Ανταπόκριση: Το Μπαλί αλλάζει λόγω του ιού

Εδώ τα πράγματα γίνονται συνέχεια και περισσότερο άσχημα. Όχι από κρούσματα και θανάτους, αλλά από την πείνα. Μόνο χθες έμαθα για δυο ληστείες σε τουρίστριες που έχουν αποκλειστεί εδώ, που την μια την γνωρίζω προσωπικά και την άλλη την γνωρίζει μια φίλη μου. Κλοπές ληστείες εγκληματικότητα, πράγματα άγνωστα στο νησί σε αυτό τον βαθμό. Σήμερα έμαθα ότι κλέβουν πλέον τα πάντα, κράνη, αυγά, σκυλιά, τα πάντα.

Όχι τόσο οι μπαλινέζοι, αυτοί ακόμα και στο χωριό τους να πάνε ένα κρεβάτι και ένα πιάτο με ρύζι να φάνε θα βρουν, αλλά εδώ έχει αποκλειστεί περίπου 500.000 κόσμος από αλλά νησιά, όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν η δεν επέλεξαν να φύγουν, η συντριπτική πλειοψηφία εργαζόμενοι, που πλέον από τέλη Μαρτίου δεν έχουν δουλειά και ο μισθός του Μαρτίου έχει τελειώσει. Αυτοί πρέπει να πληρώνουν το δωμάτιο τους και να βρουν χρήματα να φάνε.

Μετά τις 9 το βράδυ δεν είναι τίποτα ανοιχτό, απαγορεύεται και η εγκληματικότητα είναι ο κυρίως λόγος της απαγόρευσης, δεν είναι ότι καλύτερο να κυκλοφορείς το βράδυ. Εγώ στο σπίτι μου νιώθω 100% ασφαλής γιατί η γειτονιά μου αποτελείτε μόνο από μπαλινέζικες οικογένειες και δεν έχουμε κόσμο από αλλά νησιά, αλλά η αλήθεια είναι ότι σήμερα που ήθελα να πάω από μια καβάτζα να κατέβω παραλία για το ηλιοβασίλεμα, φοβήθηκα και δεν πήγα, γιατί πρέπει να περάσω ένα στενό, που οτιδήποτε και να γίνει δεν σε ακούει ούτε σε βλέπει κανείς και έχει όλες τις προδιαγραφές για να την στήσουν σε δυτικούς, που γνωρίζουν ότι από εκεί πάνε παραλία.

Σκέφτομαι τι θα γίνει το επόμενο διάστημα, γιατί πέρα του Lock Down μέχρι τέλη Μαΐου, γενικότερα δεν βλέπω φως σύντομα. Είναι πρωτόγνωρα τα συναισθήματα και η εμπειρία για μένα, δεν έχω βρεθεί ποτέ στην ζωή μου κάτω από ανάλογες συνθήκες, που ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας να πεινάει ( στην κυριολεξία όμως) και να το οδηγούν αποκλειστικά τα αρχέγονα ένστικτα του, πόσο μάλλον που ούτε εγώ πατάω γερά μέσα σε όλο αυτό