Ένας απεργός πείνας περιγράφει όσα ένοιωσε

51η νύχτα…

Έχει, πλέον, υπερβεί τα γήινα δικά μας, είναι ελεύθερος.

Αφού απέδωσε την καταιγίδα, τώρα χαμηλόφωνα, αποκαθιστά τα καλά στοιχεία. Μετά θα στοιχειώσει τις νοσηρές προβολές σας (για υπάρξεις ούτε λόγος).

Λέξεις: Ν.

Τις πρώτες πέντε μέρες δεν το σκέφτεσαι καν. Τρέφεσαι μόνο με σκέψεις και θυμό. Μετά την δέκατη μέρα αρχίζεις να αποκόβεσαι ακόμη και από τους συγκρατούμενους. Κάτι οι λοξές ματιές κάτι τα σχόλια για την δυσάρεστη μυρωδιά σου λόγω κέτωσης, κάτι οι ερωτήσεις των δεσμοφυλάκων αν κάνεις μπάνιο, σιγά σιγά δημιουργούν μια εθελούσια απομόνωση από όλα και όλους.

Στον μήνα πια ακόμη και οι μετακινήσεις σου γίνονται δύσκολες. Κράμπες στα πόδια και ταχυπαλμίες και στην παραμικρή κίνηση. Κάποιες λειτουργίες έχουν ανασταλεί. Μέσα σου όμως γίνονται απίστευτα πράγματα. Απόλυτη ηρεμία. Συνειδητά βαδίζεις ένα δρόμο με γνώμονα αυτό που θεωρείς ότι είναι δίκαιο. Το διεκδικείς με δεδομένο αντίτιμο. Φόβος δεν υπάρχει πια. Κανένας. Λες και μαζί με τις τοξίνες που αναγκαστικά δραπέτευσαν από το κορμί σου εκδιώχθηκε και αυτός.

Ο ύπνος είναι γαλήνιος, δεν έχεις ξανακοιμηθεί τόσο ήρεμα. Τα λιγοστά λόγια στον γιατρό που σουλατσάρει με τα χαρτιά γυρεύοντας μια υπογραφή για να διώξει από πάνω του την ευθύνη, είναι ήρεμα, σίγουρα και πειστικά. Όσο περνούν οι νύχτες γίνεσαι αέρινος. Με ευκολία περνάς μέσα από τους τοίχους, δεν υπάρχει τίποτα ικανό να σε σταματήσει. Είσαι απελευθερωμένος από όλα. Κατακτάς την απόλυτη σιωπή.

Αυτό το κενό που μεσολαβεί ανάμεσα σε δυο σκέψεις. Σου είναι πια τόσο εύκολο να εστιάσεις εκεί. Στο κενό. Στο απόλυτο τίποτα. Πας στην τελική δίκη υποβασταζόμενος. Τα πόδια σέρνονται αν και έχουν 25 κιλά λιγότερα να στηρίξουν. Το βλέμμα σου πέφτει στα βουρκωμένα μάτια δυο αγαπημένων προσώπων που βρίσκονται στην αίθουσα.

Θες να τους φωνάξεις να μην κοιτάνε τα πόδια που σέρνονται γιατί ο πραγματικός εσύ, αυτός που είναι μέσα στο σερνάμενο κέλυφος δεν πατάει στην γη. Είναι τόσο ελεύθερος, τόσο ανάλαφρος και γαλήνιος απαλλαγμένος από φόβο, από θυμό,από αμαρτίες, από όλα.

Στην Β για όσα πέρασε και όσα άντεξε δίπλα μου.

*Ο Ν. είναι πρώην κρατούμενος που έκανε απεργία πείνας για πάρα πολλές μέρες (περισσότερες λεπτομέρειες δεν αποκαλύπτουμε αλλά φυσικά τα πραγματικά του στοιχεία είναι στη διάθεση της Parallaxi).