Έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι μας

του Κωστή Δημολιού

Οι εκλογές πέρασαν, έχουμε νέα κυβέρνηση και πλέον περνάμε σε μία φάση εκπλήρωσης των λεγομένων τόσο αυτών που κάθισαν στα έδρανα της κυβέρνησης, όσο και αυτών που είναι πλέον στην αντιπολίτευση. Όπως πάντα κατά την προεκλογική περίοδο οι πολιτικοί του τόπου αυτού προέβησαν σε μεγαλοπρεπείς και πολλές φορές αθυρόστομες δηλώσεις, προβλέψεις και υποσχέσεις. Οι εκλογές αυτές χαρακτηρίστηκαν – όχι άδικα – οι κρισιμότερες της μεταπολίτευσης, με τα κομματικά επιτελεία να είναι έτοιμα να συγκρουστούν με τις αντίπαλες παρατάξεις επιστρατεύοντας οποιοδήποτε μέσο διέθεταν για να προβάλουν τους εαυτούς τους σαν εγγυητές της ομαλότητας και τους αντιπάλους τους, κατά κύριο λόγο τον ΣΥΡΙΖΑ, σαν παράγοντες αποσταθεροποίησης και καταστροφής. Στο μυαλό όλων των πολιτών κυριαρχεί ένα ερώτημα τώρα: Πώς θα εξελιχθούν πλέον τα πράγματα; Θα εκπληρωθούν οι ανησυχίες και οι φόβοι κάποιων;

Μετεκλογικά λοιπόν, οι χειρότεροι φόβοι της Νέας Δημοκρατίας και των απανταχού νοικοκυραίων έγιναν πραγματικότητα. Ο Συριζα ήρθε στην εξουσία, ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο νέος πρωθυπουργός και σίγουρα δείχνει διατεθειμένος να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις και θέσεις χωρίς να παρεκκλίνει καθόλου από αυτές. Αυτό μάλλον θα σημαίνει ότι θα πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας (αν κρίνουμε και από την πολιτική ορκωμοσία του πρωθυπουργού, σίγουρα θα συμβεί αυτό!), ότι θα μας πάρουν οι κομμουνιστές τα σπίτια, ότι θα γυρίσουμε στη δραχμή και ότι στο τέλος θα πεινάσουμε, θα πεινάσουμε, θα πεινάσουμε! Στο τέλος θα εκλιπαρούμε τον Αντώνη Σαμαρά να επιστρέψει, αλλά αυτός θα κάνει τον δύσκολο και θα δεχτεί μόνο άμα ο Τσίπρας πει μπροστά του και δημόσια ήμαρτον τρείς φορές.

Στη μεγάλη δεξιά παράταξη ήδη ετοιμάζονται πυρετωδώς για την ημέρα που η αριστερά θα αποτύχει. Η Σοφία Βούλτεψη μόλις πριν λίγες μέρες έβαλε και το τελευταίο χαρτί υγείας στο υπόγειο δεκάδων τετραγωνικών, γιατί ανησυχεί όπως δήλωσε ότι ούτε αυτό θα έχουμε την ημέρα της καταστροφής. Ο Σαμαράς κάνει τον ανήξερο για τις μεγάλες ποσότητες χαρτιού υγείας που εξαφανίστηκαν από το μέγαρο Μαξίμου. Από την άλλη ο Μάκης Βορίδης γυρνάει στα χωριά της χώρας και ξεσπά σε ακροδεξιά παραληρήματα κατά της αριστεράς, προσέχοντας να μην έχει κάμερες αυτή τη φορά. Ο Άδωνις είπε ότι θα φύγει με αεροπλάνο, αλλά μετά έπεσε με τα μούτρα στον αγώνα για το καλό της χώρας με πνεύμα Σπαρτιάτη πολεμιστή σαν σωστός απόγονος του Λεωνίδα. Μαζί με τον Πλεύρη συνεχίζουν να μαζεύουν, όπως έκαναν και πριν τις εκλογές, γερόντια από τα ΚΑΠΗ της πρωτεύουσας και κάνουν ακροδεξιά κατήχηση. Αποτυγχάνουν παταγωδώς βέβαια καθώς τις περισσότερες φορές δε μπορούν να διαχειριστούν τα περιστατικά Αλτσχαϊμερ και άνοιας με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι.

Στο ΠΑΣΟΚ από την άλλη η κατάσταση είναι πλέον απογοητευτική. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος πετάει ασταμάτητα βελάκια σε μία αφίσα του Γιώργου Παπανδρέου με μίσος, ενώ σύμφωνα πληροφορίες είναι προβληματισμένος για τα ποσοστά του στην Α’ Θεσσαλονίκης όπου τον πέρασε μέχρι και ο Βασίλης Λεβέντης. Η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, δεξί χέρι και πάντα στο πλευρό του προέδρου, ανησυχεί ιδιαίτερα για την κατάσταση του προέδρου. Η ίδια επίσης δήλωσε ότι θα εγκαταλείψει την Ελλάδα αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά μένει εδώ και συμπάσχει με τον Βαγγέλη. Ο Πάγκαλος από την άλλη είπε θα αυτοκτονούσε (αλήθεια για απειλή μας τα έλεγαν όλα αυτά;), αλλά μετά το ξανασκέφτηκε και είπε πώς αφού μαζί τα φάγαμε, μαζί θα αυτοκτονήσουμε! Ύστερα ήρθε ο ντελιβεράς με τα πιτόγυρα και ξέχασε.

Α ναι! Είναι και ο Πάνος Καμμένος! Αυτόν τον έβαλαν από τα τρενάκια να παίξει με τα αεροπλανάκια.