Black Friday στην Τσιμισκή…
«Αν νομίζεις ότι η Black Friday είναι απλά μια μέρα προσφορών, ετοιμάσου για μια αληθινή μάχη!» - Γράφει η Αναστασία Ρίζου
Λέξεις: Αναστασία Ρίζου
Πώς νιώθεις όταν ανοίγουν οι πόρτες σε πολυκατάστημα στην Τσιμισκή και ο κόσμος πέφτει πάνω σου σαν σε πόλεμο;
Αν νομίζεις ότι η Black Friday είναι απλά μια μέρα προσφορών, ετοιμάσου για μια αληθινή μάχη! Ξέχασε τα ήρεμα ψώνια και το καφεδάκι με τις φίλες σου. Εδώ, σε ένα πολυκατάστημα της Τσιμισκή, ο ανταγωνισμός είναι τόσο σφοδρός όσο μια… αρένα. Παντελόνια, μπλούζες και παπούτσια γίνονται τα όπλα σου και η ταχύτητα είναι το μόνο που μετράει!
Άνοιξαν οι πόρτες του καταστήματος στην Τσιμισκή και η ατμόσφαιρα γέμισε με ένα ηχηρό «ΠΟΥΦ!» καθώς μια ανθρωπομάζα βρέθηκε να σπρώχνεται σαν τρελή μπροστά στις κρεμάστρες και τα ράφια λες και κυνηγούσε τα τελευταία τρόφιμα μετά από μία φυσική καταστροφή. Και ποιος να το φανταζόταν; Ο κόσμος δεν είχε έρθει για καμιά προσεγμένη αγορά ή για να βρει το «έξυπνο ρούχο» της σεζόν. Όχι, όχι. Όλοι ήταν εκεί για τον απόλυτο πόλεμο της Black Friday και το πολυκατάστημα στην Τσιμισκή ήταν το μέτωπο!
Θα σας διηγηθώ μία αληθινή ιστορία:
Η Μάρθα, 28 χρονών και η Κάτια, 30, ήταν χρόνια φίλες, αλλά εκείνη την ημέρα ήταν σαν να βρίσκονταν σε διαφορετικά στρατόπεδα. Σκοπός τους; Να αγοράσουν το τέλειο παντελόνι, το παντελόνι που θα τις έκανε να αισθάνονται σαν να είχαν βγει από σελίδα της Madame Figaro.
«Ξέρεις; Θα το πάρω» φώναξε η Κάτια και όρμηξε προς τις κρεμάστρες με τα παντελόνια.
Η Μάρθα δεν έχασε χρόνο. «Τι εννοείς θα το πάρεις; Αυτό το παντελόνι το έχει ήδη η Λένα η ξαδέλφη μου! Αν το πάρεις εσύ, εγώ δεν θα ξαναμιλήσω μαζί σου!»
«Ναι, αλλά αν το αφήσω, θα μετανιώνω πάντα για την ευκαιρία που έχασα!» απάντησε η Κάτια, χωρίς να κοιτάξει πίσω.
Τα δύο κορίτσια είχαν μόλις μπει στην αρένα και η μάχη ήταν ασταμάτητη. Οι πωλήτριες έτρεχαν να τακτοποιήσουν τα ράφια, ενώ οι πελάτες τα αναστάτωναν συνεχώς, όπως σε εκρηκτικό αγώνα ταχύτητας. Κάπου εκεί, το παντελόνι «ναυάγησε» στα χέρια της Κάτιας. Αλλά ποιος θα το προλάβαινε;
Και τότε… ήρθε η επική στιγμή: το τρέξιμο για τα παπούτσια!
«Αχ, Μάρθα! Έχω βρει τα τέλεια μποτάκια και είναι ακριβώς στο νούμερο που θέλω, μόνο που το 39άρι και το 40άρι έχουν μπερδευτεί!» φώναξε η Κάτια με κρίση πανικού, βλέποντας την άλλη να σπρώχνει τα παπούτσια σαν να είχε ρίξει χρυσάφι πάνω τους.
«Τι να κάνω, φορώ 40, δεν φοράω 39!» είπε η Μάρθα και μια ανατριχίλα πέρασε στην ατμόσφαιρα. «Πάρε το 40, ρε Κάτια, το 39 δεν σου κάνει! Είναι σαν να φοράς παιδικό παπούτσι!»
Οι δύο τους αναγκάστηκαν να πάρουν θέση, ενώ γύρω τους, οι υπόλοιποι αγοραστές προσπαθούσαν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν απόλυτα ηλεκτρισμένη. Το πολυκατάστημα είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης. Παντελόνια έπεφταν από τα ράφια, μπλούζες πήγαιναν και έρχονταν σαν αεροπλάνα σε προσγείωση και κάθε «μάχη» που κερδίζονταν είχε το τίμημά της. Μια γυναίκα είχε πιάσει τις τελευταίες σαλοπέτες, ενώ ο τυχερός της ημέρας ήταν εκείνος που κατάφερε να «αρπάξει» την τελευταία σουέντ τσάντα πριν καν βγει από το ράφι.
«Βάλε το 40, βάλε το 40!» φώναξε η Μάρθα, προσπαθώντας να βρει το σωστό μέγεθος, ενώ η Κάτια τράβαγε το 39 με τη μανία μιας γυναίκας που καταλαβαίνει ότι αν δεν το πάρει εκείνη, θα το πάρει κάποια άλλη.
«Ρε Μάρθα, δεν το πιστεύω! Είμαι μόλις ένα βήμα πριν την καταστροφή!» είπε η Κάτια με έντονη αγωνία, το βλέμμα της σε μία κρίση που άγγιζε τα όρια της καρδιολογικής επέμβασης. «Το 39 είναι εδώ! Το 40 το πήρε η άλλη! Αχ, όλα τα κακά σήμερα, γιατί πήγα να μπλέξω με την Black Friday!»
Η Μάρθα, χωρίς να το σκεφτεί δεύτερη φορά, αρπάζει το 39 και τρέχει προς το ταμείο. Το 40, που έχει πάρει άλλη, φαίνεται πια τόσο μακρινό και απίθανο.
Στην ουρά για το ταμείο, η έρημος του καταστήματος ήταν γεμάτη γυναίκες της ίδιας στόφας: αποφασιστικότητα, ένταση και φυσικά… χρυσές ανταγωνιστικές φράσεις.
«Είναι το τελευταίο! Είσαι σίγουρη ότι θα το πάρεις; Μην το πάρεις, το ήθελα εγώ!» λέει μια άλλη γυναίκα με άγρια φωνή, την ώρα που η Μάρθα κρατάει τα παπούτσια με αναστεναγμούς.
«Όχι, όχι! Αυτό το πήρα εγώ πριν από πέντε δευτερόλεπτα!» απαντά η Μάρθα, κι ενώ κάνει την κίνηση να περάσει μπροστά, μία άλλη γυναίκα… προσπαθεί να την σπρώξει!
Το μεγάλο φινάλε;
Η Μάρθα και η Κάτια φτάνουν στο ταμείο, με τις μπλούζες, τα παντελόνια και τα παπούτσια να γεμίζουν τις τσάντες τους και η ατμόσφαιρα είναι πλέον αποπνικτική από την ένταση της μάχης. Όταν η Μάρθα βγάζει το πορτοφόλι της για να πληρώσει, κοιτάζει την Κάτια και λέει:
«Είναι αυτό που θέλαμε πραγματικά ή απλώς αφήσαμε την ψυχή μας να παρασυρθεί από τη φρενίτιδα της Black Friday;»
Η Κάτια κοιτάζει την καρτέλα των τιμών και απαντά με στυλ:
«Αυτή είναι η Black Friday, Μάρθα… Και αν υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτήν την τρέλα, είναι η ανάσα που παίρνεις μετά από κάθε αγορά.»
Και με αυτό, τα κορίτσια βγήκαν έξω, με τα μάτια τους να λάμπουν από τη νίκη τους…
Ηθικό δίδαγμα; Στα μαγαζιά της Τσιμισκή, οι προσφορές δεν είναι απλώς ευκαιρίες. Είναι πολεμικές τακτικές, με μάχες στρατηγικής και κρίσεις πανικού. Κι αν δεν είσαι έτοιμος για να πάρεις το τελευταίο παπούτσι… τότε μάλλον πρέπει να μείνεις σπίτι!
