Dolce vita στη Ριβιέρα!

του Γιώργου Τούλα

Dolce vita σημαίνει τόποι κοσμοπολίτικοι, άνθρωποι τολμηροί και ανέμελοι, ήλιος και θάλασσα, αιώνιες πόλεις και γραφικές λουτροπόλεις, με το στυλ και την ευρωπαϊκή φινέτσα, τη Γαλλική Ριβιέρα το Σεν Τροπέ, με τις Ιταλικές Ακτές, τα γραφικά χωριά του Αμάλφι και το Κάπρι, κινηματογραφικές εικόνες και λαμπερούς σταρ. Με την Ανίτα Έκμπεργκ να χαριεντίζεται στα νερά της Φοντάνα ντι Τρέβι μπροστά στα γοητευμένα μάτια του Μαρτσέλο. Το σινεμά αντιγράφει τη ζωή στις πιο καλές στιγμές της. Βιομηχανία ανέφελων ονείρων. Ο απόλυτος τζέντλεμαν Κάρι Γκραντ φλερτάρει μια Γκρέις Κέλι που κόβει την ανάσα, στα σοκάκια της Γαλλικής Ριβιέρα. Οι γοητευτικοί Απατεώνες Μάικλ Κέιν και Στιβ Μάρτιν κλείνουν το μάτι στην τύχη τους πάνω σ΄ένα γιοτ, από τα πολλά που δένουν στα λιμανάκια της περιοχής. Ο αδίστακτος, αλλά και αμετανόητος bon viveur Τζέιμς Μποντ απολαμβάνει το μαρτίνι του στα καζίνο του Μόντε Κάρλο και στο θρυλικό μπαρ Τιπ Τοπ. Η Μπριζίτ Μπαρντό λιάζεται στις παραλίες του Σεν Τροπέ, άπιαστη και απόλυτη φαντασίωση του ανδρικού πληθυσμού, εκεί που μερικά χρόνια αργότερα ο Ούγκο Τονιάτσι διευθύνει το Κλουβί με τις Τρελές πάνω σε ένα ροζ σύννεφο. Μια φέτα καλής ζωής με γεύση νέκταρ. Μείνετε στον αφρό για μια ώρα, για μια μέρα, για ένα καλοκαίρι, για μια αιωνιότητα και αφήστε απλώς τη γλυκιά ζωή να σας παρασύρει… Αύριο είναι μια άλλη μέρα.

Κάννες

Από το 1939, σαν απάντηση στο Φεστιβάλ της Βενετίας που άνοιγε στη μουσολινική Ιταλία, οι Γάλλοι, λάτρεις του σινεμά και διαβόητοι για την εφευρετικότητα τους σε θέματα δημοσίων σχέσεων και στυλ, αποφάσισαν την ίδρυση ενός Διεθνούς Φεστιβάλ με έδρα ένα γραφικό ψαροχώρι, που μόλις είχε αρχίσει να ανακαλύπτει το νόημα της δημοσιότητας. Οι σοφοί κάτοικοι της λουτρόπολης αποφασίζουν ότι ο ήλιος τους πάει πιο πολύ και από το 1951, χρόνος διεξαγωγής ορίζεται η άνοιξη. Οι στάρλετιτσες αρχίζουν δειλά δειλά να πετάνε τα ρούχα τους, το επίσημο ένδυμα επιβάλλεται ακόμα και εντός των αιθουσών και αυθόρμητα, αλλά και στημένα σκανδαλάκια, προσθέτουν το δικό τους λιθαράκι στο φαντασμαγορικό οικοδόμημα. Από τότε κι εδώ και 60 επιτυχημένες διοργανώσεις, η Γαλλική Ριβιέρα εξακολουθεί να δίνει λίγη από τη λάμψη της στο Φεστιβάλ των Καννών κι εκείνο της το ανταποδίδει απλόχερα. Η Κρουαζέτ και οι παραλίες ασφυκτιούν και το Φεστιβάλ γίνεται διάσημο. Εκεί ορίζονται οι κινηματογραφικές τάσεις, καθιερώνονται τα πρόσωπα και οι αμερικάνοι σταρ αναζητούν καλλιτεχνική καταξίωση. Εκεί η Γκρέις Κέλι γνωρίζει τον Πρίγκιπα Ρενιέ, η Μελίνα τον Ζιλ Ντασέν, η Τζίνα Λολομπρίτζιτα συναγωνίζεται το μπούστο και τη σεξουαλικότητα της Σοφίας Λόρεν, η Κιμ Νόβακ τραβάει τα φλας από την εθνική σταρ των Γάλλων, την πανέμορφη Μπε Μπε, η Ρόμι Σνάιντερ και ο Αλέν Ντελόν κυκλοφορούν χέρι χέρι, ερωτευμένοι, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ συναγωνίζεται σε λάμψη τα αγαπημένα της διαμάντια, η Μελίνα σπάει 5000 πιάτα στην «ελληνική βραδιά» προς τιμήν του «Ποτέ την Κυριακή», οι παπαράτσι αποκτούν την επίσημη ονομασία τους, η Κλαούντια Καρντινάλε κυκλοφορεί με ένα γατόπαρδο ως κατοικίδιο, ο Γκοντάρ τρώει μια τούρτα στα μούτρα και ο Σβαρτζενέκερ επιδεικνύει τα μούσκουλα του ως το μοναδικό σοβαρό προσόν που κατέχει. Στην απόλυτη ευρωπαϊκή γιορτή του σινεμά οι ο καθένας βρίσκει αυτό που ψάχνει και όλοι κερδίζουν: οι τουρίστες live κινηματογραφικά αξιοθέατα στο πρόσωπο των σταρ, οι σινεφίλ τις ταινίες, οι κοσμικοί το γκλάμουρ, οι κουτσομπόλες τα πιπεράτα παρασκήνια, οι στάρλετ τα φλας, οι γλεντζέδες τα πάρτι στα καταστρώματα πολυτελών γιοτ και όλοι την ελαφρότητα του ευ ζην.

