Χόρεψε Σαλώμη!

Μια ενδιαφέρουσα και σπάνια παράσταση φτάνει στην πόλη αυτή την εβδομάδα, καθώς η Ελληνίδα Αναστασία Ρεβή και ο υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Βρεττανικός θίασος “Theatre Lab Company” με έδρα του το Λονδίνο έρχονται αυτή την Τετάρτη 15 Οκτωβρίου για λίγες παραστάσεις στη Θεσσαλονίκη, φερνοντας την διάσημη αιρετική σάτιρα του Όσκαρ Ουάιλντ “Σαλώμη” στο Θέατρο Έξω Από Τα Τείχη. Η παράσταση έχει παρουσιαστεί σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης με ενθουσιώδη υποδοχή και η Αναστασία Ρεβή μας μιλάει για την δική της εκδοχή της Σαλώμης.

Ποια είναι η Σαλώμη της Αναστασίας Ρεβή;

Η κάθε παράσταση είναι και μιά ξεχωριστή ιστορία. Η κάθε παράσταση για μένα τουλάχιστον ως δημιουργό έχει το δικό της άρωμα, τις δικές της ανάσες συνδέεται με συγκεκριμένες αναζητήσεις και εποχές. Πολύ συχνά ανοίγω παλιά μου σχέδια και σημειώσεις, ξανακοιτάζω φωτογραφίες, αγγίζω τα κοστούμια, διαβάζω κάρτες με τις ευχές των φίλων μου, κάρτες των συνεργατών μου και χάνομαι στο ταξίδι της εκάστοτε ανάμνησης. Κάθε παράσταση είναι ένας καινούργιος έρωτας και φαίνεται πως η Σαλώμη είναι έρωτας δυνατός και με διάρκεια… μάλλον γιατί αντικατοπτρίζει την ψυχή μου. Εχει εκείνη τη βελούδινη παρακμή και τη μελαγχολία της εκκεντρικότητας που είναι κομμάτι μου, και έχει επίσης την ιστορία της ευαίσθητης και σκληρότατης έφηβης, της Σαλώμης, που είναι για μένα πηγή έμπνευσης και ονομάζεται χαμένη αθωότητα και αγωνία της ενηλικίωσης. Αυτή η θεματολογία με οδηγεί κατά καιρούς σε ιδιαίτερα αγαπημένες παραστάσεις μια και βρίσκομαι στο φυσικό περιβάλλον της ψυχής μου όπως για παράδειγμα συνέβη με την παράσταση “Επιστροφή στον Παράδεισο” που σκηνοθέτησα εδώ στη Θεσσαλονίκη, στο Κρατικό πριν κάποια χρόνια ή όπως με το “Velvet Scratch” που είχα φέρει στο Vis Motrix. Η Σαλώμη λοιπόν είναι αυτό που πολύ ωραία έγραψε η REG’ARTS στο Φεστιβάλ της Αβινιόν“μιά παράσταση γοητευτικά σκληρή και βαθειά ποιητική”. Είναι μια παράσταση γεμάτη τραγικότητα και ομορφιά μαζί, μια παράσταση αισθήσεων με ζωντανή μουσική, φώς κεριών, αλκοόλ και αρώματα. Επίσης είναι σημαντικό να αναφέρω πως η δικιά μου Σαλώμη δεν είναι η βιβλική femme fatale αλλά ένα νεαρό μοναχικό κορίτσι στην εφηβεία, μαθήτρια μπαλλέτου, μοναχοκόρη πριγκίπισσα που εκείνη τη συγκεκριμένη νύχτα περνάει στην άλλη μεριά.

Ποια είναι η αισθητική που έχετε επιδιώξει να έχει η παράσταση και ποιος ο σκοπός της για το έργο;

Η αισθητική της παράστασης είναι εμπνευσμένη από την εποχή του Μεσοπολέμου και της αποικιοκρατίας μια και πρόκειται για μια εποχή με ιδιαίτερα χαλαρά ήθη όπου το αλκοόλ, ο καπνός, το γυμνό σώμα και τα extravagant πάρτυ ήταν πρωταγωνιστές της εποχής. Το 1930 λοιπόν αποτελεί τον καμβά στο παλάτι του βασιλιά Ηρώδη, ένα παλάτι παρακμής και απολαύσεων όπου η υπερβολική χρήση αλκοόλ ιδιαίτερα τη συγκεκριμένη βραδιά των γενεθλίων οδηγεί τους πρωταγωνιστές της βραδιάς σε σκοτεινά μονοπάτια επιθυμιών και ορίων. Επέλεξα τη συγκεκριμένη εποχή γιατί πηγαίνει τόσο στον εστέτ Oscar Wilde όσο και στο κείμενο μιά και η ιστορία που έχει γράψει δένει απόλυτα με μια εκκεντρική εποχή όπως ήταν ο Μεσοπόλεμος.

Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο κείμενο για να μεταφέρετε στη σκηνή; Τι σας μιλάει σε αυτό;

Η παρουσία ενός θεού μέσα από τον αιχμάλωτο προφήτη Γιοκαναάν σε μια παρέα πανηδονιστών που αμφισβητούν την ύπαρξη του και που ταυτόχρονα φοβούνται ότι μπορεί και να υπάρχει, η αγωνία ενός κοριτσιού να γευτεί για πρώτη φορά ένα φιλί με ότι κόστος αυτό έχει και ένα τρελό φεγγάρι που ωθεί όλους τους χαρακτήρες σε πράξεις αλλοπρόσαλλες είναι για μένα η απόλυτη έμπνευση. Οπως όλα τα κείμενα του Wilde έτσι και η Σαλώμη χαρακτηρίζεται από ποίηση, κοφτερό χιούμορ και εγωιστική ευαισθησία. Είναι ένα έργο που αντικατοπρίζει τόσο τον εστέτ συγγραφέα και γοητευτικό outsider της αγγλικής κοινωνίας όσο και εμένα ως σκηνοθέτη μια και πρόκειται για μια εκκεντρική ιστορία αθωότητας, ανεκπλήρωτων επιθυμιών και απαγορευμένων απολαύσεων. Η Σαλώμη είναι ένα έργο πέρα από το ρεαλισμό. Είναι γεμάτη υπέροχες και παράξενες εικόνες, μια ακραία γιορτή τωναισθήσεων. Θυμάμαι ότι όταν η διεθνώς βραβευμένη ηθοποιός Kathryn Hunter είδε την παράσταση μου είπε “μοιάζει με ταξίδι στο μαγικό λαβύρινθο μιας χώρας καταραμένων θαυμάτων” και τότε σκέφτηκα πως ναι, διάλεξα αυτό το έργο γιατί αυτό ήθελα να κάνω, αυτό ακριβώς.

Στις προηγούμενες παραστάσεις, οι χώροι στους οποίους παρουσιάστηκε “Η Σαλώμη” μεταμορφώθηκαν δραστικά για τις ανάγκες του έργου, δημιουργώντας το ανάλογο κλίμα. Τι μεταμόρφωση θα έχουμε να περιμένουμε για το Θέατρο Έξω από τα Τείχη;

Το “Θεατρο έξω απ’ τα τείχη” έχει καταρχήν μιά ιδιαίτερη ιστορία μια και υπήρξε εστιατόριο του γερμανικού στρατού, χώρος βασανιστηρίων των αντιστασιακών, αποθήκη πολεμοφοδίων της ΕΠΟΝ, σχολείο και πια θέατρο. Οπότε έτσι κι αλλιώς είναι ένας χώρος που έχει τη δική του ενέργεια, είναι μεταβλητός και δίνει τη δυνατότητα της χωροταξικής αλλαγής, σημαντικό για την δική μας παράσταση. Επίσης το συγκεκριμένο θέατρο μας έκανε την πρόσκληση και ανέλαβε την παραγωγή και την φιλοξενία της παράστασης εδώ στη Θεσσαλονίκη, κάτι που μας έκανε ιδιαίτερα χαρούμενους μετά την άρνηση της αίτησης μας για συμμετοχή στα φετινά ΔΗΜΗΤΡΙΑ. Η μεταμόρφωση του θεάτρου είναι αυτή που απαιτεί το πάρτυ των γενεθλίων του Ηρώδη: να είναι οι θεατές καλεσμένοι μιάς γιορτής.

Ποιο είναι για σας το μήνυμα που επιδιώκετε με αυτή την μεταφορά του έργου;

Μια φράση του Oscar Wilde: “Τίποτα δεν μπορεί να θεραπεύσει την ψυχή παρά μόνο οι αισθήσεις και τίποτα δεν μπορεί να θεραπεύσει τις αισθήσεις παρά μόνο η ψυχή!”

*15-20/10, Θέατρο Έξω Από τα Τείχη, Ώρα: 21.00, Τιμή Εισόδου: 14€, 12€(μειωμένο)