Αφήστε τη Γκρέτα ήσυχη επιτέλους
Τα παιδιά μας πρέπει να είναι καλύτεροι άνθρωποι από εμάς και η Γκρέτα σίγουρα εκπροσωπεί το μέλλον που θα ήθελα εγώ να δω.
Βλέπω όλο αυτό τον καιρό που έχει γίνει γνωστή η Γκρέτα Τούνμπεργκ και η δράση της, τον πόλεμο που γίνεται εναντίον της από πολιτικούς μέχρι καθημερινούς ανθρώπους. Και αναρωτιέμαι πώς γίνεται να υπάρχει τόσο μίσος και αρνητικότητα για ένα δεκαεξάχρονο παιδί που στο κάτω κάτω δεν ενοχλεί κανένα και ό,τι λέει είναι η ωμή αλήθεια.
Αμφισβητεί κανείς πως πρέπει να πάρουμε μέτρα σε διεθνές, εθνικό και προσωπικό επίπεδο για να μειώσουμε τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής που οι ίδιοι προξενήσαμε;
Αμφισβητεί κανείς πως ο χρόνος τελειώνει και δε μπορούμε πλέον να μένουμε άπραγοι μπροστά στην απειλή;
Όταν το εγγόνι σου θα σε ρωτήσει «εσύ γιαγιά τι έκανες όταν μάθατε πως η γη καταστρέφεται;», εσύ θα πεις «σχολίαζα πως ένα δεκαεξάχρονο έχει άσπεργκερ και πρέπει να γυρίσει στο σχολείο της»;
Νομίζετε ότι η κλιματική αλλαγή σημαίνει φόρους και δασμούς.
Νομίζετε ότι τα εγγόνια σας θα έχουν κόσμο να ζήσουν.
Νομίζετε ότι δε θα χρειαστεί να μεταναστεύσει η μισή υφήλιος σε ψυχρότερες περιοχές.
Νομίζετε ότι δε θα βουλιάξει το Μανχάταν.
Ρωτήστε τους αγρότες που κάθε χρόνο βλέπουν τα καιρικά φαινόμενα να χειροτερεύουν και τις σοδειές τους να καταστρέφονται.
Ρωτήστε τις χώρες σαν την Ινδία που ήδη έχει αρχίσει να τελειώνει το νερό. Ρωτήστε την Καλιφόρνια και όλη την Ελλάδα που οι φωτιές έχουν βγει εκτός ελέγχου.
Νομίζετε ότι η Ευρώπη είναι ασφαλής; Ότι η Ελλάδα είναι ασφαλής;
Υπεραλιεύουμε τα ύδατα μας, καίμε τα δάση μας, έχουμε συχνότερους καύσωνες και ξηρασίες.
Κι εσείς μου λέτε ότι η Γκρέτα φαίνεται θυμωμένη;
Εγώ ρωτάω γιατί δεν είστε εσείς; Εσείς ποτέ θα θυμώσετε;
Πότε θα ασχοληθείτε με αυτό το θέμα ζωής και θανάτου;
Ακόμη και αν ξυπνούσατε αύριο το πρωί και δεν υπήρχε κρίση, είχαμε όλοι καλή δουλειά και ζούσαμε σε μια οικονομική ουτοπία, δε θα είχε σημασία. Τίποτε άλλο δεν έχει σημασία. Οι πράξεις ή η απραξία μας τα επόμενα 30 χρόνια θα πυροδοτήσουν μια αλυσιδωτή αντίδραση στο οικοσύστημα που θα ηχεί 1000 χρόνια.
Όχι που λέει ο λόγος. Όντως 1000 χρόνια. Και τότε δε θα μπορεί να το σταματήσει κανείς.
Και αυτό που μου κάνει περισσότερη εντύπωση είναι ότι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι απορρίπτουν την κλιματική αλλαγή ως μύθο. Ο στρουθοκαμηλισμός πότε δεν έσωσε κανέναν. Ποιος νομίζετε ότι θα νιώσει περισσότερο τις επιπτώσεις; Ο Τραμπ και ο Μπέζος ή οι φτωχοί; Το 1% είναι ασφαλές, πάντα! Δική μας δουλειά είναι να τους πιέσουμε για το κοινό καλό. Πλέον πρέπει να τη λέμε κλιματική κρίση, όχι κλιματική αλλαγή.
Σε τελική ανάλυση, αυτό με το οποίο έχω περισσότερο πρόβλημα είναι η ad hominem επίθεση που γίνεται στην Γκρέτα και τους γονείς της. Μεγαλώστε εσείς τα παιδιά σας όπως κρίνετε εσείς σωστό, και αφήστε τους γονείς της Γκρέτα να ανησυχούν για το δικό τους παιδί. Τις γνώμες του ο καθένας τις κρατάει για τον εαυτό του. Αυτό είναι ένας καλός γενικός κανόνας να ακολουθούμε στη ζωή μας σε όλους τους τομείς. Ειδικότερα στην ανατροφή των παιδιών μου φαίνεται πως οι ανεπιθύμητες συμβουλές είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί. Την ενέργεια που ξοδεύετε για τις ζωές των άλλων αφιερώστε την στο να ενημερωθείτε για το πως μπορείτε να βοηθήσετε τα δικά σας παιδιά, να καλυτερεύσετε τη δική τους ζωή και να αφουγκραστείτε τα προβλήματά τους.
Τα παιδιά μας πρέπει να είναι καλύτεροι άνθρωποι από εμάς και η Γκρέτα σίγουρα εκπροσωπεί το μέλλον που θα ήθελα εγώ να δω.
