Οι άγιοι, οι “προφητείες” και η στρεβλή χρήση τους για να πλουτίζουν κάποιοι

του π. Ιουστίνου – Ιωάννη Κεφαλούρου, MTh

“Οι άγιοι χορταίνουν με την προσευχή και ξεδιψούν με τη σιωπή. Δεν προφητεύουν μήτε τον πόλεμο μήτε το διχασμό”.

Νομίζω πως ετούτες τις μέρες παραέγινε το κακό. Εκατοντάδες δημοσιεύσεις για τις δήθεν προφητείες ειπωμένες τάχατες από νεοφανείς αγίους οι οποίοι λες και δεν έκαμαν τίποτε άλλο στη βιωτή τους παρά μόνο μίλαγαν για όλους και για όλα. Κι από την άλλη μια γεροντο-τρομό λαγνεία η οποία κάνει όλους εκείνους που είτε την παράγουν, είτε την αναπαράγουν και την διοχετεύουν σε αμφίβολης ποιότητας κανάλια και ΜΜΕ να νιώθουν έκσταση και μια απέραντη ηδονή που ο τάδε ή ο δήνα γέροντας προφητεύει το χαμό, την καταστροφή, τη φωτιά και το θάνατο. Κι αναρωτιέσαι αν ποτέ όλοι αυτοί οι “τζιχαντιστές” της Ορθοδοξίας άφησαν έστω και μια χαραμάδα στην ψυχή τους για να τους διαπεράσει το απαλό αγέρι της θεϊκής πνοής που αντιστρατεύεται το θάνατο και πολιτεύεται  τη ζωή.

Είναι άδικο που κάποιοι χαμηλώνουν τόσο πολύ πνευματικά αναστήματα τα οποία δίνουν λάμψη και φως σε εποχές δύσκολες. Είναι κρίμα που κόβουν και ράβουν αγίους ανάλογα με τις δικές τους προσωπικές ,ψυχολογικές και οικονομικές ανάγκες.  Πουλάει όλο το πακέτο κι όλοι κάτι έχουν να κερδίσουν. Κι αναλογίζομαι πως αν σήμερα τους ρωτούσαμε για όλα αυτά που γράφουν εξ΄ ονόματος τους τι θα έλεγαν. Μάλλον πάλι τίποτε. Πάλι το βλέμμα τους θα είχε εκείνη την υπερκόσμια γαλήνη του ανθρώπου που νιώθει πως ο δρόμος της σιωπής και της προσευχής είναι η δική του πορεία προς το αιώνιο. Θα χαμήλωναν τα μάτια και θα δέονταν “υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου”, γιατί αυτό είναι το ευχαριστηριακό ήθος του χριστιανού. Για όλο τον κόσμο, χωρίς να διακρίνουν χρώμα, γλώσσα και θρησκεία. Κι ετούτο γιατί οι άγιοι είναι πάνω και πέρα από τους διαχωρισμούς. Εικόνα του Θεού ο άνθρωπος και μόνο ως τέτοια εικόνα μπορεί να γίνει κατανοητή από τον άγιο.

Υπάρχει ένα βιβλίο που λέγεται “Γεροντικό”. Μέσα στις σελίδες τους δεκάδες ιστορίες ασκητών που το στομάχι τους δεν χόρτασε το ψωμί και τα βλέφαρα τους τον ύπνο. Αυστηροί με τον εαυτό τους, επιεικείς με τους άλλους. Προσφέρουν και δεν ζητούν. Μακάριοι μέσα στη γαλήνη της απομόνωσης τους στα όρη και στις οπές της γης. Νύχτα και μέρα πολεμούν το κακό με όποια μορφή κι αν έχει. Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει ένα τέτοιο βιβλίο αμέσως θα καταλάβει πως όλες οι προφητείες περί πολέμων και καταστροφών επί των ημερών μας είναι δημιούργημα της νοσηρής φαντασίας ψυχοπαθών και άκρως επικίνδυνων ατόμων που καμία απολύτως σχέση δεν έχουν και δεν πρόκειται να αποκτήσουν με το πραγματικό ασκητικό φρόνημα των σύγχρονων μας αγίων και ασκητών. Κι τούτο γιατί πήραν στα σοβαρά το λόγο του ευαγγελίου :“Μακάριοι οι ειρηνοποιεί , ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται” (Μτθ. 5,9).

Διαβάστε επίσης: Η άλλη φωνή της Εκκλησίας