BEST OF PARALLAXI: Τα 10 κείμενα που διαβάσατε περισσότερο τον Aύγουστο!

Ο Αύγουστος έφτασε στο τέλος του και ήρθε η ώρα να ρίξουμε μία ματιά στα δέκα πιο διαβασμένα κείμενα της Parallaxi του Ιουλίου.

 Ρεπορτάζ, απόψεις, προτάσεις για σειρές, νέοι άνθρωποι και πολλά άλλα συνθέτουν το μωσαϊκό των πιο δημοφιλών posts. Ξεκινούμε λοιπόν την ανάγνωση του top 10.

 Από το τέλος προς την αρχή.  #10 AYTOΨΙΑ: Έτσι απαξιώνεις τον κεντρικό πεζόδρομο και πλατεία της πόλης

Η πιο κεντρική περιοχή της Θεσσαλονίκης σε μία εποχή που σφύζει από τουριστική ζωή βρίσκεται αφημένη στην μοίρα της. Σπασμένα πλακάκια, σκουπίδια, παρατημένες καρέκλες, ούρα, παρκαρισμένα αυτοκίνητα, παρεμπόριο, αποτελούν το φόντο φωτογραφίσεων των τουριστών αυτή την εποχή.

*Η συνέχεια εδώ. #9 Όψιμος θρήνος για το ελληνικό καλοκαίρι

Όλη η Ελλάδα θρηνεί για το καλοκαίρι της (με εξαίρεση ίσως κάποιους που πλούτισαν ή έσπασαν ρεκόρ αφίξεων). Παρακολουθώ με ενδιαφέρον και προβληματισμό τον όψιμο πανικό της Καθημερινής και άλλων κυρίαρχων μέσων, της διανόησης των «καλών κύκλων» και γενικότερα τμημάτων των μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων που δεν συνήθιζαν τα τελευταία χρόνια να δείχνουν τόσο έντονη δυσαρέσκεια σε τέτοιες «αναπτυξιακές δυναμικές».

*Η συνέχεια εδώ.

#8 Εξάρχεια: Πολύ σκληρά για να πεθάνουν

Έχει χρειαστεί να εξηγήσω, να αντικρούσω κατηγορίες , να καθησυχάσω φόβους, να απολογηθώ, να υπερασπιστώ τα Εξάρχεια στη διάρκεια των δεκαετιών. Όλα αυτά σε ανθρώπους σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, που μάθαιναν τις ειδήσεις αποκλειστικά από την τηλεόραση. Ποτέ δεν χρειάστηκε κάτι παρόμοιο για τα Πετράλωνα, όπου έζησα τις δύο πρώτες δεκαετίες της ζωής μου παρότι, λογικά, υπήρχαν πολλοί λόγοι.

*Η συνέχεια εδώ.

#7 Η σειρά που θα σε κάνει να κολλήσεις – Την είδαμε σε λίγες ώρες

Υπάρχουν μερικές σειρές που δεν σε αφήνουν να πατήσεις το «pause», σε παίρνουν από το χέρι και σε μεταφέρουν στον κόσμο τους. Μία τέτοια που ανακάλυψα πρόσφατα είναι το «Clickbait». Την είχα ακουστά εδώ και καιρό, όμως έχει λίγες μέρες που αποφάσισα να την παρακολουθήσω. Παίζεται στο Netflix. 

*Η συνέχεια εδώ.

#6 Camera Obscura: Ο Λευκός Πύργος με το περιτείχισμά του

Ο Λευκός Πύργος με το περιτείχισμά του (και δυο φασματικές μορφές, που μάλλον δε στάθηκαν αρκετή ώρα ακίνητες για να φωτογραφηθούν). Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Αρμένιο καλλιτέχνη φωτογράφου Πωλ Ζεπτζή (Paul Zepdji), του οποίου το ατελιέ βρισκόταν στον αριθμό 90 της οδού Βαρδάρη, της σημερινής Εγνατίας οδού . Ο Πύργος περιβαλλόταν από χαμηλό οκταγωνικό περιτείχισμα, που είχε τρεις οκταγωνικούς πυργίσκους. Μέσα σε αυτόν τον περίβολο υπήρχε και μεστζίτ (mescit), μικρό τζαμί δηλαδή με χαμηλό ή καθόλου μιναρέ, για τις ανάγκες τις φρουράς.

