Drama club στις 40 Εκκλησιές

της Νεφέλης Στοϊκοπούλου

Τρεις θεατρικές παραστάσεις στα Αγγλικά από εφήβους και παιδιά

Εδώ και τέσσερα χρόνια μαθαίνω Αγγλικά στο Φροντιστήριο ELC, Αργύρης Χατζόπουλος, που βρίσκεται στις 40 Εκκλησιές. Κατά καιρούς έχουμε κάνει διάφορα πρωτότυπα πράγματα π.χ. να πάμε σινεμά, να διοργανώσουμε τουρνουά ποδοσφαίρου, να παρακολουθήσουμε πρόγραμμα ξενάγησης σε μουσείο στα Αγγλικά κ.α.  Όμως η μεγαλύτερη και πιο ευχάριστη έκπληξη συνέβη την περσινή χρονιά. Θυμάμαι πολύ καλά εκείνο το απόγευμα που φτάνοντας στο φροντιστήριο άκουσα από μακριά γέλια και φωνές από παιδιά που είχαν συγκεντρωθεί στον προαύλιο χώρο του φροντιστηρίου. Πλησιάζοντας πρόσεξα κι εγώ μια ανακοίνωση που από εκείνη την ημέρα θα άλλαζε τα σαββατιάτικα απογεύματα μου για τα επόμενα σχεδόν δύο χρόνια:

«Drama Club, θεατρικό παιχνίδι στα αγγλικά.  Αιτήσεις μέχρι Δευτέρα 20/10/2012»

Σαράντα σχεδόν παιδιά συμπληρώσαμε τις αιτήσεις και η αγωνία για το Σάββατο που ερχόταν άρχισε. Πώς θα ήταν, άραγε το μάθημα; Κι η δασκάλα; Πώς θα  ήταν η δασκάλα; Η εβδομάδα κύλησε αργά και βασανιστικά. Μέχρι που ήρθε το Σάββατο! Στις 19:00 ακριβώς όλοι ήμασταν εκεί! Στο φροντιστήριο μας περίμενε μια μικροκαμωμένη, κοκκινομάλλα κυρία. Η κυρία Πέννυ Γραικού, παιδαγωγός και ηθοποιός, η οποία μέσα σε λίγους μήνες με την υπομονή και το μεράκι της, κατάφερε να μας μετατρέψει από απλά παιδιά σε θεατρικό θίασο! Μπορώ να πω, πως στην αρχή ήταν κουραστικό.  Οι πρόβες ήταν εντατικές, η κυρία Πέννυ απαιτητική αλλά γλυκιά, αλλά σε λίγο καιρό τα πράγμα-τα άλλαξαν. Συνηθίσαμε τη στην πολλή δουλειά και μάθαμε να ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις της, έτσι ώστε και να την ικανοποιούμε και να περνάμε κι εμείς καλά. Στο τέλος της χρονιάς είχαμε όλοι γίνει πλέον μια οικογένεια.

Τα μαθήματα, ήταν πολύ διασκεδαστικά: παίζαμε, χορεύαμε, γελούσαμε… Στην αρχή, πηγαίναμε μία φορά τον μήνα. Ύστερα όμως, όταν μάθαμε ότι θα οργανώναμε παράσταση – μια αληθινή παράσταση στα αγγλικά!!!  – οι πρόβες γίνανε πιο εντατικές. Η κυρία Πέννη μαζί με τους καθηγητές του φροντιστηρίου μας επέλεξαν τρείς ιστορίες που θα τις δραματοποιούσαμε. Ήταν «η Πέγκυ, η μικροσκοπική πειρατίνα» (Peggy, the pintsized pirate), «The Gruffalo» και «The Gruffalo’s child». Όταν έμαθα ότι εγώ, που ήμουν στην μεγαλύτερη τάξη, θα έπαιζα την Πέγκυ, την μικροσκοπική πειρατίνα, χάρηκα πολύ αλλά ένιωσα και μεγάλη ευθύνη. Τα λόγια μου τα έμαθα αρκετά εύκολα και οι σκηνοθετικές οδηγίες της κυρίας Πέννυ με βοήθησαν πολύ, μιας και συνεργαστήκαμε αρκετά καλά.

Στις 16 Ιουνίου 2013 ήταν η μεγάλη μέρα! Φορέσαμε τα φαντασμαγορικά κοστούμια μας και δύο κοπέλες ανέλαβαν το δραματικό μακιγιάζ και τα ιδιαίτερα χτενίσματα. Η παράσταση δόθηκε στο Ολυμπιακό Μουσείο Θεσσαλονίκης που ήταν γεμάτο από συγγενής και φίλους. Στο τέλος της παράστασης εμείς, τα παιδιά και οι δάσκαλοί μας, δεχόμασταν συγχαρητήρια από το συγκινημένο κοινό. Η εμπειρία ήταν αξέχαστη μιας και ήταν πρωτόγνωρη, αν όχι για όλους, για τους περισσότερους από εμάς.

Να ‘μαστε τώρα λοιπόν εδώ. Μάρτης του 2014 στις εντατικές πρόβες του Drama Club που για δεύτερη χρονιά ετοιμάζει μια μεγαλύτερη – καλύτερη; –  παράσταση: το  «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Η διανομή των ρόλων έχει ολοκληρωθεί. Οι… ηθοποιοί ετοιμάζονται. Εσείς; Θα έρθετε να μας δείτε;

Μπείτε και κάντε like εδώ για να ενημερώνεστε για όλα τα γραμμένα αποκλειστικά για το parallaximag.gr άρθρα.