Ελληνική Πολιτική: Τα δυσδιάκριτα όρια της σοβαρότητας

Στο μεταγραφικό παζάρι της σεζόν μπήκαν δυναμικά ονόματα και κόμματα.

Ένα ανελέητο μεταγραφικό κυνηγητό εξελίσσεται σε reality. Μπροστά στα μάτια ανυποψίαστων ψηφοφόρων άνθρωποι καταταγμένοι πολιτικά δεξιά λανσάρονται σαν πολιτικές εφεδρείες της αριστεράς, παλιοί κραταιοί πασόκοι γίνονται τα σωσίβια της δεξιάς, θέσεις που ασπάζονταν ακροδεξιοί θύλακες γίνονται πρόταγμα αριστερών ηγετών, μουδιασμένα πολιτικά ακροατήρια προσπαθούν να διακρίνουν που αρχίζει και που τελειώνει η φάρσα. 

Πλάι στις προσθήκες των ανθυποστάρ και των αθλητών με ικανότητες σωτήρα, έχουμε τώρα και αθρόες μετακινήσεις πολιτικά ρευστών περσόνων που αν βάλεις πλάι-πλάι βίντεο με δηλώσεις τους των τελευταίων είκοσι χρόνων θα χρειαστείς ηρεμιστικά για να διαχειριστείς την κωλοτούμπα ή τη βοήθεια ειδικού για να σε βοηθήσει να καταλάβεις πότε σου έλεγαν ψέματα, τότε ή τώρα ή και τις δυο φορές;

Στερώντας από τον πολιτικό λόγο και τις αρχές από κάθε έννοια σοβαρότητας και αξιοπιστίας, οι άνθρωποι αυτοί ένας ρευστός χυλός ευκαιριακής υφαρπαγής ψήφων εμφανίζονται ανά περίσταση ως σωτήρες παραπλανημένοι, αθώες Μαρίες Μαγδαληνές που παραπλανήθηκαν στο παρελθόν αλλά τώρα ανένηψαν στο σωστό το κόμμα, που ένας καταρράκτης στο μάτι δεν τους είχε επιτρέψει να δουν από την αρχή. Ευτυχώς όμως το φώς το αληθινό τους βρήκε ένα ξημέρωμα του 2024 και είναι έτοιμοι να σώσουν από το νέο πόστο την έρμη χώρα.

Ένα κακοπαιγμένο θέατρο δρόμου περιπλανώμενων σαλτιμπάγκων που ονομάζονται πολιτικό προσωπικό δεν διστάζει να μας κουνήσει το δάχτυλο αν τους ρωτήσουμε οτιδήποτε για την μετακίνηση τους. Μια φαιδρή εποχή για όλα.

Αλήθεια τώρα, πιστεύει κανείς στα σοβαρά ότι αυτοί οι άνθρωποι θα σώσουν τη χώρα;

ΥΓ. Στην εικόνα ο Άρης Σπηλιωτόπουλος φωτογραφημένος κάποτε για life style περιοδικό.