*Διαβάστε εδώ την συνέχεια.

#5 Η ξεχασμένη αίγλη των οδών Ολύμπου και Φιλίππου

Στα χρόνια του γυμνασίου άρχισα να ανακαλύπτω μόνος μου το κέντρο. Είχα γνωρίσει σε μια νοσηλεία ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, εκείνος δικηγόρος, έμεναν ψηλά στην οδό Συγγρού πάνω από την Εγνατία, σε ένα πολύ ωραίο παλαιό αστικό διαμέρισμα και μου άρεσε που και που να τους επισκέπτομαι, κατόπιν τηλεφωνήματος πάντα.

*Η συνέχεια εδώ.

#4 Νικήτη Χαλκιδικής: Ζουν με το φόβο της έκρηξης του βιολογικού καθαρισμού

Στη Νικήτη Χαλκιδικής, πέρα από το κυκλοφοριακό, λόγω του μποτιλιαρίσματος στο γνωστό στο φανάρι της περιοχής, το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη επαρκούς αποχετευτικού δικτύου. Αυτό γίνεται αντιληπτό, ακόμα και από τους περαστικούς στην περιοχή, λόγω της έντονης δυσοσμίας που κατακλύζει, κυρίως τις απογευματινές ώρες τη δυτική πλευρά της κοινότητας.  *Εδώ το ρεπορτάζ

#3 «Γεννήθηκα στη Σαλονίκη – με μια κρυφή εκ γενετής αιμορραγία»

Σήμερα, ήταν μια από τις πιο ζεστές μέρες του φετινού καλοκαιριού. Γυρνώντας το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη περπάτησα για λίγο το ιστορικό της κέντρο. Η εικόνα γνωστή εδώ και μήνες: τα δέντρα μαραζωμένα, τσιμεντωμένα, άρρωστα, σκιά ούτε για δείγμα, ένα τοπίο εφιαλτικό. Επιστρέφοντας σπίτι έφερα στο μυαλό μου μια πάγια εικόνα της παιδικής μου ηλικίας: να βγαίνω στο μπαλκόνι και να βλέπω την οδό Φιλίππου πνιγμένη σχεδόν στις ακακίες και στο βάθος τη Ροτόντα.

*Η συνέχεια εδώ.

#2 Ακτή Λαγόμανδρα: Αποκλεισμένη από στεριά και θάλασσα

Στην Ακτή Λαγόμανδρα, μία από τις ελάχιστες που είχαν παραμείνει σχετικά ελεύθερες στη Χαλκιδική, η κατάσταση αλλάζει με γρήγορο ρυθμό και επεκτατική διάθεση. Η Λαγόμανδρα σχηματίζεται από δύο κολπίσκους που τους χωρίζει ένα μικρό βραχώδες ακρωτήριο: έναν αμμουδερό, ήπιο και απάνεμο, ιδανικό για οικογένειες με μικρά παιδιά και έναν μεγαλύτερο, με πιο άγρια ομορφιά, περισσότερο εκτεθειμένο στο νοτιά. Παράλληλα με τις ακτές, στο μεγαλύτερο μήκος τους, υπάρχει μια κατάφυτη με πεύκα λωρίδα γης.

*Το ρεπορτάζ εδώ.

#1 Ταξίδεψα στη Θεσσαλονίκη. Δεν περίμενα τέτοια συμπεριφορά από οδηγό ταξί

Γράφει η αναγνώστρια Κ.Κ (*τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της parallaxi) Επιτέλους, μετά από 2 χρόνια αποφασίζω να έρθω στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη. Επαγγελματικές υποχρεώσεις, Covid 19 και διάφορα άλλα θέματα με κρατούσαν στη Γερμανία, στην οποία ζω τα τελευταία 4 χρόνια. Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα να ταξιδέψω με Low cost αεροπορική εταιρεία από μεγάλο αεροδρόμιο της Γερμανίας και τονίζω μετά από πολύ σκέψη γιατί υποθέτω γνωρίζετε το χάος που επικρατεί φέτος στα γερμανικά αεροδρόμια.

*Η συνέχεια εδώ.