Ένας θρύλος που τον έλεγαν Banal

Το BANAL άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του στην Πρόξενου Κορόµηλα το 1978. Ένα κλαµπ που πρότεινε νέους εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης και ψυχαγωγίας στους Θεσσαλονικιούς. ∆ύσκολο να χαρακτηρίσεις µε ένα όνοµα το BANAL. Τη µεσοπολεµική, παλιοµοδίτικη και κλασική ατµόσφαιρα του ερωτισµού που απέπνεε… Γιατί ήταν ένας χώρος που τα 15 χρόνια της πορείας του φιλοξένησε πολλούς και διάσηµους καλλιτέχνες και δηµιουργούς, έλληνες και ξένους και από όλα τα είδη της καλλιτεχνικής έκφρασης και δηµιουργίας, ενώ ανάµεσα στους θαµώνες του συγκαταλέγονται τα µεγαλύτερα ονόµατα της εποχής.

Ονόµατα όπως Αλέξανδρος Ιόλας, ΓιάννηςΤσαρούχης, Μάνος Χατζηδάκις, Γιάννης ∆αλιανίδης, Γιάννης Φλερύ, Λουκιανός Κηλαηδονης, Αντώνης Σαµαράκης, ∆ήµητρα Γαλάνη, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Σκούρτης, Βασίλης και ∆ιονύσης Φωτόπουλος, Αντρέας Βουτσινάς, ∆ηµήτρης Μαρωνίτης, Σερώ Αµπραχαµιάν, Αντρέας Βελισσαρόπουλος, Γιάννης Πετρόπουλος, Ντίνος Πέτρατος, Ηλίας Ψινάκης, Μιχάλης Ασλάνης, Μανώλης Λιδάκης, Άντζελα Γκερέκου, Λιάνα Kανέλη, Ελένη Ανουσάκη, Νένα Μεντή, Πάνος Χατζηκουτσέλης, Βάσια Τριφύλη, Νίκος Μουρατίδης, Άννα Παναγιωτοπούλου, Χρήστος Χατζηπαναγιώτου, όλοι οι ηθοποιοί του Θεάτρου τέχνης: Γιώργος Λαζανης, Μίµης Κουγιουµτζης, Γιώργος Αρµένης κ.α. Ακόµη η Κατιάνα Μπαλανίκα, η Νένα Βενετσιάνου, ο Απόστολος Γκλέτσος, ο Σάκης Ρουβάς, η Ναταλία Γερµανού. η Ρούλα Πατερακη, ο Θόδωρος Τερζοπουλος, ο Κυριάκος Kαµπαδακης, ο Γιάννης Κυριακιδης, η Σοφία Φιλιπιδου, ο Κοσµάς Φοντούκης, ο Χρήστος Στέργιογλου. Αλλά και ο ∆ηµήτρης Παπαµιχαηλ, ο Κωστας Καζάκος, ο Βλάσης Μπονάτσος, ο Βερνάρδος, ο Μακης Τσελιος, ο Billy Bo, o Αλέξης Ακριθάκης και διασηµότητες από άλλους χώρους, επιστήµονες, πολιτικοί, λογοτέχνες, ζωγράφοι, επιχειρηµατίες, παράγοντες και λοιποί. Εκτός από τους ντόπιους ηθοποιούς και καλλιτέχνες… δηµοσιογράφοι, άνθρωποι των µέσων ενηµέρωσης, συνεργάτες, περαστικοί, περίεργοι … και τόσοι και τόσοι άλλοι φίλοι και σταρ (επώνυµοι κι ανώνυµοι)!

Χαρακτηριστικές φιγούρες της πόλης παρήλαυναν καθηµερινά στο BANAL και σ όλη τη Προξένου Κοροµηλά που είχε µεταβληθεί τη δεκαετία του 80 σε έναν ζωντανό δρόµο νεολαίας και διασκέδασης, λόγω BANAL κυρίως !

Το «ανήσυχο» κοινό απολάµβανε θεατρικές παραστάσεις, shows, σκηνές Cabaret, προβολές, συναυλίες Jazz, ελληνικά έντεχνα, disco, πάρτι, λογοτεχνικές βραδιές, συζητήσεις δηµόσιες, ποιητικές βραδιές και αφιερώµατα, µικρές επιδείξεις µόδας µε προβολές, εκθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής, όπως και πολλά επετειακά happenings ακόµη και από θαµώνες -µια ελεύθερη σκηνή, ένα βήµα ελεύθερης έκφρασης!

Στο πιάνο ο Κλέαρχος … µετά πολλοί άλλοι τραγουδιστές, µουσικοί, ποιητές, συγγραφείς… ένα µικρό, δηµιουργικό πάλκο συνοµιλίας, επικοινωνίας… κι άλλοτε έξαλλης εκτόνωσης και τρέλας ! Πολλοί σήµερα, που τα πράγµατα στη διασκέδαση και στην τέχνη τυποποιήθηκαν, λες και ένα µαγικό χέρι να τα µεταµόρφωσε σε καταναλωτικό προϊόν κι εµάς σε παθητικούς κατευθυνόµενους καταναλωτές, άβουλους κι ανέκφραστους, αναπολούν το BANAL, ΤΑ ΠΑΡΤΙ, TA HAPPENINGS, TA SHOWS TOY ΗΡΑΚΛΗ… τις ατέλειωτες νύχτες της έκστασης και της χαράς !

Είδες τον Ηρακλή Madonna, Merilyn, Marlene Dietrich, Milva ή το ΒANANA SHOW µε την Karmen Μiranda και την Ima Sumac, το εθνο-επετειακό µε τον Ηρακλή Βέµπο, Βουγιούκλο, Μαρινέλα, και τα λουµπεν τραγούδια σε show. Είδες τα πρώτα DRAG SHOWS της εποχής µε Άντζελα, Μούσχουρη, Zωζώ, Tina Τurner, Rafaella Cara και τόσες άλλες stars της εποχής, µαζί µε προβολές, πρόζες , έκτακτες συνεργασίες , µε την Κέλλυ, που διέπρεψε στη Μύκονο και την αλλοδαπή ή τον Κώστα στο µιούζικαλ “∆αίµονες” και “Evita Peron” … και τα “κορίτσια” του banal σε µια Eurovision που άφησε εποχή ή σαν Baccara ή Bananarama… τι να θυµηθώ, τι να ξεχάσω!