και μπαρ, γυμναστήρια, θέατρα μουσεία ανοίγουν το ένα μετά το άλλο. Πώς όμως θα αισθανθούμε και πάλι ασφαλείς μέσα σε αυτούς τους δημόσιους χώρους; Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου στους οποίους θα πρέπει να εστιάσουμε;

Παρακάτω ακολουθούν σχετικές μελέτες που βοηθούν στην εξαγωγή σημαντικών συμπερασμάτων και μπορούν να αξιοποιηθούν στο μέλλον για πιο υγιείς χώρους.

Γραφείο

Στις 8 Μαρτίου, εμφανίστηκε κρούσμα κοροναϊού σε υπάλληλο τηλεφωνικού κέντρου σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή στην καρδιά της Σεούλ. Το γραφείο βρισκόταν στον 11ο όροφο ενός κτιρίου 19 ορόφων με εκατοντάδες γραφεία και διαμερίσματα. Πάνω από 1.000 άνθρωποι εργάζονταν ή ζούσαν στο κτίριο, μοιράζοντας τους ίδιους ανελκυστήρες και ένα κοινό λόμπι. Η πιθανότητα μαζικής μόλυνσης ήταν μεγάλη.

Ωστόσο, προς έκπληξη των ερευνητών, η μετάδοση του ιού περιορίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου σε άτομα του ορόφου που εργαζόταν ο ασθενής (94 από τα 97 άτομα) μολύνοντας κυρίως τα άτομα που εργάζονταν κοντά του (τα 2/3), παρά τους κοινούς χώρους αλληλεπίδρασης των ενοίκων της πολυκατοικίας.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Νότιας Κορέας συμπέρανε ότι η βασική αιτία της μετάδοσης δεν ήταν τα κοινά σημεία επαφής, όπως πόρτες ή ασανσέρ, αλλά ο κοινός αέρας. Όταν μιλάμε, φταρνιζόμαστε ή βήχουμε, παράγουμε σταγονίδια που μπορούν να φτάσουν στον διπλανό μας. Πόσο μάλλον όταν βρισκόμαστε σε έναν κλειστό, μη αεριζόμενο χώρο.

Το παραπάνω συμπέρασμα είναι σε πλήρη ταύτιση με τη γενικότερη και πιο πρόσφατη επιστημονική έρευνα, η οποία συνοψίζεται στο ότι ο ιός «δεν εξαπλώνεται τόσο εύκολα» μέσω της αφής κοινών επιφανειών, αλλά κυρίως από άτομο σε άτομο μέσω σταγονιδίων με την αναπνοή».

Τι μας λέει λοιπόν αυτό για το μέλλον του εργασιακού χώρου; Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας παρουσίασε ένα σχέδιο 50 σημείων για να κάνει τα γραφεία πιο ασφαλή: χρήση μάσκας για όλους τους υπαλλήλους, γραφεία σε απόσταση και τοποθετημένα ασύμμετρα, ώστε να μην κάθονται οι εργαζόμενοι ο ένας απέναντι στον άλλο ή κουβούκλια και διαχωριστικά ώστε να αποφεύγονται οι… ψεκασμοί.

Όσον αφορά, τα εταιρικά meetings της μετα-κοροναιού εποχής, οι Κορεάτες τα συνοψίζουν στα εξής: λιγότερα, ολιγομελή και μικρής διάρκειας, πάντα με μάσκες και παράθυρα ανοιχτά. Οι επαγγελματικοί χώροι θα πρέπει επίσης να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα του εξαερισμού.

Μία νέα κουλτούρα της επαγγελματικής ζωής φαίνεται να αναπτύσσεται όπου ο εργασιακός χώρος γίνεται λιγότερο κοινωνικός και διαδραστικός, και μάλλον θυμίζει περισσότερο με συγχώνευση πολλών ιδιωτικών σταθμών εργασίας.

Τίποτα ωστόσο δεν είναι σίγουρο, ιδιαίτερα αν οι επιχειρήσεις προβούν σε τακτικούς διαγνωστικούς ελέγχους έως ότου βρεθεί το εμβόλιο. Ισως έτσι κάποιοι εργαζόμενοι αισθάνονται ασφαλέστεροι στο γραφείο από ό, τι σε οποιονδήποτε άλλο δημόσιο χώρο. Φανταστείτε συναδέλφους να πίνουν το «ποτό μετά τη δουλειά» μέσα στο χώρο εργασίας αντί σε κάποιο μπαρ.

Εστιατόρια

Στις 24 Ιανουαρίου, μια πενταμελής οικογένεια που μόλις είχε φτάσει από τη Γιουχάν, κάθισε για μεσημεριανό γεύμα σε ένα πολυσύχναστο εστιατόριο της νότιας Κίνας, ανάμεσα σε άλλα δύο τραπέζια. Το κατάστημα είχε άλλα 80 άτομα, δε διέθετε παράθυρα, παρά μόνο ένα air condition.

Όταν έφυγαν από το εστιατόριο, ένα μέλος της οικογένειας είχε ήδη προσβληθεί από COVID-19. Μέσα σε δύο εβδομάδες, άτομα από τα διπλανά τραπέζια και 10 σερβιτόροι είχαν επίσης διαγνωσθεί με την ασθένεια.

