Αντέξατε να δείτε τα καλλιστεία μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια;
Πίσω ολοταχώς: Η ναφθαλίνη είναι το δεύτερο δέρμα της τηλεοπτικής πραγματικότητας στην Ελλάδα.
Την Κυριακή είναι σπάνιο να πετύχεις κάτι αξιόλογο στην ελληνική τηλεόραση. Η μελαγχολία για την έναρξη της νέας εβδομάδας μοιάζει να είναι διάχυτη και στον προγραμματισμό των καναλιών, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς τη γενικότερη παρακμή του μέσου. Η έλλειψη φαντασίας και η επιστροφή σε παλιά, δοκιμασμένα project είναι το δεύτερο δέρμα της τηλεοπτικής πραγματικότητας και κάθε φορά που κάποιο σόου αναδύεται από τη ναφθαλίνη, κάπου μακριά, σε ένα παράλληλο σύμπαν, μια πρωτοποριακή ιδέα πέφτει σε βαθιά κατάθλιψη.
Χθες το βράδυ, μετά από οκτώ ολόκληρα χρόνια, ο θεσμός των καλλιστείων επέστρεψε στην τηλεοπτική μας οθόνη. 18 κορίτσια από όλη την Ελλάδα μπήκαν στη διαδικασία να κυνηγήσουν το όνειρό τους, δηλαδή ένα στέμμα στο πιο ψηλό βάθρο του ναρκισσισμού. Εμφανίσεις με μαγιό, εμφανίσεις με βραδινά φορέματα, πασαρέλα και promo video σε ηλιόλουστους προορισμούς. Με το ημερολόγιο να δείχνει 2018, το θέαμα ήταν σχεδόν σαν να μεταδιδόταν σε επανάληψη, ως μαγνητοσκοπημένο κομμάτι ενός αφιερώματος για κάτι που είχε θέση στην προ κρίσης Ελλάδα αλλά τώρα το έχει πια ξεπεράσει η εποχή του.
Κι όμως, η μετάδοση ήταν ολοζώντανη. Και τα χρόνια της ύφεσης δεν έκαναν σε καμία περίπτωση την τηλεόραση σοφότερη. Αντιθέτως, το «έπιπλο» του σαλονιού μας τρέχει με τρομακτική όπισθεν στην πηγή των πιο παρωχημένων μη-εμπνεύσεων.
«Η ομορφιά δεν εξηγείται, αναλύεται όμως», είπε στον πρόλογό της η εκθαμβωτική παρουσιάστρια, για να καταλήξει στη διαπίστωση ότι «πάνω από όλα είναι το μορφωτικό επίπεδο». Κατάφωρη πλάνη από ένα προϊόν που δεν χρίζει Σταρ Ελλάς την κοπέλα που δούλεψε πιο σκληρά για να ακονίσει σαν ξυράφι το μυαλό της ώστε να διαπρέψει στις επιστήμες, τις τέχνες και τα γράμματα, αλλά επιβραβεύει την αψεγάδιαστη εμφάνιση, την εξωτερική όψη, το περιτύλιγμα δίχως ουσία.
Δεν ξέρω πότε θα αποφασίσει η τηλεόραση να επενδύσει στο μέλλον, αντί να αναλώνεται στα αποφάγια περασμένων δεκαετιών. Ίσως αυτός είναι ο ρόλος που έχει παραδοσιακά, της συντήρησης ώστε να μη νιώθει ο μέσος θεατής την «ανάσα» της εχθρικής αλλαγής σε οποιοδήποτε επίπεδο. «Μεγάλα λόγια χόρτασα», που λέει και η αοιδός που εμφανίστηκε στο stage της διοργάνωσης. Και του χρόνου, με πτυχία…
