Διαδίκτυο και εκλογές
Γιατί τόσο πολλοί, και τόσα πολλά «εγώ» και «υπερεγώ» και «θα», τόσο για την μικρή μας πόλη, μετά για τη μικρή μας χώρα;
( Ή, ας εξετάσουμε τις φιλίες μας πάλι, μετά τις 26 Μάη.)
Δεν ξέρω αν το έχετε ψάξει κάπως, πάντως σε γενικές γραμμές τα social media έχουν από καιρό διαμορφώσει μια …περίπου κοινωνική διαστρωμάτωση. Το Διαδίκτυο έχει εκλογές και ταξικές διαφορές, ας πούμε:
Το twitter είναι ο προνομιακός τόπος των πολιτικών, των ΜΜΕ και των δυνατών δημοσιογράφων (άντε και αρκετών απλώς ευφυολόγων), το Instagram των stars (από πραγματικούς ως επίδοξους, με ολίγη από πραγματικούς λάτρεις της φωτογραφίας) το LinkedIn των επαγγελματιών (μεγαλοστελεχών και γιάπηδων κυρίως αλλά και αληθινά σοβαρών επαγγελματιών από δικηγορία ως μουσική).
Μέχρις εκεί όλα καλά, δεν ασχολούμαστε, δεν ασχολείστε. Διότι εμείς είμαστε του fb. Στο οποίο μετέχουν παλαιόθεν και οι προαναφερθέντες «χαρισματικοί» αλλά κατά κράτος εμείς διότι
το Facebook είναι…του πόπολου, όπου ακμάζει και λαμπρύνεται το στυλ των ευχών για γενέθλια, γάμους, βαφτίσια, θανάτους, κηδείες, απονομές πτυχίων, πλάκα της παρέας, των γκομενικών, της μπάλας, της κατινιάς, ένα …γενικώς της γειτονιάς το μαγαζί.
Αυτό το υπέροχο μαγαζί της απόλυτης υποκατάστασης της πραγματικής μας επικοινωνίας κι επαφής στην καθημερινή μας ζωή με τις συνήθεις εικονικές μας χαζόμλκτσες, ήρθαν να το καταλάβουν εντελώς πλέον, τα συνεχή αιτήματα φιλίας και οι καταιγιστικές δημοσιεύσεις υποψηφίων των εκλογών.
Γεμίζει η οθόνη από υπερβολές, φωτογραφίες και βιογραφικά που, αν τους ξέρεις έστω και λίγο προσωπικά, απορείς πόσο και πώς άλλαξαν μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, τι νεότης, τι ομορφιά! Απορείς, πώς ποτέ δεν ήξερες για τα τόσα εξαιρετικά προσόντα, τα μεγάλα προηγούμενα έργα και τις μεγαλόπνοες μελλοντικές ιδέες τους. Αφού λες, καμιά φορά, «δίπλα δίπλα, τόσα χρόνια, πώς και δεν μου το εκμυστηρεύθηκες;» Και μετά;
Άχρηστα όλα μετά από 10- 15 μέρες, τόσες δημοσιεύσεις, τόσες αντιπαραθέσεις του πληκτρολογίου, τόσα ψηφιακά «σκουπίδια»… Αλήθεια, αναρωτιέμαι: Γλυτώσαμε από την υπερβολική χρήση χαρτιού (όχι εντελώς, ακόμη βρίσκω φυλλάδια και κάρτες υποψηφίων στο γραμματοκιβώτιο ή «χέρι- χέρι») Αλλά…
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν «σκουπίδια» στο Διαδίκτυο. Δεν τα ξέρω και καλά… Δηλαδή, όταν φορτώνεις με σελίδες και γραπτά και φωτογραφίες αυτόν τον κόσμο, κάποτε δεν γεμίζει; Κι όπως αδειάζουμε από το κάθε pc μας τον κάδο ανακύκλωσης, αλήθεια όλα αυτά που φορτώσαμε κάποτε, πού πάνε; Σ’ ένα παγκόσμιο κάδο να φανταστώ αλλά κάποτε δεν γεμίζει ακόμη και ο «παγκόσμιος κάδος» από τόσα πολλά «Εγώ» και «Θα»; Και μετά; Πού; Ποιος διαδικτυακός άλλος πλανήτης μαζεύει άραγε τόσα δικά μας;
Ξέφυγα… Ο προβληματισμός αφορά το γιατί τόσο πολλοί, και τόσα πολλά «εγώ» και «υπερεγώ» και «θα», τόσο για την μικρή μας πόλη, μετά για τη μικρή μας χώρα αλλά ακόμη και για τον αχανή χώρο του Διαδικτύου.
Οι πολιτικοί μας υποψήφιοι, δεν θα έπρεπε να ήταν πέρα από πολύ λιγότεροι, πολύ περισσότερο φειδωλοί στις δημοσιεύσεις τους στο internet;
Δυο λόγια πραγματικού προγράμματος, δυο κουβέντες ανθρωπιάς κι αλήθειας νομίζω θα φτάνανε.
Γιατί αυτό με τα «internetικά σκουπίδια» θα το βρούμε μια μέρα, δε θα το γλυτώσουμε.
Υ.Γ. Και σε ό,τι aφορά το fb, επανέρχομαι στον αρχικό μου προβληματισμό, ας εξετάσουμε τις πραγματικές μας φιλίες μετά τις 26 Μάη.