Από το «Τρυφερή είναι η νύχτα» του Σκοτ Φιτζέραλντ, μέχρι τους αγώνες ταχύτητας του Μόντε Κάρλο, από τη θρυλική Villa America στην Αντίμο, μέχρι το καζίνο του Μονακό και την Γκρέις Κέλι, από τη Μπριζίτ Μπαρντό να χορεύει στα κλαμπ του Σεν Τροπέ μέχρι τη Μάρλεν Ντήντριχ σε μια σεζ λονγκ στην παραλία, κανένα μέρος στον κόσμο δεν συγκέντρωσε τόση μεγάλη δημοσιότητα. Η παραλία του Μύθου που ξεκινά ουσιαστικά λίγο μετά τα Γένοβα για να διασχίσει σχεδόν όλα τα παράλια της Γαλλίας. Στις ατέλειωτες παραλίες της οι πιο λαμπεροί μπον βιβέρ του κόσμου έπαιξαν, κολύμπησαν, ήπιαν μπελίνι σαμπάνιας, οργάνωσαν τα πιο λαμπερά πάρτι, έμειναν στα πιο διάσημα ξενοδοχεία και έδωσαν νόημα στη λέξη ξέγνοιαστη ζωή.

Καμπίνες παραλίας

Ξύλινες βαμμένες με έντονα χρώματα ή πάνινες ριγέ, από άσπρη και μπλε τέντα, επινοήθηκαν το 1735 για να εξυπηρετήσουν τους λουόμενους των ακτών της Ευρώπης. Στην Cote D’ Azur, τη Γαλλική Ριβιέρα βρήκαν την αποθέωση του στυλ και της αισθητικής. Χάρη σε διάσημους αρχιτέκτονες όπως ο Σαρλ Αντά, που σχεδίασαν τις καμπίνες που κοσμούσαν παραλίες χιλιομέτρων αποτέλεσαν τον ιδιωτικό χώρο απόσυρσης των επώνυμων θαμώνων των ακτών, που δεν θα μπορούσαν φυσικά να κατέβουν στην παραλία με ένα απλό μαγιό. Εντός τους λοιπόν αφαιρούσαν τα περιτά πανάκριβα ρούχα για να τα βρουν εκεί να τους περιμένουν μετά το μπάνιο και να αποχωρήσουν από την ακτή αληθινοί τζέντλεμεν και κυρίες.

Μπικίνι, δυο κομμάτια ύφασμα που άλλαξαν τα καλοκαίρια

Εξήντα χρόνια πριν οι παραλίες έμοιαζαν διαφορετικές. Οι γυναίκες κατέβαιναν στη θάλασσα χωριστά από τους άντρες και φορώντας πάντα ολόσωμα, σεμνά μαγιό που ενίοτε έμοιαζαν με ράσα. Το μικροσκοπικό αξεσουάρ παραλίας στα γυναικεία σώματα ήταν μια αληθινή επανάσταση. Στις ακτές της Γαλλικής και Ιταλικής Ριβιέρα, τα πρώτα γυναικεία σώματα που το λάνσαραν, αποκάλυψαν τα απόκρυφα μέχρι τότε σημεία που ξαφνικά τα έψησε ο ήλιος και το αλάτι. Η Μπριζίτ Μπαρντό φωτογραφήθηκε στην αμμουδιά και το σύνθημα για ένα λιγότερο ντυμένο κόσμο δόθηκε! Στις πέντε Ιουλίου, εξήντα δύο χρόνια πριν. Η γέννηση ενός θρύλου που ακούει στο όνομα μπικίνι.

Ριβιέρα, το αιώνιο καλοκαίρι Διακόσια χρόνια πίσω στο χρόνο υπήρχε ένα γραφικό μικρό ψαροχώρι στις Γαλλικές ακτές που το έλεγαν Νίκαια. Ο Ναπολέοντας εντυπωσιασμένος από την ομορφιά των πορτοκαλεώνων και της θάλασσας αποφάσισε να το προσαρτήσει στη Γαλλία. Έτσι έφτασε γρήγορα εκεί ο σιδηρόδρομος και από την επόμενη χρονιά 300000 τουρίστες κατέκλυσαν τις παραλίες. Ανάμεσα τους ο Νίτσε, η βασσίλισα Βικτώρια, ο Παγκανίνιο, ο Λένιν, ο Τσέχωφ, ο Σκοτ Φιτζέραλντ και η Ισιδώρα Ντάνκαν που το φουλάρι που φορούσε μπλέχτηκε στις ρόδες ενός καμπριολέ αυτοκινήτου και χάθηκε για πάντα αντικρίζοντας τις ομορφιές της μυθικής Ριβιέρα.