Αυτόπτες μάρτυρες της Ιστορίας.

Ήταν ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου. Μια νύχτα στις αρχές του Αυγούστου του 1990 όταν είδαμε για πρώτη φορά στους δέκτες της τηλεόρασης μας έναν πόλεμο σε απευθείας μετάδοση. Πράσινα τροχιοδεικτικά στον αέρα. Ήταν η πολεμική σύρραξη ανάμεσα σε μια διεθνή συμμαχία από τουλάχιστον 31 κράτη υπό την καθοδήγηση των Η.Π.Α. και την εξουσιοδότηση του Ο.Η.Ε. κατά του Ιράκ, για την απελευθέρωση του Κουβέιτ. Η τιμωρία είχε ξεκινήσει.

Στα 25 χρόνια που πέρασαν από κείνη τη νύχτα ο κόσμος άλλαξε δραματικά. Η ιερή συμμαχία της Δύσης επέστρεψε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν πολλές φορές και τα αντίποινα δεν άργησαν να έρθουν. Στη Nέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Μαδρίτη. Με τον πιο ακραίο τρόπο και από τους πιο ακραίους ανθρώπους χωρίς καμία ηθική αναστολή. Στα σπίτια αυτή τη φορά των τιμωρών. Η λογική των επεμβάσεων σε χώρες, των καρατομήσεων κυβερνήσεων τυραννικών ή απλά μη ελεγχόμενων, το ξαναμοίρασμα των ζωνών επιρροής, εκτός από παγκόσμια δράματα, όπως της Συρίας και ξεκληρισμένους λαούς που είδαν τις ζωές τους να διαλύονται σε λίγα 24ωρα, έφερε μοιραία την άνοδο εξτρεμιστικών στοιχείων που ανέλαβαν τα αντίποινα. Με όπλα αγορασμένα από τις βιομηχανίες των ίδιων χωρών των τιμωρών και χέρια οπλισμένα από άγνωστα κέντρα που όμως πια δεν μπορούν να τα ελέγξουν. Την ίδια νύχτα που τα διεθνή media πανηγύριζαν για το θάνατο του Τζιχάντι Τζον η μεγαλύτερη επίθεση σε ιστορία ευρωπαϊκής πόλης ξεκινούσε.

Σήμερα το δόγμα του Σοκ  είναι προνόμιο όλου του κόσμου.  Θυμήσου  μόνο φέτος τη νύχτα στο Παρίσι, τη μέρα στις Βρυξέλλες, την επίθεση στο Ατατούρκ, το gay club στο Ορλάντο και τώρα το πραξικόπημα στην Τουρκία. Όλα σε απευθείας μετάδοση. Όλα on camera.

H ιστορία γράφεται πια μπροστά στα μάτια μας, δεν διαβάζουμε για αυτή τη ζούμε ως αυτόπτες μάρτυρες. Με κάθε τρόπο. Στην οθόνη της τηλεόρασης, σε μια φωτογραφία στο twitter, μια live μετάδοση στο fb.

Ο φόβος φωλιάζει στις καρδιές των ανθρώπων και οι συνέπειες αυτής της εγκαθίδρυσής του  είναι πια ανυπολόγιστες.

Ο καθένας από μας γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της ζώσας Ιστορίας. Έχει να τη διηγείται στις επόμενες γενιές γιατί απλά την έζησε σε απευθείας μετάδοση. Όχι με καθυστέρηση, αλλά την ώρα που συμβαίνει.