Parallax View

Αιχμάλωτος στην γιορτή της πόλης

Η Θεσσαλονίκη δεν γίνεται φρούριο στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Γίνεται φυλακή

Parallaxi
αιχμάλωτος-στην-γιορτή-της-πόλης-1372369
Parallaxi

Λέξεις: Σάκης Αποστολάκης 

Ημερολόγιον Ντελίβερι Επεισόδιον 63ον Αιχμάλωτος στη γιορτή της πόλης Να με συγχωρείτε, αλλά η ΔΕΘ δεν είναι γιορτή της πόλης. Δεν γίνεται γιορτή σε πόλη φρούριο. Που δεν είναι καν φρούριο δηλαδή. Η Θεσσαλονίκη δεν γίνεται φρούριο στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Γίνεται φυλακή.

Γιατί οι κάτοικοι του κέντρου είναι φυλακισμένοι στα σπίτια τους. Η αστυνομία δεν παρακολουθεί με ντρόουνς τι γίνεται έξω από τα τείχη της φυλακής. Παρακολουθεί τι γίνεται μέσα. Τα ΜΑΤ δεν ασχολούνται με το τι γίνεται εκτός των τειχών της φυλακής, αλλά με τις πορείες που γίνονται εντός των τειχών. Το τι γίνεται έξω από τα τείχη της φυλακής, δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ούτε την αστυνομία, ούτε την κυβέρνηση, ούτε τους τουρίστες δημοσιογράφους. Κάποιοι, οι διαπιστευμένοι, οι κυριλέ, ασχολούνται με το τι θα ανακοινώσει ο διευθυντής των φυλακών στην ομιλία του. Κάποιοι άλλοι, οι άτυχοι, εξοπλισμένοι με τις, απαραίτητες για το δημοσιογραφικό έργο, αντιασφυξιογόνες μάσκες, ασχολούνται με τις διαμαρτυρίες και τις μάχες αστυνομίας – κρατουμένων. Κατά το βράδυ οι πιο σκληροπυρηνικοί προχωρούν σε απόπειρα εξέγερσης. Βάζουν φωτιές και σπάνε διάφορες εγκαταστάσεις της φυλακής και επεμβαίνουν τα ΜΑΤ με δακρυγόνα και γκλομπ, για να καταστείλουν την εξέγερση, όπως ακριβώς βλέπουμε στις ταινίες με τις εξεγέρσεις φυλακισμένων. Βέβαια, στις διαμαρτυρίες και στις εξεγέρσεις των κρατουμένων , δεν συμμετέχουν όλοι. Κάποιοι κάθονται στα κελιά τους. Όπως κάθονται αποκλεισμένοι και φυλακισμένοι στα σπίτια τους οι κάτοικοι του κέντρου της πόλης. Δεν είναι γιορτή της πόλης αυτό που γίνεται στην περίοδο της ΔΕΘ. Γιορτή είναι ίσως για τους τουρίστες εξ Αθηνών, που έρχονται να γευτούν την “ερωτική Θεσσαλονίκη” (τα κρεβάτια των ξενοδοχείων της πόλης έχουν πολλές πικάντικες ιστορίες να διηγηθούν) και την εξαιρετική κουζίνα της πόλης που πολιορκείται από ξένες και ντόπιες φαστ φουντ αλυσίδες, που προσφέρουν κάθε λογής μπέργκερ. Δεν μπορεί να είναι γιορτή η απόβαση εκατοντάδων ή και χιλιάδων τουριστών εξ Αθηνών – με πρώτη και καλύτερη την κυβέρνηση – με τη συνοδεία εκατοντάδων δημοσιογράφων και παρατρεχάμενων αξιωματούχων αχθοφόρων σκερπανοπερήφανων, ντυμένων τη γλίτσα του γλειψίματος, που φωτογραφίζονται σαν εραστές γραβατωμένοι με τον κάθε υπουργό, υφυπουργό, ανθυποϋφυπουργό και κρατικοδίαιτο ανθυποπαράγοντα, τουρίστα ή ντόπιο.

Δεν είναι γιορτή όταν δεν αφορά την πόλη. Δηλαδή τους κατοίκους της πόλης. Γιατί οι πόλεις, είναι οι κάτοικοί της. Δεν είναι τα κτίρια. Πώς μπορεί να γιορτάσει κάποιος αποκλεισμένος μέσα στο διαμέρισμά του, με τα παράθυρα ερμητικά κλειστά για να μην εισβάλουν μέσα στο σπίτι του τα δακρυγόνα του στρατού απόβασης των ΜΑΤ; Όταν δεν του επιτρέπεται να κυκλοφορήσει; Όταν σε κάθε γωνιά υπάρχει και μια κλούβα των ΜΑΤ, ντόπιων και τουριστών ΜΑΤ, που από το πρωί δεν κάνουν τίποτ’ άλλο από το να πίνουν φραπέδες και φρέντους εσπρέσους (όπως παλιά στο χωριό) μέσα ή έξω από την κλούβα, που έχει συνεχώς αναμμένη τη μηχανή και ντουμανιάζει τον τόπο για να λειτουργεί ο κλιματισμός, ώστε να πίνουν άνετα τον φρέντο εσπρέσσο τους μέσα στην κλούβα. Δεν είναι γιορτή της πόλης. Είναι η εκτός Αθηνών γιορτή μιας κλίκας, με τα στρατεύματα που την προστατεύουν, από όσους πλήττονται από τις αποφάσεις και τις πολιτικές της. Ένας περιφερόμενος θίασος άσχετων με τη ζωή και την πραγματικότητα που ζει ο κάθε πολίτης καθημερινά. Που πάει στο σούπερ μάρκετ με τρόμο. Που όταν τελειώνει ο μισθός, περισσεύει μίσος μήνας. Και σου ‘ρχεται ο υπέρτατος άρχων, με την κουστωδία χειροκροτητών του και τους γελωτοποιούς του, να σου ανακοινώσει καθρεφτάκια και να μοιράσει σανό για υπεράριθμα δίποδα γίδια του ΟΠΕΚΕΠΕ και να κάνει επανεκκίνηση στο κυβερνητικό έργο με λαϊκό πρόσημο. Κι εσύ, τρέχεις να τελειώσεις τις δουλειές και να γυρίσεις γρήγορα στο σπίτι σου στο κέντρο, πριν κλείσουν οι πύλες της φυλακής και αποκλειστείς απ’έξω. Τρέχεις να προλάβεις να αποκλειστείς στο προσωπικό κελί σου, εντός της φυλακής, παρέα με την ελευθερία σου, ενώ η πόλη “γιορτάζει” μια γιορτή που δεν σε αφορά και δεν σε αφορούσε ποτέ.

*Ο Σάκης Αποστολάκης είναι δημοσιογράφος και ντελίβερι

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα