Ακριβή μου κανονικότητα!

Λέξεις: Ιωάννα Κακούρη 

Ακριβό σπορ η κανονικότητα. Και να φανταστείς, αυτοί που επιλέγονται κατά βάση γι’ αυτό το άθλημα είναι φτωχοί, τα δίδακτρα δε βγαίνουν. Απ’ την άλλη, οι πιο ευκατάστατοι παίρνουν άνετα απαλλαγή, κάνουν και τη βουτιά τους στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και μην τους είδατε. Τραβάνε αν θέλουν γι’ άλλο άθλημα, πιο ξεκούραστο κι ωραίο, που το λένε εκκεντρικότητα. 

Πανάκριβη, φαρμάκι η κανονικότητα. Κι αν δεν έχεις να την πληρώσεις, σου ‘ρχεται ένα χαρτί με τ’ όνομά σου κι από κάτω, με μεγάλα γράμματα, η λέξη «κουσούρι». Η πλέον ειδεχθής κι αρρωστημένη λέξη, που θα ‘πρεπε να καταδικαστεί για αμέτρητα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Πόσοι και πόσοι άνθρωποι δεν πέρασαν ζωές – κολαστήρια μ’ αυτήν τη ληξιπρόθεσμη οφειλή στα χέρια τους.

Η εβδομάδα που διανύουμε έχει βαλθεί για τα καλά να γίνει το πλυντήριο της κανονικότητας. Δημοσιογραφικά και μη ανδρείκελα έχουν ανασκουμπωθεί στη μπουγάδα, προκειμένου να ξεπλύνουν τους λεκέδες πολλών και σκοτεινών δεκαετιών. Να μας μάθουν απ’ την αρχή πως άλλο άνθρωποι κι άλλο ομοφυλόφιλοι. Αλλιώς να σε πάρει ο άντρας σου με δόξα και τιμή κι αλλιώς να σ’ έχει αστεφάνωτη. Άλλο πράγμα ο φιλήσυχος οικογενειάρχης που εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή κι άλλο ο αποσυνάγωγος.

Να, λοιπόν, που καλούνται πάλι οι «φτωχοί» αυτής της ιστορίας να πληρώσουν, πάνω που είχε αρχίσει να διαγράφεται το χρέος τους προς την κανονικότητα. Φτου κι απ’ την αρχή ν’ αποδείξει μια μάνα πως η μονογονεϊκή οικογένειά της είναι εξίσου κανονική με την παραδοσιακή, ένα αγόρι που αγαπάει αγόρι πως έχει τα ίδια δικαιώματα μ’ ένα αγόρι που αγαπάει κορίτσι, ένας πρόσφυγας πως η ζωή του είναι τόσο σημαντική και κανονική όσο κι η δική μας.

Η βρομιά της κανονικότητας δεν ξεπλένεται, γιατί το αίμα απ’ τις πληγές των μη κανονικών είναι μεγάλος και δύσκολος λεκές, που έχει ποτίσει για τα καλά και δε φεύγει. Όσο λουλάκι κι αν του ρίξουν.