Αλήθεια τώρα, φοβόμαστε τους νέους;
Αν το πρόσωπο του μέλλοντος μιας χώρας μας φοβίζει κάτι δεν πάει καλά...
Δεν ξέρω τι είναι πιο επικίνδυνο για μια χώρα, ένα μάτσο εικοσάρηδες σε μια κατάληψη ενός ετοιμόρροπου κτιρίου ή δέκα εργολάβοι βαρώνοι των media, των δημοσίων έργων και του μαύρου χρήματος που λυμαίνονται ένα κράτος;
Σε αυτή τη χώρα που όλα παρουσιάζονται κατά το δοκούν, καλά είναι που και που να ανοίγουμε τα αυτιά μας στη σοφία.
Αν είναι να κατασκευάσεις εχθρούς της δημοκρατίας δες ποιοι αληθινά είναι.
Αλήθεια τώρα η δημοκρατία κινδυνεύει από αυτά δέκα κράνη και τα καδρόνια που βρέθηκαν εκεί κάτω στην ΑΣΣΟΕ που για αυτό έπρεπε να σφραγιστεί και να μπουκάρουν τα ΜΑΤ να δείρουν φοιτητές; Ή από την μυστηριώδη εξαφάνιση στοιχείων, τους νόμους που ξεπλένουν χρέη επιχειρηματιών, την καταπάτηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας με διορισμούς ανίκανων ανθρώπων, τις φωτογραφικές διατάξεις υπέρ προσώπων, την απόσπαση και κατακερματισμό αρχαιοτήτων προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων και τέλος τέλος τη λειτουργία του κράτους προς όφελος ολίγων και εκλεκτών;
Προφανώς ένα δελτίο τύπου της αστυνομίας για έναν φοιτητή στην ΑΣΣΟΕ που αποκρύπτει ότι ο άνθρωπος είναι φοιτητής και λέει μισή αλήθεια, ότι δηλαδή συνελήφθη κάποιος που δεν ήταν απλά φοιτητής της ΑΣΣΟΕ, ωσάν να ήταν ξένος με την πανεπιστημιακή κοινότητα, ή ένα πρόθυμο τρολ που θα σχολιάσει την ”αυθάθεια” ενός πιτσιρικά να δείξει με το δάχτυλο έναν αστυνομικό καθώς του μιλά, εξυπηρετούν μια χαρά το κλίμα της ενοχοποίησης.
Ο μέγιστος Μάνος Χατζιδάκις είχε πει κάποτε:
Είδαμε Έλληνες αστυνόμους της αστυνομίας να χτυπούν με πάθος Έλληνες φοιτητές που δεν τους μοιάζουν. Η εξουσία είναι άθλια και απάνθρωπη. Προς τα κει πρέπει να στρέψουμε το μίσος και τους αγώνες μας. Βάλε να ακούσεις: