Χαράματα στο Πέραμα
Του Γιώργου Τούλα Είναι 28 χρόνων. To όνομα του είναι Εμπάρακ Αμπουζίντ. Έφυγε από την Αίγυπτο μαζί με άλλους συμπατριώτες του γιατί δεν άντεχε την εξαθλίωση, το καθεστώς Μουμπάρακ, τις ταπεινώσεις. Το Πέραμα ήταν φιλόξενο. Του λείπει το Κάιρο, η φωνή της Ουμ Καλσούμ στους καφενέδες, η νεκρόπολη με τα παιδιά που παίζουν πάνω στους τάφους, […]
Του Γιώργου Τούλα
Είναι 28 χρόνων. To όνομα του είναι Εμπάρακ Αμπουζίντ. Έφυγε από την Αίγυπτο μαζί με άλλους συμπατριώτες του γιατί δεν άντεχε την εξαθλίωση, το καθεστώς Μουμπάρακ, τις ταπεινώσεις. Το Πέραμα ήταν φιλόξενο. Του λείπει το Κάιρο, η φωνή της Ουμ Καλσούμ στους καφενέδες, η νεκρόπολη με τα παιδιά που παίζουν πάνω στους τάφους, ο Νείλος που κυλάει ράθυμα. Εδώ όμως έχει ψωμί. Δουλεύουν όλοι μαζί στη Σκάλα στο Πέραμα. Στα ψάρια. Κάνουν χρόνια τη δουλειά που δεν ήθελαν να κάνουν οι Έλληνες. Αυτοί και κάτι Μαροκάνοι. Παράπονο δεν είχε. Χαράματα κατεβαίνουν στην ιχθυόσκαλα, αξημέρωτα πιάνουν δουλειά. Η θάλασσα παρηγορεί την έλλειψη της πατρίδας. Τα ίδια νερά φτάνουν απέναντι, η ίδια Μεσόγειος βρέχει τις δυο πατρίδες. Πολλές φορές μπορεί να χάιδευε το νερό, να πάει το χάδι απέναντι, στην Αλεξάνδρεια.
Τέσσερις άνθρωποι κοιμόταν στο φτωχόσπιτο με τα τσιμέντολιθα. Στο λόφο, στο Πέραμα. Αυτός κοιμόταν στην ταράτσα για τη ζέστη. Οι άλλοι τρεις στο δωμάτιο άκουσαν τα παράθυρα να σπάνε, τον τρομακτικό ήχο των κρυστάλλων μέσα στη νύχτα, τους είδαν να μπαίνουν, χτυπημένοι, όπως όπως πρόλαβαν να βγουν στο δρόμο. Εκείνος κοιμόταν ήσυχος στην ταράτσα. Ήταν τρεις παρά τη νύχτα. Πιθανά να ονειρεύονταν την πατρίδα του, την πλατεία Ταχρίρ που δε λέει να ησυχάσει. Τον ξύπνησαν έξι, με κουκούλες. Πέντε άνδρες και μια γυναίκα. Δεν θυμάται πολλά, μόνο τα ρόπαλα, τις βρισιές και το ξύλο. Να φύγετε γουρούνια, να πεθάνεις. Αιμόφυρτο τον άφησαν στο τσιμέντο. Σχεδόν πεθαμένο. Φεύγοντας έσπασαν και το αμάξι που είχαν για να κουβαλούν τα ψάρια οι Αιγύπτιοι. Η αστυνομία συνέλαβε στο Σχιστό τους δράστες. Κάποια στιγμή θα δικαστούν. Ίσως και όχι. Εκείνος μάλλον σκέφτεται να μη ξαναγυρίσει στα ψάρια. Αν ζήσει. Δεν τον σηκώνει πια εδώ και ας είναι τόσα χρόνια και ας πρόκοψε. Και ας τον ξέρουν όλοι στο Πέραμα για τη δουλειά που τραβάει.
Στο Πέραμα τα παράθυρα κλείνουν πια ερμητικά. Όλοι κάτι φοβούνται. Όλοι φοβούνται όλους. Κάνεις δεν ξέρει ποιο θα είναι το επόμενο σπίτι. Ποιος μένει στο επόμενο σπίτι. Ποιος θα φορά αυτή τη φορά την κουκούλα. Ληστές, τιμωροί ή απελπισμένοι;
*Σήμερα, 12/9/2016 κατέθεσε ως μάρτυρας στη δίκη ο άτυχος ψαράς. Είπε πως ήθελαν απλά να τον σκοτώσουν.