Μανιφέστο για την Κλιματική Αλλαγή: 8 προτάσεις για τους πολιτικούς μας
Σημαντικά ζητήματα που πρέπει να τεθούν.
Να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιος και τι, μέσα στην κόλαση, δεν είναι κόλαση, και να του δώσουμε διάρκεια, να του δώσουμε χώρο. / Ίταλο Καλβίνο, Αόρατες Πόλεις
Στους μικρούς μας τόπους οι νέες, τοπικές κυβερνήσεις μας ανέλαβαν τα ηνία και ήρθε η ώρα να κυβερνήσουν. Μα από τα προγράμματα και τους σχεδιασμούς τους, από τον λόγο και το όραμά τους λείπει ένα πρόβλημα που σταδιακά ξεπροβάλλει όλο και πιο έντονα. Η κλιματική αλλαγή.
Στα μακρινά σημεία του ορίζοντα δάση ζωογόνα ισοπεδώνονται για να φυτευθούν μονοκαλλιέργειες και να εγκατασταθούν τεράστιες κτηνοτροφικές μονάδες. Στα νερά των ωκεανών εκεί που η ματιά μας δε μπορεί να φτάσει, τα υποθαλάσσια οικοσυστήματα πεθαίνουν. Στον αέρα που δεν βλέπουμε, μα παρ’ όλα αυτά αναπνέουμε, οι ρυπογόνες ουσίες πληθαίνουν.
Στα μακρινά σημεία του ορίζοντα νέοι άνθρωποι διαδηλώνουν και εξεγείρονται γι’ αυτά τα ασυνήθιστα ζητήματα. Για τα μολυσμένα εδάφη, για την υπερκατανάλωση που παράγει σωρούς σκουπιδιών, για την εντατική καλλιέργεια που δηλητηριάζει την τροφή, για την υπεραλίευση. Είναι άνθρωποι που εκκολάφθηκαν μέσα στην κλιματική κρίση και γνωρίζουν τις προκλήσεις που έρχονται, αλλά και τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται.
Στα μακρινά σημεία του ορίζοντα υπάρχουν πόλεις και πολιτικοί που φημίζονται για τη διορατικότητά τους και λαμβάνουν μέτρα για να μεταμορφώσουν τους τόπους τους ενώπιων της κλιματικής αλλαγής, να τους κάνουν πιο ανθεκτικούς και πιο συμβατούς.
Αυτή τη διορατικότητα, ζητούμε και από τους δικούς μας νεοεκλεγέντες, τοπικούς και εθνικούς μας κυβερνήτες. Αυτά τα σημαντικά ζητήματα ζητούμε να προστεθούν στους πολιτικούς σχεδιασμούς τους, ώστε μέσα στην επόμενη τετραετία οι πόλεις μας να είναι πιο δυνατές, πιο ανθεκτικές, πιο βιώσιμες. Πώς θα μπορούσε να γίνει;
– Τροποποιώντας τις καλλιεργητικές πρακτικές ώστε να ενδυναμώσουμε τα εδάφη μας. Οι ομάδες καλλιεργητών που παράγουν εποχιακά και βιώσιμα πληθαίνουν. Η σύνδεση τους με υπεύθυνους καταναλωτές μπορεί να προσφέρει τεράστια δυναμική τόσο στις πόλεις μας όσο και στα χωριά μας. Ένας καλλιεργητής μπορεί να προμηθεύει με καλάθια φρέσκιας και υγειινής τροφής ένα ολόκληρο πολεοδομικό συγκρότημα και να διατηρεί μια κερδοφόρα παραγωγική επιχείρηση που στηρίζεται σε πιο βιώσιμες καλλιεργητικές πρακτικές.
– Ενισχύοντας πιο βιώσιμους τρόπους μετακίνησης, τις πεζοδρομήσεις, τους ποδηλατοδρόμους, τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
– Ενδυναμώνοντας τις ενεργειακές κοινότητες, ώστε να δωθεί το δικαίωμα σε συνασπισμούς κατοίκων και ενώσεις κτηρίων και πολυκατοικιών να φτιάξουν ενεργειακούς συνεταιρισμούς που παράγουν και καταναλώνουν τη δική τους καθαρή ενέργεια.
– Πληθαίνοντας τα πάρκα προστασίας της άγριας ζωής.
– Μειώνοντας τα απορρίμματα που παράγουμε συνολικά και σχεδιάζοντας μια σοφότερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση των απορριμάτων που παράγουμε.
– Χτίζοντας την ταυτότητα των τόπων μας, πάνω στις ιδιαιτερότητες τους. Κτήρια φτιαγμένα από υλικά που μας δίνει η ίδια η γη μας, προϊόντα που φύονται ιδανικά στο έδαφός μας και στα νερά μας. Η ταυτότητα ενός τόπου διακρίνεται από την αυθεντικότητα του δικού του ιδιαίτερου περιβάλλοντος και όχι από το πόσο πιστά ακολουθεί τα διεθνή πρότυπα.
– Ενισχύοντας τη σχέση των νέων με το περιβάλλον, μέσω των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ώστε να αναγνωριστεί η σημασία του δέντρου, του δάσους, του καθαρού νερού και αέρα στη ζωή της ανθρώπινής μας κοινωνίας.
– Συμπεριλαμβάνοντας πιο ενεργά τις γυναίκες στον αστικό σχεδιασμό. Μέχρι τώρα, ο αστικός σχεδιασμός γίνεται κυρίως με πρότυπο τον μέσο άνδρα, δυσκολεύοντας τη ζωή των γυναικών, των παιδιών και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Εν όψει της κλιματικής κρίσης, αυτά τα ζητήματα συγκαταλέγουμε στα πλέον σημαντικά του καιρού μας. Και πολλοί θα κρίνουμε την επιτυχία ή την αποτυχία των νεοεκλεγέντων μας κυβερνητών βάσει όσων θα έχουν υλοποιηθεί γύρω από αυτά. Αυτά θα συνεχίσουμε να ζητάμε, σύμφωνα με αυτά θα αρθρώνουμε τα αιτήματά μας.