Το συμπέρασμα: ένα ασυμπτωματικό άτομο σε ένα εστιατόριο είχε μολύνει άλλα 9 μέσω της ροής του αέρα του κλιματιστικού. Κανένας από τους δεκάδες άλλους πελάτες ή σερβιτόρους δεν αρρώστησε. Άλλη μία περίπτωση όπου η εστία μετάδοσης δεν ήταν η ανθρώπινη επαφή, αλλά ο αέρας του AC που μετέδιδε σταγονίδια μολυσμένα, σε συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Πολλές από τις απαραίτητες παρεμβάσεις για τα εστιατόρια θα ακολουθήσουν την ίδια φιλοσοφία με αυτές των επαγγελματικών χώρων, όπως χρήση μάσκας για τους σερβιτόρους και διαχωριστικά ανάμεσα στα τραπέζια.

Ιδιοκτήτες εστιατορίων σκέφτονται διάφορες λύσεις για να μειώσουν τον κίνδυνο αλληλεπίδρασης: παραγγελία μέσω internet πριν φτάσουν οι πελάτες στο κατάστημα ή μέσω tablet στο τραπέζι, ασφαλείς αποστάσεις στην κουζίνα, πιάτα που μπορούν να καταναλωθούν με τα χέρια όπως στην Κινέζικη κουζίνα, ακόμη και νιπτήρες μέσα στον κεντρικό χώρο για να πλένουν τα χέρια οι πελάτες.

Άλλη ιδέα: να λειτουργούν αποκλειστικά σε εξωτερικό χώρο. Κάποιες αμερικανικές πόλεις το έχουν κάνει ήδη, κλείνοντας κάποιους δρόμους αποκλειστικά για χρήση τραπεζοκαθισμάτων. Ωστόσο το σενάριο αυτό δεν είναι εφαρμόσιμο παντού, κυρίως λόγω των άστατων καιρικών συνθηκών σε πολλά μέρη του κόσμου. Κάποια εστιατόρια θα συνεχίσουν να υπάρχουν κυρίως με υπηρεσίες delivery και πώληση εκλεκτών ειδών παντοπωλείου, κάποια ίσως δεν ανοίξουν καθόλου.

Δημόσια ψυχαγωγία

Στις 10 Μαρτίου, 61 μέλη χορωδίας συγκεντρώθηκαν για πρόβα βόρεια του Σιάτλ. Τα μέλη τραγουδούσαν σε κοντινή απόσταση, μοιράζονταν σνακ και μάζευαν καρέκλες μαζί στο τέλος της συνάντησης. Ήταν ένα ιδιαίτερα επιθετικό ξέσπασμα καθώς συγκέντρωνε παράγοντες υψηλού κινδύνου: πλήθος συγκεντρωμένο σε έναν μικρό χώρο, που αναπνέει τον ίδιο αέρα, μοιράζεται φαγητό και πιάνει τις ίδιες επιφάνειες, μοιράζεται αέρα, φαγητό και επιφάνειες.

Ωστόσο, οι ερευνητές αποφάνθηκαν ότι «η πράξη του τραγουδιού, από μόνη της», μπορεί να συνέβαλε στη μετάδοση, καθώς κάποια άτομα τραγουδώντας ή απαγγέλλοντας δυνατά απελευθερώνουν περισσότερα σταγονίδια.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα που υποδηλώνει ότι τελικά η κοινωνική απόσταση δεν είναι αρκετή: Χρειάζεται έλεγχος του σάλιου. Άλλες χώρες το κάνουν ήδη. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Γερμανία απαγόρευσε το τραγούδι σε θρησκευτικές τελετές και η Νότια Κορέα απαγόρευσε το φτύσιμο στο επαγγελματικό πρωτάθλημα του μπέιζμπολ. Πώς μπορεί να περιοριστεί ο κίνδυνος σε μεγάλους δημόσιους χώρους όπως ένα γήπεδο ή ένα θέατρο;

Οι παρευρισκόμενοι θα φορούν μάσκες, όλα όσα μπορούν να γίνουν χωρίς επαφή πρέπει να γίνουν, συμπεριλαμβανομένων των εισιτηρίων και των παραχωρήσεων καθώς και με την διάθεση επιπλέον σημείων εισόδων.

Συνοψίζοντας, η ασφάλεια των δημόσιων χώρων απαιτεί μία ολοκληρωμένη στρατηγική, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος των αλληλεπιδράσεων που οδηγούν στην εξάπλωση του κοροναϊού.

Τα συμπεράσματα που προκύπτουν είναι σαφή: η διατήρηση ασφαλών αποστάσεων είναι σημαντική, κάθε δραστηριότητα χωρίς επαφή – ομιλία, φαγητό, προπόνηση – είναι πολύ πιο ασφαλής όταν γίνεται σε εξωτερικό χώρο, η χρήση μάσκας είναι πολύτιμη για την υγεία, και τέλος πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στη μετάδοση της νόσου μέσω των σταγονιδίων που παράγονται είτε με το φτέρνισμα, τη δυνατή ομιλία, ή το τραγούδι.

Πηγή: theatlantic.com