Είναι το χρήμα, ηλίθιε!

Τα πράγματα είναι απλά. Δεν είναι θέμα ιδεολογίας. Δεν είναι πολιτικό ζήτημα. Το χρήμα είναι. Αυτό καθόρισε και υπαγόρευσε τα συμφωνημένα. Από αυτό εκκινούνται όλα και με αυτό εξηγείται η επικράτηση της νέας εξουσίας. Που είναι ένα πρωτόγνωρο και επικίνδυνο καθεστώς. Η «ιδιωτικοποίηση της Δημοκρατίας», όπως εύστοχα αποκλήθηκε από έναν συνάδελφο που κάθε άλλο παρά αριστερός είναι. Αρχίζουν και το συνειδητοποιούν, δηλαδή, και οι λεγόμενοι φιλελεύθεροι, που ομνύουν στον ελεύθερο ανταγωνισμό και τη λειτουργία της αγοράς με κανόνες και όρους ισότητας και ικανότητας.

• Το αστυνομικό δόγμα της βίας και αυθαιρεσίας υπάκουσε στη συμφωνία με τους «νοικοκυραίους», που «τρόμαζαν» από άβατα, τύπου Εξαρχείων και έκλειναν τα μάτια στα συμφέροντα αμφιβόλου προέλευσης ιδιοκτησίας. Είναι τυχαίο άραγε ότι το «καθάρισμα» επικεντρώνεται σε κτίρια υπό κατάληψη και όχι στους εμπόρους ναρκωτικών;

• Η απόφαση για τη μετακίνηση των αρχαίων από το σταθμό Βενιζέλου, του μετρό Θεσσαλονίκης, υπακούει στη συμφωνία με εργολάβους και λοιπούς εμπλεκόμενους, που έβλεπαν να χάνουν υπερ-έσοδα από τη διατήρηση τους in situ.

• Η φιλοσοφία της «ανάπτυξης» εδράζεται στη συμφωνία με οικογένειες, που είδαν τα συμφέροντα τους να πλήττονται από άβολους νεωτερισμούς.

• Το ξέπλυμα των χρυσαύγουλων που εγκυμονείται από την απόφαση για τη δολοφονία Φύσσα έλκει την προέλευση του στη συμφωνία για την αποκατάσταση του ακρο-δεξιού ακροατηρίου και την απόδοση του στην κοινωνία ως άσπιλου και αμόλυντου, για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του.

• Η εξαφάνιση της ερευνητικής και αδέσμευτης δημοσιογραφίας πατά στη συμφωνία για τη διευθέτηση και έλεγχο χρεών εκδοτών σε βάρος τραπεζών, ασφαλιστικών Ταμείων και εργαζομένων.

• Η νέα διαπλοκή δεν ενδιαφέρεται για το καλό της χώρας. Αλλά για την επιβολή και προώθηση, με το όνομα της χώρας, κανόνων ευνοϊκών για τα διεθνή συμφέροντα της, ενίοτε και γεωστρατηγικών. Ακόμη και σε βάρος της χώρας.

Δύσκολο να τα βάλεις με το χρήμα. Ακόμη πιο δύσκολο όταν έχεις να κάνεις με την «ιδιωτικοποίηση της Δημοκρατίας». Γιατί θα πάρει πολύ χρόνο να εξοικειωθείς με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί, προσδοκώντας την ανατροπή της. Και ως τότε, το κακό θα έχει γίνει.

«Νομίζεις ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ακόμη και τα πρόστυχα μέσα. Πόσο λάθεις κάνεις, Ανθρωπάκο! Ο σκοπός βρίσκεται στην πορεία που ακολουθείς για να τον φτάσεις. Κάθε σημερινό σου βήμα, είναι η αυριανή σου ζωή».

Βίλχεμ Ράϊχ, Άκου Ανθρωπάκο.